PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Bibi en Tina

woensdag 29 april 2015Kinepolis

Bibi

Zo erover dat het erop is, Bibi (Lina Larissa Strahl) en Tina (Lisa-Marie Koroll) is lang niet zo maar een film voor kinderen en teenagers. Nee hoor, het is hét ideale excuus ook voor volwassenen die stiekem van kitsch en camp houden en voor Eurovisiesongfestival- of musicalliefhebbers dit voorjaar om naar de bios te trekken. Bibi en Tina bulkt van de liedjes die aan elkaar geregen worden door een verhaaltje waarbij de vriendschap tussen beide meiden aardig op de proef wordt gesteld. Overwint de vriendschap het?

“Dat zijn Bibi en Tina” klinkt het al bij de start van de prent, waarbij een oehoe-popdeuntje door de speakers komt. Tina Martin (de rosse) is met Alexander. Maar ze is maar een gewoon stalmeisje en hij hoort tot het sjiek volk, vader zit er warmpjes in: hij is een graaf. Ze hebben zelfs Dagobert in huis: neen geen eend, wel een hulp. Het paard van Bibi Blocksberg heet Sabrina, dat van Tina Amadeus. Sophia zweert steevast bij een gele outfit met dito gekleurde valiezen en komt op bezoek, wil Alexander (Louis Held) aan de haak slaan door samen op kostschool te gaan in de UK. Alexanders vader vindt dat ze een betere partij is voor zijn zoon dan Tina, die van gewone komaf is. Gaandeweg krijgt Sophia de vader van Alexander in haar macht en gelooft ie blindelings alle leugens die deze knappe tiener vertelt. Maar de hoefsmid heeft ook zijn zinnen gezet op Sophia (Ruby O. Fee). Hij probeert haar te overtuigen door een hartje te smeden. “Wie houdt er nog rekening met afkomst. Chemie is belangrijk.” weet ie over de liefde terwijl hij het hete smeedsel in koud water steekt wat op stoom kan rekenen op de tonen van “Hey meisje op het paard” (waarvan de synth sample geen klein beetje doet denken aan “Hey Ya!” van Outkast) Een impliciete verwijzing naar seks, naar het orgasme is dit. Seks mag dan wel niet expliciet aanwezig zijn in de film, er zijn wel onrechtstreekse verwijzingen naar. Sophia heeft tijdens haar ballad “Ordinary girl” wel een erg kort jurkje aan.

De tweede verhaallijn in de prent is die rond Sokje (het paardje Socrates). Meneer Kakmann, een nieuwe – laat ons zeggen wat excentrieke inwoner - heeft zijn zinnen op het lievelingspaard van de twee vriendinnen gezet. Hij wil het kopen. Wanneer blijkt dat haar pa wel erg veel kosten gemaakt heeft om een paardenwedstrijd in elkaar te boksen, ziet het ernaar uit dat Tina niet alleen haar lief verliest, maar ook haar paardje. Kortom: de vriendschap tussen Bibi en Tina wordt stevig op de proef gesteld.

Compleet van de pot gerukt is het nummer dat Kakmann inzet, vol goud, waarin blijkt dat ie vooral meer wil. Verwijzingen in “Ik wil meer” zijn er onder andere naar ABBA wanneer ie “money money money” in de tekst zingt (géén muzikale verwijzing weliswaar, het zit enkel in de tekst) terwijl de song in het begin de zin “The winner takes it all” bevat.  Wie dus houdt van het songfestival en alles wat héérlijk fout is, wordt op zijn wenken bediend in deze Bibi en Tina.  Hulde trouwens aan de man of vrouw die op het idee kwam om een oude goudkleurige telefoonhoorn via een aansluiting te koppelen aan een smartphone. Hi-la-risch.

