Recensie Ghost Rockers in Concert

Studenten die ons vragen om een recensie te maken van hun voorstelling, of beginnende bandjes die in jeugdhuizen spelen, om op die manier naambekendheid te krijgen. Meestal krijgen ze helaas van ons te horen dat we niet kunnen ingaan op dergelijke verzoeken. Maar op elke regel zijn er uitzonderingen. Als je bijvoorbeeld als beginnende band 6 keer de Petrol uitverkoopt (maximum capaciteit is 1200 toeschouwers), je uit het niets met je debuutalbum op de vierde stek belandt in de hitparade, na een week verkoop meteen een gouden plaat op zak hebt en je frontvrouw er ook nog eens goedgemutst bijloopt ook. Dan, ja dan, willen we zo’n band, in dit geval Ghost Rockers, wel eens aan het werk zien.

Die regel van ons is vooral beschermend van aard. Een carrière afkraken nog voor ze goed en wel gestart is, daar passen we namelijk voor. Zo zijn wij niet. De bands zoals K3 die bij de start van hun carrière afgekraakt werden door “professionals” en toch succesvol werden, zijn namelijk op een hand te tellen. Jonge mensen hebben het recht om op hun bek te gaan, zonder dat ze nadien er ook nog eens fijntjes op gewezen worden door de media dat ze op hun bek zijn gegaan.  

Voor het eerst staat Ghost Rockers in Petrol en ook wij tekenen voor het eerst present in deze Antwerpse club aan de D’Herbouvillekaai. En we zijn lang niet alleen. De club staat stampvol zodat we voor het eerst in jaren een gans concert uitzitten in de zone die eigenlijk alleen bestemd is voor de televisiecamera’s en de fotografen. Anders hadden we simpelweg geen glimp van Tinne Oltmans (Mila) met muts op kunnen opvangen. Charlie (Marie Verhulst) blijkt erg populair onder de jongste kids. Haar naam wordt luid uitgegild wanneer de band opkomt. Verderop in de show, wanneer de band de moordenaar van de Freebirds wil ontmaskeren, mag Verhulst over the top acteren wanneer ze ons aanmaant om te dansen en te zingen alsof er niets aan de hand is. De manier waarop ze behoorlijk maniakaal staat te dansen op het podium, werkt uiteraard op de lachspieren. Het is er zo over dat het er niet meer op is, zoiets lijken we toch ook door onze in ears op te vangen van een hondenbezitter die naar wij de boekjes mogen geloven een bloedband heeft met deze actrice.

Van zodra de eerste zenuwen van Mila (Tinne Oltmans) zijn verdwenen, laat ze haar zuivere, weliswaar frêle stem, die klassiek geschoold aanvoelt, het best tot haar recht komen. Hoge noten houdt ze goed aan (zoals bij “Jij was m’n vriend” en “Help mij”), al lijkt ze op safe te willen spelen door tijdens moeilijke passages haar microfoon verder weg te houden. Op die manier komt haar stem, die sowieso al zacht is, nog zachter door de versterkers. In andere kleine details, zoals het slikken tussen woorden door, of ademhalen, merk je dat er potentieel zit in deze twintiger, maar dat vertrouwen winnen (door veel live op te treden en te zingen) en bijkomende stem/zangtraining niet overbodig is op het DAM (dansen, acteren en muziek).

Die lessen mogen dan best gegeven worden door professionals die zelf zich houden aan de regels van de kunst. Oltmans horen we in Petrol bijvoorbeeld “zet dan” als “zettan” uitspreken. Onze tenen krullen er van, die van Tess Goossens van Joe FM, al dan niet met kaas ertussen, wellicht niet. De Joe FM-presentatrice maakt namelijk meermaals dezelfde taalkundige fout op de radio waar ze ons compleet de gordijnen mee in weet te jagen. Bij assimilatie, in dit geval de regressieve assimilatie, wordt een stemloze klank stemhebbend als die gevolgd wordt door een stemhebbende klank (b of d). In dit geval moet “zet dan” als “zeddan” uitgesproken worden in het Algemeen Nederlands. “Zettan” is dialect.

Elindo Avastia heeft als drummer Jimmy zo waar enkele microfoons rond zijn drumstel staan. Jaren heeft vtm onze generatie en een volgende doen geloven dat je drums kan spelen op televisie zonder dat daar microfoons aan te pas bij komen. Avastia drumt zeer geloofwaardig met de geluidsband mee. Een verdienste.

“Help mij” klapt het publiek stevig mee en zingt het ook voort wanneer de elektrische gitaar de melodie instrumentaal speelt. Naast “Jij was m’n vriend” en “Ghost Rockers” is het veruit een van de  betere songs van het debuut. Bij de eerste luisterbeurt van “Belle” dachten we dat de song over telefoneren ging. Een nummer dat veel te repetitief is naar onze zin. Live werkt “Billy” erg goed. Wanneer Ghost Rockers de song neerlegt en er enkel clappings te horen zijn, zingt het publiek verder en klapt het in de handen. Dat hoge “lalala”-deuntje werkt aanstekelijk.

Ghost Rockers heeft duidelijk een gat in de markt gevonden, een doelgroep aanspreken die jonger is dan de Directioners, 5 SOS Family, Beliebers, Little Monsters,  Swifties, Selenators, Lovatics,…  Hoe noemen de fans van Ghost Rockers zich trouwens? Hebben ze daar al een naam voor? Jawel, als Bevers blijken ze door het leven te gaan. Slim bekeken ook dat de groep de tijd neemt om met alle fans op de foto te gaan na afloop van de show. Foto’s die door een professional worden gemaakt. “Connect with fans”, is extreem belangrijk in de muziekbusiness. De formule tot succes luidt: connect with fans+reason to buy=money. Ofwel: Studio 100 weet verdomd goed waarmee ze bezig zijn.

Ook de mengeling muziekband (dat uiteraard aan Spring doet denken) in combinatie met mysterie (dat weer wat wegheeft van Anubis) is een zeer interessante cocktail. Ghost Rockers is ook atypisch, de groepsleden ogen zeer divers, waardoor de band eerder op een potpourri lijkt dan op een coherent gecast geheel waar het totaalplaatje in eenzelfde stijl gegoten is. Het lijkt alsof er geen styling aan te pas kwam voor het geheel maar wel voor de individuen afzonderlijk. Dat maakt de band in de fase waarin ze nu zit ook – hoewel het fictie is – geloofwaardig.

Het debuutalbum klinkt veelbelovend maar toch missen we songs met hitpotentieel die klassiekers kunnen worden op het plaatje. Hits die Spring bijvoorbeeld wél had (Spring, Ik ben jong, Te min voor Anja, Met de trein naar Oostende,…).  Ons advies voor Ghost Rockers in dit vroege stadium van de carrière (terwijl het hard gaat): schuim de markt af, laat verschillende componisten muziek voor je schrijven, doe schrijfsessies met verschillende schrijvers en muzikanten, definieer de sound van je band verder, en speel na verloop van tijd vooral “hard to get”, niet naar de fans, wel naar allerlei (lucratieve) voorstellen en persaanvragen. Zo word je big.

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Ghost Rockers
2. Help mij
3. Alles is stil
4. Graffiti
5. Belle
6. Sabotage
7. Jij was m’n vriend
8. Kom als de nacht valt
9. Billy
10. Wat vliegt de tijd
11. Ghost Rockers