Recensie Het labyrint van Dr Adams

Met het Labyrint van Dr. Adams brengen Time Circus en Madam Fortuna op een toegankelijke en humoristische manier psychologie naar de Zomer van Antwerpen. “Wat is geluk? En hoe kom je ertoe?” het zijn vragen die iedereen zich wel eens stelt in het leven. En soms lijkt het antwoord niet meteen voorhanden omdat je je in een ogenschijnlijk moeilijke doolhof, een labyrint bevindt waar je maar niet lijkt uit te geraken. Sterk is dus de setting waar deze voorstelling voor koos: niet toevallig een labyrint dat tevens naar de vluchtelingenproblematiek verwijst, met name naar het vluchtelingendorp “de Jungle” in Calais. Ook hier werden basismaterialen als hout, paletten, karton, zeilen en golfplaten gebruikt om de constructie in elkaar te steken tot zelfs een villa romana toe met impluvium in het atrium waar het regenwater – behoorlijk wat in dit geval – in wordt opgevangen.

Als een bedrijfsfilmpje, zo voelt de introductie aan waarbij verschillende gepensioneerden - “de raad van wijzen” - over het thema geluk worden geïnterviewd. Tussendoor zien we statistieken, screen shots van artikels, … die de stellingen van deze ervaringsdeskundigen onderschrijven. ’s Morgens als een prins eten, ’s middags als een baron en ’s avonds als een bedelaar, praten met planten, de onvoorwaardelijke vriendschap die dieren kunnen geven, honden en katten die aan non-verbale communicatie doen, het gevoel op je tachtigste uitgerangeerd te zijn en nog nauwelijks gewaardeerd door de samenleving, leren omgaan met schouderklopjes en finaal de vraag stellen in hoeverre u zich vrij voelt (ouderen meer dan jongeren volgens de getoonde grafiek nvdr.) zijn maar enkele zaken die de voorstelling belicht. Daarna volgt de tocht door het labyrint, komen we verschillende kamers en personages (met een behoorlijke hoek af) tegen die allemaal met elkaar op de een of andere manier verbonden zijn. U doet er dus goed aan om na de laatste kamer gewoon nog even in het labyrint te blijven rondhangen om die tweede laag, die verbondenheid tussen de personages verder te doorgronden. Geen idee hoe moeilijk dat technisch gezien is om verschillende groepen te ontvangen om de twintig minuten en tussen die bedrijven door als acteur of actrice ook nog eens die tweede laag te blijven brengen. Maar het lijkt ons een straf stukje timing.

Zonder het met zo veel woorden te zeggen,is het Labyrint van Dr. Adams gebaseerd op de behoeftepiramide van Maslow . In de ene locatie krijgen we te horen hoe we moeten eten en wat (niet). Een chirurg weet dan weer dat less more is (staartbeentje heb je niet nodig, 1 nier en teelbal is genoeg, wijsheidstanden zijn overbodig  en met de helft van je dunne darm kom je ruimschoots toe), en geeft nog enkele andere tips mee. Contact maken en leggen (wat de verschillende personages dus ook doen en blijven doen tussen en tijdens de bedrijven door), erkenning (jezelf complimentjes geven en er van anderen krijgen: “ge zijt goed bezig!” zijn ook belangrijk als behoeften. Endorfines die de hypofyse produceert in de hersenen werken dan weer pijnstillend en wekken gelukzalige gevoelens op bij pijn, opwinding, liefde of het orgasme. Blijven dansen dus op die disco beats klinkt het na een hilarische sessie waarbij ook een vette knipoog naar het leefpatroon dat veel mensen toepassen wordt gegeven en de programma’s in de media (work out, aerobics, enz.) die daarop springen: als een gek sporten/dansen/een fysieke inspanning doen omdat het geluk oproept. Tot slot komen we bij de zelfontplooiing aan en worden we opgeroepen om ons vrij te voelen om vrij te zijn, je af te vragen wie je bent en wie je wil zijn, uw verbeelding te gebruiken,  en iets te doen met de keuzevrijheid die je als individu hebt en daar dan ook iets mee te doen: “I want to break free.”

Dans, zang, theater, video,… het zit allemaal in deze multidisciplinaire voorstelling waar wij als menswetenschapper spontaan gelukkig van worden.

< Bert Hertogs >

Het Labyrint van Dr. Adams speelt van woensdag t.e.m. zondag en dat nog t.e.m. 17 juli 2016 op het Sint-Jansplein in Antwerpen. Alle voorstellingen zijn uitverkocht maar het is steeds zinvol om u ter plaatse op de wachtlijst te zetten.