PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Sam Smith

zondag 5 juli 2015Citadelle Arras, FR

Sam

Oprecht gelukkig en opgelucht. Zo stond Sam Smith op het podium van Main Square Festival in Arras. Het was zijn tweede optreden na zijn operatie aan de stembanden en zijn eerste festival dit jaar. De drieëntwintigjarige Brit kampte met stemproblemen waardoor hij optredens op festivals als Pinkpop en Rock Werchter moest annuleren. Main Square Festival niet.  Daar bevestigde hij de status die hij ondertussen verworven heeft.

4 Grammy’s heeft Sam Smith op zijn schouw staan sinds begin dit jaar. Die van beste nieuwe artiest, nummer en plaat van het jaar “Stay with me”. “In the lonely hour” werd dan weer bekroond met een prijs voor “Beste popalbum”. Of dat niet genoeg was kon hij op de Brit Awards de “British Breakthrough Act” en “Global Success” award daaraan toevoegen. Een mens zou er stil van worden. En dat werd Smith ook, letterlijk voor een tijdje.

De vrouwelijke fans hebben in het publiek bordjes met “Sam stay with me”, “Je t’aime Sam” en “You’re not the only one” onder andere op. Met “I’m not the only one” opent Smith het optreden, bij de start klinkt zijn stem fragieler dan ooit maar nog steeds even zuiver. Hij heeft opnieuw moeten leren spreken en zingen, kortom zijn stem gebruiken na de operatie. Geen enkele, maar dan ook geen enkele valse noot kunnen we bespeuren. Kopstem, gewone stem, de man weet zijn register feilloos aan te spreken. Flarden van covers laat ie ook in zijn set sluipen zoals “Ain’t no mountain high enough”, “Le freak” en “Finally” (CeCe Peniston).

Het strafst van al is de Brit wanneer hij kiest om het optreden te strippen, back to basics met enkel piano en cellobegeleiding zoals bij “Not in that way” dat ie mengt met “Can’t help falling in love” van Elvis. Helemaal breekbaar wordt hij tijdens “Lay me down”.

Daarna trekt ie een schuif meezingers open met “La la la” (van Naughty Boy), en het enige nummer op zijn plaat dat niet over liefde gaat: “Money on my mind” met flard “Finally”.  “Money on my mind” is tevens een sneer naar artiesten en bands die het allemaal voor het geld doen.  Dat is niet het geval bij Smith die vooral geniet om op een podium te kunnen staan. Dat ie dat kan in Arras, doet hem een ganse set stralen.  Na “Latch”, zijn een zeer klein gebracht, voornamelijk door piano begeleid “Make it to me” dat ie voor zijn eerste vriendje ooit schreef en een stevig meegezongen “Stay with me” de kers op de taart van een uitmuntend straf muzikaal en vocaal optreden dat ook erg breekbaar was en daardoor wellicht nog beter tot zijn recht komt indoor.

< Bert Hertogs > 


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter