Recensie Otello

“Viva Otello” mag het koor dan wel uitzingen bij het begin van de Rossini-opera.  Maar net voor het tweede bedrijf hoorden we “Viva Zedda” uitroepen door een toeschouwer op de première. Alberto Zedda, de Rossini- expert die 86 lentes jong is, neemt de muzikale leiding voor zijn rekening en loodst het koor en orkest van Opera Vlaanderen en de solisten door de erg rijke classicistische belcanto partituur.

2014 is een Shakespeare-jaar omdat de auteur 450 jaar geleden geboren werd. Net deze Otello paste dan ook perfect in de programmatie van Opera Vlaanderen dat dit seizoen als thema “Fatal attraction” heeft. Liefdes die verkeerd aflopen, het is ook van dat bij  Otello waar Desdemona, dochter van Elmiro, centraal staat. Zij is stiekem getrouwd met de zwarte legeraanvoerder Otello terwijl Rodrigo nietsvermoedend voor een gearrangeerd huwelijk pleit bij haar vader die al evenmin op de hoogte is dat zijn dochter niet meer beschikbaar is voor het huwelijk. Iago is de intrigant van dienst, werd afgewezen door Desdemona, en zal de jaloezie aanwakkeren bij Otello. En zoals vaak, ook hier, loopt het fout af wanneer het gif van de jaloezie in de man is.

Het mag dan wel het Shakespeare-jaar zijn,  de librettist Francesco Maria Berio di Salsa baseerde zich voor deze “Otello” op het materiaal van Jean François Ducis die de Franse prozavertaling van Pierre Le Tourneur aanpaste en publiceerde. Voorst ging Berio te rade bij het Italiaanse theaterstuk van Giovanni Carlo Cosenza, dat geïnspireerd is op Shakespeare’s tekst. Verwacht dus geen verschillende lagen en een stevige portie psychologie, eigen aan de tijd van het operawerk, is dat die gelaagdheid wat ontbreekt. Wel komen er veel aria’s aan bod van het type “O wee. Nu ga ik boos worden. Wat zeg ik, ik ga erg boos worden.” terwijl de stem wel crescendo gaat, maar de speltechniek even vlak, als er al van speltechniek gesproken mag worden. 

Daar is uiteraard een erg goede reden voor: Otello is een moeilijke opera die een echte uitdaging is voor alle solisten. Niet voor niets wordt deze opera niet vaak opgevoerd omdat er zes tenoren (Otello,  Rodrigo, Iago, Doge, Il Gondoliere en Lucio (die laatste is in deze regie geen aparte rol) en een erg beweeglijke sopraan - Carmen Romeu) die de rol van Desdemona, waar eigenlijk alles om draait in het werk - nodig zijn.