De dialogen én de nummers zijn opnieuw ingesproken en ingezongen in het Vlaams. Slechts één nummer blijft in het Engels: hét liefdesnummer van Sophia: “I’m just an ordinary girl with an ordinary wish”. Uiteraard komt deze gedubde versie wat artificieel over net als de acteerprestaties. Zowat elk personage is uitvergroot zodat ook de allerkleinsten weten wie goed en wie slecht is. Daarnaast sluiten niet alle scènes even lekker op elkaar aan (vooral de overgangen van en naar gezongen nummers) Tussen de regels door vallen er weliswaar een aantal quotes op zoals: “Twee vijven (punten op 10 op een toets nvdr) is niet slecht voor een jongen.” Helemaal te gek wordt het wanneer donder en bliksem op komen zetten. “Er is storm op komst.” en “Er hangt echt spanning in de lucht.” horen we dan. Het weertype ligt parallel met de gemoedstoestand van de meisjes. Dat treft.

Na zo’n avond volgt een over the top “Een wonderbaarlijk goede morgen” begeleid door akoestische gitaar. Het doet wat denken aan het openingsnummer “Belle” uit Belle en het Beest maar hier zo uitvergroot dat we het niet kunnen laten om te gniffelen in onze bioscoopstoel. Ondertussen leren de papa’s die al dan niet met dochterlief zouden meegaan naar de film wat het endowment-effect betekent, en dat mensen moeten leren loslaten. Een verwijzing naar Disney volgt ook met “Let it flow” in de tekst, maar de scène tussen Kakmann die het paard wil kopen en Alexanders vader, is nog hilarischer. “We kunnen elkaar bevruchten” luidt het. Übergay.

Ondertussen zijn de girls in snelheid verslagen op het paard door Kakmann. Maar ze komen te weten dat hij een tovermiddel gebruikt, een pepmiddel voor zijn paarden. Gelukkig kunnen ze zich nog net op tijd vermommen (in balen stro) zodat ze niet betrapt kunnen worden. Bibi kan namelijk toveren, wat in hachelijke momenten een niet te onderschatten eigenschap is. Maar niet alles lukt. Zo zegt ze “inne minne mere terug in onze kleren” en blijken ze als ballerina’s in witte tutu – staan ze beter mee dan in de lompen die ze de ganse tijd dragen – tevoorschijn te komen. Bibi en Tina stapelt dus de clichés op in geen tijd: paard en ballerina, ballad, een  graaf die niet stressbestendig is, een intrigant die alles hebben wil,…

“Sta op op op” is de opmonteringsong van deze prent, dance en mondharp zitten er in verwerkt. En op de beelden zien we zelfs de kippen en de geit in het rond vliegen. “Kiss me” voelt dan weer met zijn “padada oe oe”-deuntje wat retro aan.  Dé depri-song van de film is voor Tina die “Er is een gat in me geslagen” zingen mag wanneer de breuk tussen haar en Alexander definitief lijkt.   Themasong Bibi en Tina volgt nog a capella en op het einde ook nog eens in zijn gewone versie waarna een herhaling van “Hey meisje op het paard” te horen is tijdens de aftiteling.

Bibi en Tina is gewoon over the top van begin tot eind, consequent en mikt niet alleen op jongeren die gek zijn van paarden, maar ook op al wie gek is van alles wat goed fout is. Enkele levenslesjes die in de film steken zijn:  echte vriendschap overwint alles. Echt succes daar moet je voor werken. En er gaat niets boven een echte kus en echte gevoelens, zelfs tovenarij kan daar niet tegenop. En de ouders? Die komen te weten dat kinderen de concurrenten van de toekomst zijn en hen valt het ongetwijfeld op dat Bibi blond is, Tina een rosse en Sophia zwart haar heeft. Vanwaar kennen we die succesvolle kleurcode alweer? Juist!

Bibi en Tina is zo fout, bulkt van de feel good-muziek voor kinderen die zo aanstekelijk werkt, dat het straks beslist een hele opgave wordt voor hun ouders om ze in de bioscoopstoel te houden. Dansen! Dansen! Dansen! en zingen dus op onder andere “Hey meisje op het paard”, “Op op op (nobody is pur- fect)” en titelsong “Dat zijn Bibi en Tina”. En vergeet ook die smartphone-verlichting niet aan te zetten of haal die aanstekers massaal boven tijdens “Ordinary girl”. Een over the top-film komt namelijk het best tot zijn recht met een publiek dat ook over the top meedoet. Ambiance!

Zonder overdrijven wordt Bibi en Tina ofwel dé hit van 2015 ofwel dé cultfilm van 2015. Dat laatste is ie nu al!

< Bert Hertogs >


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter