Recensie Bear s Den en Elbow op Pukkelpop 2017

Het Orakel van Zurenborg zei ons ooit nadat zijn onverwachte scheldtirade op het perron van Brussel Centraal aan ons adres was gaan liggen dat we ons best beperken tot 1 idee/boodschap per artikel. Dat geldt wellicht voor het gemiddelde niveau van de lezers waar hij ooit voor schreef en nu voor schrijft maar niet voor de onze menen wij. Onder het motto “doe nooit wat een ander je als ‘wijze raad’ meegeeft”, wagen we ons dus aan een dubbelreview. Die van Bear’s Den (zaterdag op de Main Stage) en Elbow (vrijdag in de Marquee) op Pukkelpop. Simpelweg omdat we de tekst van die laatste waren vergeten uit te tikken en omdat die twee volgens ons eigenlijk wel samen kunnen gaan. Al hadden we de tekst van Bear’s Den ook perfect kunnen koppelen met die van Mumford and Sons.

Bear’s Den ****1/2 was het ganse festival op Pukkelpop om concerten mee te pikken. Zo stonden de bandleden tijdens enkele optredens op enkele meters van ons in de Marquee. Dat is heus niets nieuws. Heel wat artiesten en bands bezoeken festivals en concerten van collega’s als prospectiemiddel. Lees: ze doen ideeën op voor een volgend album of een nieuwe tour, maken contact met het publiek, zien wat er marcheert en wat niet. Alleen, het zijn zelden bands die op tour zijn, die tegelijkertijd ook de tijd maken om een festival mee te pikken. Op Pukkelpop werpte de strategie van de Britse folkrockband zijn vruchten af. Nummers die recht naar het hart gingen, brachten Andrew Davie en Kevin Jones die hoopten dat we ons even hard amuseerden als zij de afgelopen dagen hadden.

Openen deden ze met ‘Red Earth & Pouring Rain’ terwijl de basdrum van ‘New Jerusalem’ het publiek deed meeklappen terwijl de mandoline en bugel de klankkleur van ‘Elysium’ bepaalden. Bear’s Den gaf mee dat ze het optreden van Elbow ****1/2 in de Marquee gezien hadden. Toen Andrew Guy Garvey backstage wou ontmoeten, verliep die eerste kennismaking niet meteen van een Sven De Leijer-dakje. Backstage wordt er namelijk wel eens pingpong gespeeld wat trouwens op zeer veel festivals in binnen- en buitenland het geval is omdat het de ideale manier is om de tijd wat te doden. Touren betekent namelijk erg veel wachten en ook een redelijk strak schema dat steeds min of meer hetzelfde is. Daar kruipt ook het gevaar van routine, bandwerk, wat elke vorm van creativiteit compleet de nek omwringt.

Terug naar het verhaal van Andrew Davie die op een ongelukkige manier Guy Garvey voor het eerst ontmoette in de backstage van Pukkelpop. Dat gebeurde toen zijn pingpongballetje in de richting van de zanger van Elbow vloog. Toen hij het ging halen, kwam er een gesprek van. Garvey gaf de zanger van Bear’s Den al meteen een bijnaam: ‘Davie Pingpong.’ Ook dat zijn courante gebruiken in de sector. In sommige gevallen slagen journalisten er ook in een bijnaam te krijgen. Maar dat is enkel de allergrootsten gegeven. Of hoe de sector toch ook wel wat weg heeft van een scoutsbende. Hoe kwam de zanger van Bear’s Den ertoe om deze anekdote te delen met het publiek? Zeer eenvoudig, omdat de groep ‘Isaac’ moest herstarten.

‘I want your bear in my den’ lezen we op een van de kartonnen bordjes dat een meisje vasthoudt. Het baadt in dezelfde sfeer als dat ene ‘Heeft de poes al pap gehad?’ dat we zagen tijdens het optreden van Migos * waarbij DJ Durel die eerst de massa een 20-tal minuten alleen mocht oppoken, beter was dan het hiphoptrio zelf. Subtiliteit en festivalgangers. Het gaat niet altijd samen.

Op het podium van de Main Stage zorgde Bear’s Den daar dan weer wél voor. ‘When you break’ klapte het publiek aardig mee tijdens ‘een van hun grootste optreden uit hun bestaan’. De ondergaande zon zorgde ondertussen voor een prachtig schouwspel die perfect blendde met de sfeer op het podium. Een song die recht naar het hart ging, was ongetwijfeld ‘Magdalene’ uit hun debuutplaat ‘Islands. Een prachtige uitvoering kregen we te horen die het publiek aan het hoofdpodium stil kreeg. ‘Je moet al een erg cynische kloot zijn om dit geen bloedmooi nummer te vinden’ lezen we in onze notities. Verkrachtte De Ideale Wereld in de Castello eerder nog ‘Heaven’ van Bryan Adams op meesterlijke wijze, dan zette Bear’s Den (‘een kakband’ volgens Otto-Jan Ham en eindredacteur Duncan) op de Main Stage de situatie recht. Ook de Britse folkrockers kregen het publiek aan het meezingen, maar dan tijdens een prachtig uitgepuurde versie met akoestische gitaar en banjo. Pukkelpoppers zagen we slowen op het nummer, en andere groepjes deden de handen over elkaars schouders of wiegden op het ritme mee. Een festival is een beetje als op kamp gaan en met een koffer vol indrukken en ervaringen naar huis gaan. ‘Agape’ waarbij meisjes op de schouders van een vriend(in) klouterden, vatte de sfeer erg goed samen: ‘For I‘m so scared of losing you. And I don‘t know what I can do about it. About it.’ Een song over loslaten. De basis voor de melancholie die eigen is wanneer een festival voorbij is, werd daar al gelegd.

Een dag eerder stond Elbow voor ‘beautiful creatures’ in de Marquee. Openen deed ie sfeervol met ‘The Birds’ waarbij het publiek al meteen meeklapte en de ‘oho’ zong. ‘Is everybody OK?’, de bindtekst die Guy Garvey al jaren gebruikt, galmde opnieuw door de tent. Wat zowel knap is aan Bear’s Den en Elbow is hun naturel. Die mensen zijn gewoon zichzelf, maken contact met het publiek en vangen het moment. Garvey laat zijn kans niet onbenut om de vierde muur letterlijk te doorbreken door een verdwaalde en eenzame gekleurde pretballon (uit het optreden van The Flaming Lips) naar het podium te laten komen en sjot zo de ballon in de richting van het publiek. Meermaals komt die terug naar hem trouwens.

Garvey heeft begrepen hoe een festival in elkaar zit en scoort moeiteloos door zich empathisch op te stellen. ‘The bones of you’ gaat over moe zijn, laat ie optekenen terwijl hij polst wie er op de camping slaapt. Eén keer en vervolgens twee keer laat ie de toeschouwers in de handen klappen tijdens dat nummer. Tijdens ‘Magnificent’ klinken de strijkers prachtig door. Het resultaat is een mooie, volle, coherente sound. De sfeerzetting is subliem. Ook het publiek vindt het mooi, zo valt af te leiden uit het zware applaus dat volgt.

‘Beautiful’ laat de zanger repetitief nazingen. Ook dat is iets wat ie al jaren doet maar nog steeds werkt. Een discobal voorziet ‘Mirrorball’ van licht terwijl die eenzame ballon van The Flaming Lips voor het eerst opduikt. Met ‘Who’s sleeping in a tent? I’m full of admiration. Belgian weather rules.’ uit Garvey zijn bewondering opnieuw voor de festivalgangers.

Die heeft ie al bij de start van zijn concert op zijn hand. Wanneer ‘Lippy Kids’ door de luidsprekers te horen is, zingt het publiek ‘Build a rocket boys!’ luidkeels mee, en fluit het daarna ook erg luid. Wanneer de pianoriff te horen is, denken de toeschouwers dat er een versnelling inzit zoals bij het dance genre of Mumford and Sons. Niets is minder waar, en Garvey moet meermaals met zijn handen een beweging doen om het publiek wat te temperen.

Vervolgens laat ie die ‘Beautiful’ nazingen door enkel de vrouwen en daarna de mannen. ‘One day like this’ laat ie even a capella alleen aan het publiek over waarbij het volksfeest helemaal een feit is. 6 Jaar na een waanzinnig straf optreden op Rock Werchter – wie er bij was herinnert zich ongetwijfeld nog de Mexican Wave die Guy Garvey voor elkaar wist te krijgen aan het hoofdpodium - toont Elbow nog steeds de kneepjes van het vak perfect onder de knie te hebben. Niets nieuws dus, Elbow heeft zijn beproefd recept al jaren geleden gevonden. Maar het maakt de ervaring er niet minder magisch door.

< Bert Hertogs >

Lees ook:

Recensie: Elbow | Best Kept Secret Festival 2014 **** – zondag 22 juni 2014 – Hilvarenbeek, NL

Recensie: Elbow – zondag 6 november 2011 ****1/2 – Lotto Arena Merksem

Recensie: Elbow | Rock Werchter 2011 #RW11 ****1/2 – zaterdag 2 juli 2011 – Festivalwei Werchter

Recensie: Coldplay | Elbow ea Pinkpop 2011 | fotoverslag – zaterdag 11 juni 2011 – Megaland Landgraaf Nederland

Recensie: Elbow ****1/2 – vrijdag 3 juli 2009 – Festivalwei Werchter

Bear’s Den treedt op 17 november 2017 op in de Lotto Arena in Merksem.

De setlist van Bear’s Den op Pukkelpop 2017:

1. Red Earth & Pouring Rain
2. Emeralds
3. New Jerusalem
4. Elysium
5. Isaac
6. Magdalene
7. When You Break
8. Auld Wives
9. Dew on the Vine
10. Heaven (cover Bryan Adams)
11. Above the Clouds of Pompeii
12. Agape

De setlist van Elbow op Pukkelpop 2017:

1. The Birds
2. The Bones of You
3. Magnificent (She Says)
4. Mirrorball
5. All Disco
6. Little Fictions
7. Lippy Kids
8. One Day Like This
9. Grounds for Divorce