PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Nekka Nacht 2011: The Lau en The Scene

zaterdag 30 april 2011Sportpaleis Merksem

Nekka

Best een raar zicht bij het binnenkomen van het Sportpaleis: een groot zwart doek schermde de helft van de hoofdtribune af. Blijkbaar sprak de affiche van deze Nekka Nacht de fans van het jaarlijkse hoogfeest van het Vlaamse lied wat minder aan dan anders. Deze editie met als centrale gasten Thé Lau & The Scene moest dan maar in een halfleeg Sportpaleis van start gaan. Het beloofde nochtans een hele gevarieerde voorstelling te worden. Thé Lau had voor deze gelegenheid een hele schare collega’s uitgenodigd die hem op het podium mochten vergezellen waaronder: Sarah Bettens, Tom Barman, Katarina Vermeulen, Marcel Vanthilt, Eva De Roovere en de Nederlandse rapper Lange Frans. En toch hadden we bij momenten het gevoel dat de afwezigen wel eens gelijk hadden. Want hoewel er zoals altijd weer verrassende dingen in deze show zaten, was de ambiance beduidend minder dan andere jaren. De echte, ongeremde feestsfeer brak pas echt los bij het laatste bisnummer en dat is naar onze mening toch een beetje laat in de voorstelling.

Aan de opener van de voorstelling zal het niet gelegen hebben. Hugo Matthysen, Ronny Mosuse en Aram Van Ballaert mochten als hun alter ego’s Clement Peerens, Sylvain en Dave het feestje op gang trekken. Aangegrepen door het koninklijke huwelijk van de vorige dag, droegen ze hun grote hit “Foorwijf” zelfs op aan de kersverse bruid Kate Middleton. Dave had zich duidelijk laten inspireren door het bruidskleed en had voor de gelegenheid zelf een mooi, wit kleedje en een roze pruik aangedaan. Het rockte stevig en wij genoten met volle teugen van dit stukje jeugdsentiment. Maar het publiek was duidelijk nog niet opgewarmd. Misschien had men CPeX iets later in de voorstelling moeten programmeren, want ze verdienden met hun uitvoering toch net iets meer respons van het publiek.

En dan was het de beurt aan Thé Lau & The Scene. En eerlijk gezegd, sloeg het wat tegen. Tijdens de nummers “Geloof” en “Samen” was Thé Lau soms amper verstaanbaar en ook het kinderkoor dat op de achtergrond mocht meezingen, kwam niet uit de verf. We moesten wachten tot “Rigoureus” voor we konden verstaan wat er gezongen werd. Het was een iets rustiger nummer waarbij vooral het orgeltje de boventoon voerde. Af en toe werd de stem van Thé Lau aangevuld met die van bassiste Emilie Blom van Assendelft en die combinatie klonk erg aangenaam. Op het einde van dit nummer volgde nog een stevig gitaarsolootje en dan was het woord weer aan de gastheer van dienst: Jan De Smet.

Naast het presenteren mocht hij ook een duetje zingen met Thé Lau en er was gekozen voor “In de hemel is geen Dylan” van “De Nieuwe Snaar”. In de originele versie speelt Jan dit in ware Dylanstijl alleen met akoestische gitaar en de mondharmonica in een beugel, maar voor deze gelegenheid zorgde The Scene voor wat extra elektrische gitaar. Het resultaat klonk best leuk. Het ging eigenlijk alleen een beetje de mist in toen Thé Lau ging meezingen en het een echt duet werd. We konden ons niet van de mening ontdoen dat hij zijn tekst niet helemaal kende en dat Jan geregeld souffleur moest spelen. Daardoor verliepen de overgangen niet echt vlot en was ook de samenzang niet echt een samenzang. Met een parodie op “Blauw” kondigde Jan De Smet dan maar de volgende gaste aan: Renee van Bavel.

Deze nobele onbekende werd in 2009 tweede tijdens de Nekka-wedstrijd en mocht daarom hier ook aantreden.  Tijdens “Vanavond” klonk de stem van Thé Lau mee als bas, maar voor “Beschaving” stond ze er alleen voor. Gek genoeg kwam haar stem niet uit de verf in het eerste nummer, maar wel wanneer ze geen vocale ondersteuning meer kreeg. En hoewel ze bewees dat ze een fors stemgeluid had, kon ze ons toch niet echt overtuigen van haar vocale talenten.

Dit geheel in tegenstelling tot de volgende gaste: Katarina Vermeulen. Via haar vader, Bram Vermeulen, is ze verbonden met de carrière van Thé Lau die ooit nog meespeelde in de “Nederlands Hoop Express”. Katarina bracht om te beginnen “De Steen” van haar vader. Het nummer werd ingezet door de blazerssectie en er volgde een spontaan applaus toen het lied door het publiek herkend werd. Dat de appel niet ver van de boom valt, bewees de manier waarop ze het nummer bracht: Katarina heeft dezelfde manier van zingen als haar vader en haar stem klonk als een bel. Wat een kracht, beheersing en zuiverheid in haar stem. Het saxsolootje op het einde van dit trage nummer bracht nog iets vrolijks in het nummer. Wat ons betreft had ze gerust nog enkele nummers meer mogen zingen.

En dan kwam er voor het eerst een beetje ambiance in de voorstelling. De Nederlandstalige rapper Lange Frans moest even wachten alvorens men de klank van de piano ook via de monitor kon doorsturen, maar zijn geduld werd uiteindelijk beloond en in het nummer “Het land van” mocht hij zich door een reeks stereotypen over Nederland rappen. Daarna was het tijd voor een duet met Thé Lau waarin we een geslaagde kruising te horen kregen van rap en kleinkunst. Lange Frans wandelde over de catwalk en kreeg het tot dan toe relatief statische publiek toch zover dat ze met hun handen in de lucht gingen meewiegen op de muziek.

Het volgende muzikale intermezzo was iets minder sfeervol, maar daarom niet minder herkenbaar. Jan De Smet bracht begeleid op zijn ukelele de intro van “Not an addict” en iedereen wist direct dat ons aller Sarah Bettens nu het podium zou betreden. Na opnieuw een klein technisch probleem, kon ze samen met Thé Lau een wondermooie versie van “Onderaan de dijk” brengen. Thé Lau op de akoestische gitaar en alleen nog een vleugje accordeon tussendoor, leverde genoeg begeleiding om de tekst van dit nummer volledig tot zijn recht te doen komen. De combinatie van de twee ietwat ruwere stemmen leverde een zeer intieme vertolking op die op heel wat bijval van het publiek kon rekenen. Sarah straalde verder nog tijdens haar uitvoering van “Leef” en met het duet “Blauw” kwam het einde van het eerste deel. Nu het publiek eindelijk een beetje los begon te komen, was het tijd voor de pauze.

Marcel Vanthilt mocht met zijn groepje “Arbeid Adelt!” het tweede deel openen. De lampjes die verwerkt zaten in zijn jas waren een leuk gadget, maar konden ons toch niet afleiden van de conclusie dat ze vooral een hoop muzikaal geweld bij hadden in plaats van geweldige muziek. Je kan Marcel Vanthilt moeilijk een begenadigd zanger noemen.

Gelukkig was er “de nachtegaal van Gent” om het esthetisch gehalte terug op te krikken. Eva De Roovere hoeft ons al lang niet meer te overtuigen van haar vocale talent en zette zoals verwacht dan ook een paar mooie nummers op het podium. Thé Lau’s “Brand” kreeg een nieuw jasje en ook haar eigen “Fantastig toch” werd ook lichtjes aangepast. De violen die het nummer romantisch maken, werden vervangen door saxofoon en er kwam wat elektrische gitaar bij.  Het klonk iets steviger, maar bleef erg herkenbaar en goed. Het was jammer dat ze het podium moest vrijmaken voor Tom Barman.

