Recensie Zonder toestemming

Een heerlijke troep brengt het Nederlandse de Theatertroep met ‘Zonder toestemming’. Een avondje vaudevilletheater met nummers die op hun beurt genummerd zijn in willekeurige volgorde. Er zit geen chronologie in het werk naar verluidt. Het publiek wordt eerst en vooral voorzien van een complimentje. Zo krijgen we te horen dat we er fantastisch uitzien, althans een stuk beter dan de avond ervoor waar de toeschouwers het kennelijk niet zo nauw namen bij het samenstellen van hun garderobe omdat het sneeuwde. Krijgen we onder andere te zien: een klassieke tapdansact, Jantje zag eens pruimen hangen, een slagroomtaartact waarbij nog niet afgesproken is wie hem nu in zijn gezicht krijgt, een messenwerpact, een tekst over bomen, een klassieke eierdans, twee vrouwen die elkaar ‘spontaan’ in de haren vliegen en Maria Callas’ Caro Nome uit Verdi’s Rigoletto dat Rosa Asbreuk probeert te evenaren (na een kledingwissel waarbij ze in een zwarte galajurk gehesen wordt en vooral niet haar tieten wil tonen aan het publiek, wat mislukt) waarbij de draak gestoken wordt met de drang van operazangeressen om ergens tegenaan te leunen tijdens het zingen.

Wanneer we tijdens een korte pauze met water of bier – nou ja, bier? – zijn bijgevuld, krijgen we een ingekorte versie te zien en te horen van het 11-jaar oude ‘Mijn slappe komedie voor vier mensen, een handjevol personeel en een tafel die niet vrijkomt’ van Magne van den Berg. Een stuk waarin twee duo’s Don, Louise, Ben en Ellis erg lang moeten wachten op hun tafel omdat er kennelijk een dubbele reservatie was. De honger maakt de twee duo’s alleen maar chagrijniger. Jasmijn Vriethoff zet daar als Ellis een mooie rol neer. Een vrouw die al snel honger heeft en alvast wil bestellen nog voor de tafel vrij zal komen: ‘Ben en ik eten gewoonlijk om zeven. Het is al negen.’ Ze gaat voor geitenkaaskroketjes terwijl de rest principieel niets wil weten van alvast een voorgerechtje bestellen om zo tijd te winnen en de honger al wat te stillen.

Dat de Theatertroep – vorig jaar onder andere te zien op Lowlands – humor perfect onder de knie heeft, toont het onder andere in een act waarbij Kyrian Esser het tafelkleed wil wegtrekken waarop borden, glazen en ander servies staat. Die mislukt waardoor alles tegen de grond kegelt. Hij probeert tot twee keer toe opnieuw en doet een poging om met de scherven alles min of meer opnieuw te reconstrueren. Ook dan gaat alles tegen de grond en faalt ie opnieuw. Herhaling als stijlfiguur toont de Theatertroep hier. Verder blaast het gezelschap Toon Hermans’ versie van ‘Jantje zag eens … nee’ naar ‘Jantje zag eens pruimen hangen’ nieuw leven in. Het werk dateert van 1961 en is onder andere te horen in ‘One Man Show’. 57 jaar later is de tekst nog steeds hilarisch wanneer in deze versie blijkt dat Jantje ze niet zag hangen...

Ook het betuttelende karakter van een restaurantbezoek waarbij steevast verkleinwoorden gebruikt worden, zet de Theatertroep heerlijk te kijk door letterlijk te gaan. Bestelt Timo Huijzendveld als klant een tafeltje, een glaasje en flesje wijn, een steakje, frietjes, een servietje, sigaretje, vuurtje, … dan krijgt ie dat ook allemaal in een mini-versie aangeboden. Tot ie nog wat honger heeft en ‘brood’ bestelt. Dan wordt hem wel een erg groot exemplaar aangeboden. Een sterk staaltje taalhumor krijgen we dan weer voorgeschoteld in een leuke tekst met allerlei bomennamen in.

‘Zonder toestemming’ doet kortom wat het moet doen, een ongedwongen avondje vaudevilletheater bieden waarbij een rijke waaier aan humorstijlen getoond wordt. Hier hebben we erg veel van genoten. Alleen dat ‘bier’, dat kon echt wel beter …

< Bert Hertogs >

Spel: Rosa Asbreuk, Patrick Duijtshoff, Kyrian Esser, Elisabeth ten Have, Timo Huijzendveld, Jordi Möllering, Nicoline Raatgever, Jochum Veenstra, Roos Visser, Jasmijn Vriethoff