PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Run the Jewels

maandag 6 november 2017Ancienne Belgique Brussel

Run

Net wanneer je denkt dat een te gekke maandag niet gekker kan, gaat de Ancienne Belgique én Run The Jewels (RTJ voor de vrienden) daar nog even losjes over. De artistiek directeur van de AB kwam immers het podium op van de AB als een ware stand up comedian om te vertellen dat het Amerikaanse rappersduo El-P en Killer Mike backstage schatjes zijn maar dat ze niet zo tevreden waren dat tijdens het eerste optreden op zondag er gerookt werd wat een effect heeft op de stem van de artiesten. Op zo‘n moment voel je een volle AB collectief ‘really?‘ en ‘yeah right‘ denken. Een aantal fans toonden dan ook meteen hun middelvinger of lurkten doodleuk verder aan hun pretsigaret zodat een walm zich verspreidde doorheen de zaal. Later zette Killer Mike effectief iemand die aan het roken was op zijn plaats, meldde dat ie astma had en kreeg daardoor het publiek wat tegen hem. De sfeer zakte dan ook danig in tijdens ‘A report to the shareholders‘. Wie dacht dat dat het grappigste van de avond was, kunnen we geruststellen. Met stip was de volgende bindtekst dat: ‘I wish this song touches you as much as I touch myself which is a lot in the tour bus.‘

Alsof de strijd al gestreden was en de buit binnen, zo kwam Run the Jewels dat 4 jaar bestaat op het podium van de Ancienne Belgique om kwart na negen op. Op de tonen van Queens We are the champions of wat had u gedacht. Boven te twee hangen opblaasbare handen, een met de duim, wijsvinger en middelvinger gestrekt. De andere in een vuistje. Een beeld dat de fans gedurende het optreden trouwens een aantal keer overnemen.

Toegegeven, grote fans van het hiphopgenre zijn we niet. Toch niet op live-vlak. Simpelweg omdat er niet zo gek veel live is aan heel wat hiphopacts. In de meeste gevallen hoor je een dj en zie je een MC de zaak wat oppoken. De track wordt dan as such afgespeeld, vaak maar een snippet, waarop de rapper wat lui hier en daar iets live doet, en voor de rest de zaak opgepookt wordt door sirenegeluidjes en ‘make some noise!‘ geroep door de MC.

Niet zo bij Run the Jewels, Trackstar the dj scratcht live. En de twee rappers doen hun ding ook live, de stemmen staan dus niet op tape wat een ongeziene troef is en dat voelt het publiek ook. De energie die het publiek aan de rappers geeft, krijgt het ruimschoots terug. Bekertjes die de lucht invliegen? Check. Stevig meeklappen? Check. Gillen wanneer de twee daarom vragen? Check. Fuck dj uitroepen tijdens ‘Call Ticketron‘? Check!

‘Welcome back to the fans who have seen us last night. We don‘t take this for granted.‘ laat Run the Jewels optekenen na ‘Blockbuster Night part 1‘ wat onmiskenbaar tot het eerste hoogtepunt van de show gerekend kan worden. ‘Be encouraging to lose your fucking mind. Pick someone up when they fall.‘ en ‘Keep your hands to yourselves.‘ laat de groep optekenen die op die manier een statement maakt tegen vrouwen lastigvallen op concerten. We hebben ons tot op heden afzijdig gehouden in het ganse grote seksisme- en vrouwenmisbruikdebat in de (artistieke en bij uitbreiding professionele) wereld en tijdens optredens en festivals. Laat ons duidelijk zijn, dat we elke handeling die tegen de wil gebeurt van de een of ander of dat nu een man, vrouw, of X is, sterk veroordelen. Maar het debat wordt naar ons aanvoelen dermate opgeblazen dat het op den duur overkomt alsof meisjes en vrouwen kasplantjes zijn die overdreven secuur behandeld moeten worden. Als zelfs de vrouwen in onze directe omgeving alles wat overtrokken en overroepen beginnen vinden, en het een en ander volgens hen begint te neigen naar aandachtszoekerij, dreigen ook wij af te haken wanneer dit nochtans gevoelige thema aangesneden wordt.

‘Close Your Eyes (And Count to Fuck)’ en een wervelend ‘Hey Kids‘ waarop de fans met een luid gebruld ‘Bumaye‘ antwoorden, behoren met stip tot de andere hoogtepunten van de set. Bij ‘Sea legs‘ kleurt de AB dan weer blauw terwijl het duo op het podium ons vraagt om met de handen te zwaaien zoals de golven van de zee. De twee hebben ook t shirts mee, onder andere voor een fan die een geweldige screensaver op zijn smartphone heeft. Met ‘A Christmas Fucking Miracle‘ horen we zo waar een van de eerste kerstmisgerelateerde songs van dit concertnajaar. ‘RTJ‘ scandeert het publiek nadien luidkeels en steeds een beetje sneller. Run the Jewels komt nog terug voor een ultieme toegift en zegt snel opnieuw een afspraak te maken met ons land. Of dat het Luikse festival Les Ardentes wordt, dat al een tijdje inzet op hiphop en in 2018 samenvalt met Rock Werchter is voorlopig nog onduidelijk.

< Bert Hertogs >

De setlist
 We Are the Champions (cover Queen)
  1. Talk To Me
  2. Legend Has It
  3. Call Ticketron
  4. Blockbuster Night Part 1
  5. Oh My Darling (Don‘t Cry)
  6. 36 Inch Chain
  7. Stay Gold
  8. Don’t get captured
  9. Panther like a panther
  10. Nobody Speak (DJ Shadow)
  11. Pew Pew intro
  12. Close Your Eyes (And Count to Fuck)
  13. Hey Kids (Bumaye)
  14. Sea Legs
  15. 2100
  16. A report to the shareholders
  17. Thursday in the danger room
  18. A Christmas Fucking Miracle / Down


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter