Recensie Metallica

23u10 - 1u30

Een totaal ander optreden dan in het Sportpaleis enkele maanden geleden. Dat bracht Metallica als afsluiter van een schitterende Rock Werchter 2009. De band klonk strakker, speelde aan een loeihard volume en drukte de beats van Regi en Linda die uit de Pyramid Marquee kwamen gewoon de kop in. Metallica leek nog een niveau hoger te spelen op Werchter dan in het Sportpaleis. De band had voor de gelegenheid vuurwerk en vlammenwerpers mee die metershoog gingen. De wei was danig afgekoeld door de zware regenvlaag die er plaatshad tijdens het optreden van The Mars Volta. Daardoor was er hoop en al nog twee derde van het publiek aan het hoofdpodium en de Pyramid Marquee aanwezig om de slotacts te zien.

Omdat Metallica twintig minuten te laat aan zijn set begon, konden we even het begin van Milk Inc. meemaken. Opvallend was het dat heel wat jongeren rond de overgang tussen de twee podia bleven hangen. De twijfelaars stonden daar en gingen op en af. Regi en Linda kozen voor een lang instrumentaal begin, gevolgd door Dance all night, Cars en Guilty uit hun jongste cd. Geen grote kleppers vooraan, wat ze beter wel hadden gedaan om meteen ook de twijfelaars voor zich te winnen. Want die haakten af zodra de eerste decibels van Metallica klonken. Een kamergenoot van me vertelde me achteraf hoe het was. Kort samengevat: Milk Inc. Forever in het Sportpaleis, maar dan in het klein, in de Pyramid. Een behoorlijk feestje, maar niks nieuws onder de zon dus voor een recensent die ondertussen elke Milk Inc.-concertreeks in het Sportpaleis al gezien heeft. We zien de groep trouwens heel binnenkort aan het werk op het gratis Casa Blancafestical in Hemiksem.

Iets voor enen, na de laatste bis Walk on Water van Milk Inc., haast ook het jonge volkje zich naar het optreden van Metallica. Om klokslag 1u horen zij een akoestische intro op elektrische gitaar, daarna valt de drum in. “Nothing else matters” wordt luidkeels meegezongen. De groep laat het nummer ook via een lange eindnoot op gitaar overgaan naar Enter Sandman. Verder staan Cyanide, Master of Puppets als een huis. Het publiek balt de vuist en beweegt ze op en neer. “Dit is onze zesde keer Werchter, we moeten meer komen” zegt de frontman naar het einde van de set. Hun laatste toegift heet “Seek and Destroy”, net zoals in het Sportpaleis en zweept de massa nog een laatste keer op. De band neemt uitgebreid afscheid en gooit plectrums het publiek in. Daarna volgt nog een kort maar spetterend vuurwerk. Wanneer we de wei verlaten zien we enkele kampvuurtjes op de wei. Mensen zitten errond, nagenietend van een zeer geslaagde Rock Werchter 2009 waar de zon hen gunstig gezind was.

De setlist:

1. Blackened
2. For whom the bell tolls
3. Creeping death
4. Of wolf and man
5. One
6. Broken, beat & scarred
7. Cyanide
8. Sad but true
9. Sanitarium
10. All nightmare long
11. The day that never comes
12. Master of puppets
13. Dyers eve
14. Nothing else matters
15. Enter sandman
16. Last caress
17. Hit the lights
18. Seek and destroy

< Bert Hertogs >