Recensie Kishi Bashi

Kaoru Ishibashi ken je misschien van Regina Spektors live band, of van Of Montreal. Vanavond doet de Amerikaan de Witloof Bar aan met zijn eigen project. Kishi Bashi heeft al een paar jaar podiumervaring en dat valt ook op te maken uit zijn dynamische optreden in de Botanique.

Ishibashi’s muziek valt moeilijk in een genre onder te brengen. Sommige nummers leunen eerder bij folk aan, terwijl andere overwegend elektronisch zijn of enorm popachtig klinken, vermengd met Oosterse elementen. Een veelzijdige muzikant dus, die velen hoog in het vaandel dragen. Zo ook voorprogramma en partner in crime, Tall Tall Trees (echte naam: Mike Savino). Met zijn lichtgevende banjo slaagt hij erin om de Witloof te doen geloven dat het vrijdag is en twee nummers zelfs volledig mee te doen klappen. Bonuspunten voor enthousiasme.

Kishi Bashi brengt naast Mike nog twee muzikanten mee op het podium. Een eerste emotioneel moment dient zich aan tijdens ‘Q&A’, een lied over twee vriendinnen wiens vriendschap over oceanen heen nog steeds sterk staat. Zijn viool wijkt geen seconde van zijn zijde, behalve tijdens ‘The Ballad of Mr. Steak’ dan. Als een Duracellkonijn springt hij op en neer. Wanneer het publiek zijn voorbeeld niet volgt, legt hij het nummer stil en verplicht ons als het ware om als hyperactieve stokstaartjes mee te doen.

Ishibashi maakt gedurende de ganse set gretig gebruik van zijn loop pedal, waarmee hij tal van harmonieuze nummers van op het tweede album recreëert. De bijzonder originele songtitels zijn bewijs van Kaoru’s vindingrijke geest. Zo bestaan er vast geen twee nummers met de titel ‘Unicorns Die When You Leave’. Of wat denken jullie van, ‘Bittersweet Genesis for Him AND Her’?

Ondanks alle showelementen tijdens de set is de soloronde op het einde toch het meest memorabel. Met niets anders dan zijn loop pedal en viool brengt Ishibashi indrukwekkende versies van ‘Manchester’ en een vreemde ode aan de liefde ‘I am The Antichrist to You’.

Het publiek heeft zich geamuseerd en zet dit gevoel van voldoening om in een euforisch applaus. Voor de bissen haalt Ishibashi de band weer tevoorschijn. Helaas verdwijnt de zang soms ietwat in een kakafonie van klanken, maar ‘It All Began with a Burst’ en zo eindigde het ook.

< Yne Van De Mergel >