Recensie Hasta la vista

Velen beginnen te huiveren bij het idee dat mindervaliden seks hebben. Sommigen hadden er zelf nog niet eens bij stilgestaan. Dat is een groter probleem voor hen dan voor ons. Hasta La Vista toont het verhaal van drie mindervalide jongens die helemaal naar een Spaans bordeel reizen om er hun maagdelijkheid te verliezen. 

De terminaal zieke Lars, blinde Jozef en verlamde Philip zijn de beste kameraden. De drie vinden het tijd dat ze de stempel van ‘echte mannen’ mogen krijgen. Heimelijk vertrekken ze met verzorgster Claude op reis naar Spanje, naar een bordeel. Mentaal zijn Lars, Philip en Jozef doodnormale jongens maar door hun fysieke beperking hebben ze de pech nooit normaal behandeld te kunnen worden. En voor viriele jonge mannen steekt dat. 

Alle lof naar Robrecht Vanden Thoren. De 29-jarige acteur vertolkt de rol van Philip schandalig goed. Tijdens de film heb je niet het gevoel dat je naar een acteur kijkt maar naar een echte rolstoelpatiënt. Vanden Thoren heeft er voor gezorgd dat de film iets meer is dan een keurig ingeblikte prent. Iets meer want halverwege de film plooit het plot zich heel voorspelbaar uit. Regisseur Geoffrey Enthoven blijft tussen de veilige grenzen. Het is een ontroerende, lachwekkende vrijdagsavondfilm. Denken wordt voor je gedaan en je zal niet veel gemist hebben als je even om wijn gaat in de nachtwinkel. Kortom, een prima film met een controversieel onderwerp maar erg lang zal je er niet over napraten. 

< Julie Bervoets >