PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Wild Beasts

dinsdag 15 april 2014Botanique Brussel

Wild

Het is al een hele poos geleden dat het Britse Wild Beasts nog eens halt hield in de Botanique en dat heeft er zowaar voor gezorgd dat daarmee ook hun bekendheid is afgenomen. Of misschien is het overgrote deel van de concertgangers in deze paastijd op zoek naar betere oorden, laten we het daar op houden. De Orangerie raakte ook dit keer niet uitverkocht en blijft bij aanvang van opwarmer MONEY bijzonder leeg. Frontman Jamie Lee, die duidelijk een glaasje (lees: bak bier) teveel op heeft, doet het dan maar in het midden van de zaal, tot vervelens toe vraagt hij een medebandlid om een gitaarwissel en een zoveelste flesje. Lee muzikaal berispen kunnen we echter niet, aangezien de Brit telkens moeiteloos klaarheldere vocals levert.

Wanneer de mannen van Wild Beasts het podium uiteindelijk bestijgen met zo’n 10 minuten vertraging, verlaten ze de Orangerie al na amper een notenbalk. Het geluid van de keys, bediend door Ben Little zit niet goed. Het zijn duidelijk perfectionisten die ons hun muziek in haar meest natuurlijke vorm willen afleveren en daar kunnen we nu eenmaal niet ontevreden over zijn.

Hun nieuwste album zag recent het levenslicht en kreeg al snel de stempel “beste album van 2014 (tot nu toe)”, wij wachten alvast de andere releases nog even af vooraleer zo’n uitspraak te doen maar geven toe dat het collectief met deze vierde plaat perfect inspeelt op de wensen en noden van de hedendaagse muziekliefhebbers. Na de valse start zetten ze zoals verwacht in met wat nieuw materiaal. Nochtans nemen ze na ‘Mecca’ en ‘Sweet Spot’ snel een blik op het verleden met ‘The Fun Powder Plot’ – meteen één van de betere songs van de avond. Het geluid lijkt er stilaan bovenop te komen, maar toch schort er nog iets wat ervoor zorgt dat topper ‘The Devil’s Crayon’ aan kracht moet inboeten. Al kan dat ook te maken hebben met het publiek dat er bij momenten zeer levenloos bijstaat. Elegante frontman Hayden Thorpe bedankt ons herhaaldelijk voor het komen zonder iets van z’n geheimen prijs te geven, zet de knop weer om naar optreden en levert samen met de zijnen nog pareltjes als ‘Hooting & Howling’ en ‘Palace’ af.

Na ‘Bed Of Nails’ komt het einde wat onverwacht met ‘A Dog’s Life’ en voor we het weten, is het viertal van de scène verdwenen. Lang laten ze ons echter niet wachten, blijkt dat ze nog heel wat in petto hebben. Een bisronde van maar liefst vier songs waaronder ‘Wanderlust’ en ‘All The King’s Men’ gevolgd door ‘Lion’s Share’ is misschien iets te veel van het goede. Wij vinden dan ook niet dat het ‘End Come Too Soon’ waarbij een eindeloos lange outro luidt en zijn dan ook blij wanneer Thorpe zijn falsetto stem een laatste keer laat klinken vooraleer in de coulissen te verdwijnen.

<Yne Van De Mergel >


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter