Recensie Cargo

Cargo is het langspeelfilmdebuut van Gilles Coulier die in 2014 de achtdelige tv-reeks Bevergem regisseerde. Voor zijn eerste film duikt de regisseur, scenarist en producent in de wereld van de Oostendse visserij. Bijna uitsluitend mannen komen er in beeld in deze erg trage film. Coulier wil immers een stem geven aan stilte. Stilte tussen de broers Jean (Sam Louwyck), Francis (Wim Willaert) en William (Sebastien Dewaele) wanneer hun vader Leon (Roland Van Campenhout) in een coma belandt.

De vissersboot van Leon heeft dringend een nieuwe motor nodig. Het is dan ook een verrassing wanneer Jean vaststelt dat de aanvraag om een lening van 100.000 euro te bekomen voor de bvba afgewezen werd. Het bedrijf draait al twee jaar verlies ontdekt ie. Hun boot ‘De Broodwinner’ blijkt dus al een tijdje geen broodwinner meer te zijn … Zo lang zijn vader leeft, heeft ie steeds de handtekening nodig van William voor elke beslissing dat ie maakt. Jean wil de boot verkopen aan Robert (Josse De Pauw) en neemt een job als vrachtwagenchauffeur aan waarbij hij alert moet blijven dat er geen vluchtelingen in zijn laadruimte kruipen. Maar William wil pas zijn handtekening onder de overeenkomst zetten na een laatste tocht met de boot. Uiteindelijk blijkt zijn handtekening niet meer nodig wanneer Leon gestorven is en Francis dit ontdekt op het moment dat ie zich als homo out en de hand van zijn vader dan vastneemt.

William heeft dan weer een crimineel verleden en heeft 8.000 euro schulden. Zijn caravan wordt in brand gestoken. Op die manier slepen de mannen allemaal wel iets mee, een soort ballast die ze maar niet van zich af lijken te kunnen werpen. Hoe kan Jean zijn achtjarige zoon Vico (Chiel Vande Vyvere) – hij is op 28 september 2008 geboren zien we in een tattoo op de arm van Jean - een mooie toekomst bieden? Blijft Francis zijn homovriend Saïd (Roda Fawaz) als een soort prostituee beschouwen door hem geld te blijven toestoppen of zit er een duurzame relatie in tussen de twee? Geraakt William terug op het juiste pad of blijft zijn crimineel verleden waar hij zijn broer Jean mee dreigt in te sleuren, hem achtervolgen? Wat gebeurt er uiteindelijk met de Broodwinner? En heeft Robert een punt wanneer die het volgende stelt: ‘Het zijn klootzakken als jij die de visserij kapot maken’? Knap zijn de eindbeelden van Cargo waarin we een sluis zien opengaan die symbool lijkt te staan voor de herwonnen vrijheid. Al hadden we wel onze bedenkingen bij een scène waarin we een wel erg schokkende camera enkele seconden wandelen op de kade in beeld zien brengen.

Er valt zeker iets te zeggen voor de keuze om veel onuitgesproken, onuitgesproken te houden. Daardoor komen vooral de interne spanningen in de familie Broucke tot uiting. Maar we komen als toeschouwer ook nooit te weten hoe die broers zo uit elkaar gegroeid zijn, en of dat altijd al zo geweest is mede door hun sterke karakters. Kortom een voor een zetten de acteurs wel degelijke personages neer maar we missen hun geschiedenis. Het criminele verleden van William, de opgebouwde schulden van Leon, waarom Vico’s mama niet te zien is in de prent, hoe Francis in een stoere mannenwereld homo is kunnen worden, zijn twijfels en emoties, alsook (zelf)moord, euthanasie en het vluchtelingenthema … het zit allemaal wel in Cargo maar wordt te weinig uitgewerkt waardoor de film diepgang mist.

Het verhaal zelf heeft een tamelijk eenvoudige plot en heeft slechts één laag. Daardoor voelt het geheel te veel aan als een vrijblijvende tv-film die op een verloren weekdagavond – zoals de dinsdag – op één geprogrammeerd kan worden. Een film die net als de reportagereeks Bargoens een naar ons gevoel te traag vertelritme kent. Met dat verschil dat we Cargo wel hebben uitgezeten en Bargoens na een kwartiertje van de eerste aflevering al voor bekeken hielden. Ook Cargo kan perfect hetzelfde zeggen door een kwartier te knippen uit de film of door sterker uitgewerkte personages op te voeren ...

< Bert Hertogs >

Cast:

Sam Louwyck
Wim Willaert
Sebastien Dewaele
Chiel Vande Vyvere
Roland Van Campenhout
Josse De Pauw
Roda Fawaz
Koen De Sutter
Mathias Sercu
Wennie De Ruyck
Luc Dufourmont
Mieke Dobbels
Gilles De Schryver