Voor de gelegenheid werd het lied “The Architect” van dEUS vertaald naar het Nederlands en kreeg Tom de vocale steun van Thé Lau en Jan De Smet. Het werd een potje stevige rock met veel elektrische gitaar en een letterlijk oogverblindende lichtshow. Na al dit geweld, was het tijd om even op adem te komen met een vertaling van de Lou Reed-klassieker “Perfect day”. Het strijkkwartet Pavadita zorgde voor de zachte, romantische toon en dit stond in schril contrast met de ruwe stemmen. Het resultaat was op zijn minst gezegd “speciaal” te noemen.

En iets later in de voorstelling was er nog zo’n voorbeeld van een schril contrast te horen. Tijdens de Herman Van Veen-Klassieker “Liefde van later” werd Thé Lau bijgestaan door de Portugese fadozangeres Maria de Fátima. De klank van de fado weerspiegelde perfect de teneur van het lied en Maria de Fátima zorgde dan ook voor extra gevoel in deze vertolking. Het resultaat was verrassend, mooi en sterk. Alleen het gelijktijdig Nederlands en Portugees zingen van het refrein was misschien een minder gelukkige keuze.

De laatste gast van de avond was Stef Kamil Carlens. “Ik rangschik” kon ons jammer genoeg absoluut niet overtuigen. Zowel Thé Lau als Stef Kamil waren semi-rappend de tekst aan het aflezen van een reeks A4-tjes. Wat een kruising tussen rap en swing had kunnen zijn, kwam jammer genoeg niet echt uit de verf. Gelukkig was er nog “Rauw, hees, teder”. In een rockversie waar het orgel goed doorkwam en de blazers voldoende ruimte kregen, klonken de stemmen van Thé Lau en Stef Kamil Carlens goed samen.

Thé Lau & The Scene mochten de voorstelling afsluiten met het rustige “Open”. Het publiek werd uitgenodigd om mee te zingen en deed waarlijk moeite om aan dit verzoek te voldoen, maar echt heel luid klonk het niet. Gek genoeg was het pas bij de allerlaatste toegift dat ze spontaan recht veerden om uit volle borst mee te zingen met “Iedereen is van de wereld”. Thé Lau was zichtbaar aangedaan van deze mooie respons en zo werd deze matige voorstelling toch nog met een knaller afgesloten.

< Sascha Siereveld >


© concertnews.be - Jan Garrevoet


© concertnews.be - Jan Garrevoet


© concertnews.be - Jan Garrevoet


© concertnews.be - Jan Garrevoet


© concertnews.be - Jan Garrevoet


© concertnews.be - Jan Garrevoet


© concertnews.be - Jan Garrevoet


© concertnews.be - Jan Garrevoet


© concertnews.be - Jan Garrevoet

De setlist:

Deel 1:

1.       Ambrayage (CPex)

2.       Foorwijf (CPex)

3.       Geloof (TL)

4.       Samen (TL)

5.       Rigoureus (TL)

6.       In de hemel is geen Dylan (JDS + TL)

7.       Vanavond (TL + RvB)

8.       Beschaving (RvB)

9.       Idioot (TL)

10.   Rivier (TL)

11.   De steen (KV)

12.   Feest (KV)

13.   Het land van (LF)

14.   Zing voor me (LF + TL)

15.   Onder aan de dijk (TL + SB)

16.   Leef (SB)

17.   Blauw (TL + SB)

Deel 2:

18.   Stroom (AA)

19.   De dag dat het zonlicht niet meer scheen (AA)

20.   Rij rij rij (AA)

21.   Vrouw (TL)

22.   Brand (EDR)

23.   Fantastig toch (EDR + TL)

24.   De architect (TB + TL +JDS)

25.   Volmaakte dag (TB + TL)

26.   Liefde (TL + MdF)

27.   Liefde van later / Velhos amantes (TL + MdF)

28.   Waar mensen wonen (TL)

29.   Ik rangschik (SKC + TL)

30.   Rauw, hees, teder (SKC + TL)

31.   Open (TL)

Bis:

1.       De vriendschap (TL + JDS)

2.       Iedereen is van de wereld (TL)


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter