Recensie K3 op Maanrock 2016

Zielloos. Kleurloos. Ronduit saai. Het zijn maar enkele adjectieven die de passage van K3 op Maanrock 2016 beschrijven. Hanne, Klaasje en Marthe kwamen met een set van een half uur opdraven waarbij ze tien nummers brachten. Die werden in zo’n snel tempo afgehaspeld, met zeer vaak hetzelfde trucje ‘laat jullie horen!’, ‘zwaai maar mee!’ en het laatste refrein van 3 nummers (‘Alle kleuren’, ‘Heyah Mama’ en ’10 000 Luchtballonnen’) dat ze overlieten aan de toeschouwers, dat het mini-optreden in sneltempo in maxi verveling resulteerde. Wanneer je na elf minuten en vervolgens na zeventien minuten stevige inkakmomenten op een festival als Maanrock vaststelt bij het publiek, zit je als producent met een probleem en lang niet een.

De Grote Markt van Mechelen stond bomvol. Een mix van gezinnetjes met kindjes die op de schouders van mama en papa gingen zitten om toch maar iets te kunnen zien van hun idolen. Daarnaast de tienergirls – al dan niet met een scouts of chiro-outfit aan - die wat nostalgie wilden opdoen. Jammer voor hen, want de nieuwe K3 – uitgedost in goudkleurige glittershirts - bracht vooral nummers uit het recente album ‘10 000 Luchtballonnen’ dat 8 keer platina scoorde. Slechts 3 klassiekers stonden op het menu: ‘Alle kleuren’, ‘Oya lélé’ en ‘Heyah Mama’. Net die nummers maakten min of meer het verschil in Mechelen.

De verwachtingen waren nochtans hoog want voor Hanne Verbruggen – zelf een Maneblusser – was dit een thuismatch. Nergens voelde het optreden echter speciaal of anders aan. De drie meisjes kwamen hun live on tape-set aframmelen, erg routineus, en zelfs de choreografieën bleken op het einde van de zomer niet meer al te correct uitgevoerd. Of het moet zijn dat de hittegolf er iets mee te maken had.

‘Wat is het ergste dat een artieste kan meemaken?’, vragen we ons af. Dat je zwaar gephotoshopt op een albumhoes prijkt? Of dat je stem nauwelijks versterkt wordt door de geluidsmix om schoonheidsfoutjes te verbergen? Dat laatste was namelijk ook het geval. Marthes tekst tijdens ‘Oya lélé’ kwam nauwelijks versterkt door de luidsprekers. Ook Hanne kreeg amper de tijd om contact te maken met haar publiek al bleek wel haar broer ergens links van het podium te staan. De geluidsmix van het ganse optreden was erg slecht. De beats haalden het voorplan, de zang werd weggemoffeld naar achteren. Ook zo bij hun zomerhit ‘Ushuaia’.

Dat alles bij elkaar opgeteld, kan je maar tot één conclusie komen. Dat de huidige K3 nog lang niet rijp is om een volwaardige K3-show te dragen. Maar vooral ook dat de drie er zielloos en kleurloos op het podium staan. Dat komt ook omdat Studio 100 de drie apart nog onvoldoende heeft in de markt kunnen zetten en een eigenschap geven. Vroeger had je kort samengevat een domme, een luie en een wijsneus. Geen van de huidige K’tjes kunnen we een bepaalde eigenschap toemeten die ze al dan niet uitvergroot spelen op het podium. Daardoor missen de drie apart én samen aan karakter. En wanneer de geluidsmix dermate zwak is, de dansjes nauwelijks het verschil maken – wat de vrouwelijke doventolk op het podium links toonde was zelfs bij momenten boeiender – dan heb je gewoon een erg flets optreden waar alle K3-magie ontbreekt.

Dat brengt ons bij een discussie die we een tijd geleden met enkele andere journalisten voerden. Aanleiding waren die vele optredens die K3 deze zomer gaf en het feit dat ze op zo veel pensenkermissen staan. Zo stond na het optreden op Maanrock Mechelen nog Boerenrock in Kortenaken en Dag van het zand in Lommel op het programma op dezelfde dag. Wil Studio 100 echt voor een duurzame carrière gaan met de drie voor een lange termijn? Of neemt de producent genoegen met snel geld verdienen en de hype uitmelken? Het antwoord blijven we schuldig omdat er elementen zijn die een beetje van beide verraden. Zo weet Studio 100 maar al te goed dat toen Josje bij K3 kwam er een Josje-effect meetbaar was. ‘Mamasé’ was tot dan een van de best verkopende albums van K3. Maar dat effect verdween al snel met de opvolger. Nu proberen Verhulst en Bourlon het nieuwe K3-effect te houden door ook van de opvolger van 10 000 Luchtballonnen een dubbelaar te maken met enkele opnieuw ingezongen hits op het tweede schijfje. Veel wijst er dus toch op dat ze aan langetermijnplanning doen in Schelle. Maar met dit zeer zwakke optreden in Mechelen mogen de oranje lichtjes daar stilaan toch beginnen flikkeren.

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Jij bent de bom
2. Heyah Mama
3. Als het binnenregent
4. Kusjessoldaten
5. Alle kleuren
6. Ushuaia
7. Kus van de juf
8. Jodelee
9. Oya lélé
10. 10 000 luchtballonnen