Recensie Dat begint hier al goed

Goele Derick, die bij het grote publiek ongetwijfeld gekend is als de scherpe secretaresse van Professor T. op Één - wie herinnert zich niet die ene repliek ‘dan ziet gij meer dan ik’ die ze gaf op de stelling ‘zie hier een mens!’ van decaan Walter De Paepe (neergezet door Carry Goossens) – zet de solovoorstelling ‘Dat begint hier al goed’ neer. Tekst en regie van deze voorstelling met ironische titel is van de hand van Hanneke Paauwe en in de video zien we Lukas Smolders en Umi Schram opduiken. Derick zet de fee Canapé neer die in tegenstelling tot andere feeën een rond hoofd heeft met daarop een puntmuts. Alle anderen worden met een perfect punthoofd geboren omdat de dokter de babies met een pomp eruit trekt. Alleen bij haar was de zuigkracht kennelijk niet groot genoeg. Die punthoed is er tegen de kou. Fee Canapé is dus een buitenbeentje. Ze blinkt uit in vallen, kortom een hoogvlieger is ze niet. Op school verandert ze haar nullen in respectievelijk een 6, 8 en een 10 zodat ze ten onrechte als cadeau een toverstaf krijgt van haar ouders die op hun beurt opscheppen met de resultaten van de dochter. Met die staf maakt ze allerlei fouten want die 15.000 toverformules uit het grote toverboek (dat verdacht veel van een behangersboek wegheeft) krijgt ze maar niet van buiten geleerd... Het wat praatzieke ‘Dat begint hier al goed’ gaat over faalangst en de verwachtingen van onze prestatiemaatschappij die steeds een absurder kantje beginnen te krijgen. Het moeilijkst hebben we het met de oplossing die deze voorstelling aanreikt: een leven leiden buiten de maatschappij, er een van zich terugtrekken in je eigen pompoen en een eigen wereldje creëren. Het solitaire leven, dat van de kluizenaar lijkt dus gepromoot. We weigeren dit als dé oplossing te zien voor al wie moeite heeft om aan de verwachtingen van de maatschappij te voldoen of niet meer meekan aan het huidige tempo.

Al haar zussen blinken wel ergens in uit, in hun kamers staat het vol met trofeeën. Het levert ook meteen de leukste taalgrap op uit ‘Dat begint hier al goed’. Fee Canapé legt uit waar het woord vandaan komt, van het Franse ‘trop fée’. Haar zussen zijn dus té veel fee, volgens haar. En zij voelt zich meer een mens. Canapés moeder laat haar dochter werken op het Departement Schaamte en daar de telefoon opnemen. Derick – die volledig in het fluo roze gehuld is – mag dus opnieuw commentaar leveren op alles wat er zich afspeelt op het departement. Op dat vlak legt deze voorstelling dus in zekere zin ook een link met haar rol in Professor T. Meneer Kiekens is een van haar vaste klanten die haar opbelt voor zijn dochter Marieke. Die is te dom, te dik en te traag volgens hem. Fee Canapé geeft hem mee dat ze maar één wens kan vervullen per telefoontje en krijgt meteen de volle lading omwille van haar beperkte service. Uiteindelijk zal ze Marieke meer intelligentie geven. Probleem is echter dat ze niet veel later bijna de ganse klas 4C aan de lijn krijgt die – sterke sneer naar de prestatiemaatschappij én het feit dat we oh zo veel genoegen hebben om onze kinderen te vergelijken met die van anderen, alsof kinderen hebben een of ander prestigeproject is – allemaal slimmer willen worden dan Marieke waarop zij op den duur opnieuw de domste wordt. Kortom: fee Canapé geraakt in een vicieuze cirkel terecht. Ook dat telefoontje waarbij een ouder zich zorgen maakt om zijn tweejarig kind dat nog niet kan schaken, vinden we erg geslaagd trouwens.

Naast de prestatiemaatschappij, behandelt ‘Dat begint hier al goed’ het vluchtelingenthema en racisme. Hier via een kat die ze in een doorweekte rugzak heeft teruggevonden samen met een mini oranje reddingsvestje (of die absurde vondst ook katten- en hondenbezitters in het belachelijke trekt die hun huisdieren kledij aandoen, laten we in het midden), een doosje reispilletjes en pilletjes tegen de diarree (wat meteen op de voorspelbare ‘ei da’s vies’-reacties kan rekenen bij de allerjongsten). Gilbert (een pop, Derick haalt daarvoor haar lage stem boven) moet niets hebben van die poes, hij vindt dat die sans-papiers beter terugkeert naar het land waar die vandaan komt.

Verder komt ook het thema rationalisering aan bod wanneer fee Canapé aangezet wordt om haar targets (100 toveropdrachten per dag) te halen en haar fijntjes gemeld wordt dat andere departementen zoals dat van de Liefde ondertussen al gesloten werden door de bezuinigingen. Een jongen die op een andere jongen verliefd werd, maar dat gevoel weggetoverd wou zien, helpt fee Canapé dan weer door ijs rond zijn hart te toveren. Ook het idee rond de Übermensch steekt in deze voorstelling wanneer fee Canapé het voorstel krijgt om alles wat niet perfect is in de wereld te laten verdwijnen, te beginnen met Marieke Kiekens ...

Derick heeft heel veel tekst en mag vaak in verschillende stemmetjes/rolletjes kruipen. Ook gaat ze even de musicaltour op met een liedje en finaal gaat ze zelfs over the top in een Bollywoodnummer (inclusief gouden glitterpakje, dat naast het decor met opblaasbare olifant van de hand is van Sara Dykmans). Maar Goele is het sterkst van al wanneer ze mag freewheelen. Wanneer ze aan de zaal vraagt wie er 100% tevreden is met zijn lichaam, gaan er uiteraard een aantal kleine jongetjes overmoedig rechtstaan. Daarop antwoordt ze gevat: ‘jullie hebben thuis zeker geen spiegel?’ Dit is Goele Derick op haar best, en misschien is het wel net dát scherpe kantje dat we soms iets te veel misten in ‘Dat begint hier al goed’ dat wel érg veel wil zeggen en wil behandelen op een uurtje tijd.

< Bert Hertogs >

‘Dat begint hier al goed’ tourt nog t.e.m. 24 maart 2018 in Vlaanderen.