Recensie The Pointer Sisters ★★★★

Een kort maar krachtig best of-optreden. Dat bracht The Pointer Sisters in de Stadsschouwburg in Antwerpen. ‘Het had gerust voor mij nog een half uurtje langer mogen duren’ hoorden we enkele toeschouwers achteraf zeggen. Eerlijk? Daar zijn we het niet mee eens. Liever een strak concert dat de vaart erin houdt als dit dan een van negentig minuten dat te lang gerokken aanvoelt. Nu al kreeg de band bijvoorbeeld twee introducties en mocht die een tijdlang zijn instrumentale kunnen tonen. Dé verrassing van de avond was onmiskenbaar Natalia die op het podium geroepen werd om eerste toegift ‘Sisters are doing it for themselves’ mee te komen zingen. De groep had ook een primeur voor ons en de fans bij. The Pointer Sisters zullen opnieuw te zien zijn dit najaar in het Sportpaleis tijdens Night of the Proms.

Zussen zijn The Pointer Sisters niet meer voor alle duidelijkheid in de huidige bezetting. Wel blijft de zang bestaan uit leden van de Pointer-familie. De 34-jarige Sadako Pointer zien we in dezelfde rode outfit als de andere groepsleden met enorm veel plezier op het podium staan dansen. ‘Zij moest het met de overschot van de stof doen’ horen we een vrouwelijke fan achter ons zeggen verwijzend naar het feit dat Sadako het minste textiel om haar fraaie lijf heeft. Sadako mag dan ook sensueel en stijlvol wezen bijvoorbeeld tijdens ‘Slow hand’ waarbij ze haar bovenbenen streelt met beide handen. Zij staat op het podium naast haar tante Issa Pointer (40) en grootmoeder Ruth Pointer (72). Die laatste is het enige originele bandlid nog dat in december 1972 de groep vervoegde en het van een trio een kwartet maakte. Oorspronkelijk traden immers de zussen Anita en de in 2006 overleden June als duo op, dat niet veel later een trio werd toen Bonnie ook het podium betrad. Bonnie verliet in ‘78 de groep. De grootste successen kende The Pointer Sisters tussen ‘79 en ‘84 met Ruth, June en Anita dus. In Vlaanderen waren ze goed voor de enige nummer 1-hit die ze in hun carrière bij ons optekenden: ‘Fire’, dat uit 1979 dateert. Andere top 10 hits waren ‘Should I do it’ (6) uit 1981, ‘Automatic’ (5) uit 1984 en ‘Jump (for my love)’ (3) uit 1984. In 2005 scoorden ze in Vlaanderen samen met Natalia een nummer 2-hit met de Eurythmics en Aretha Franklin-cover: ‘Sisters are doing it for themselves’.

Na een degelijk voorprogramma van N8N die erin slaagde om het publiek te laten meezingen en meeklappen en het ook vakkundig in twee groepen verdeelde om dat te bereiken, kwamen The Pointer Sisters rond de klok van negenen de bühne op. Twee toetsenisten, een gitarist, een bassist en een drummer zorgden voor een strakke en moderne uitvoering van de klassiekers die de groep uit Californië in haar catalogus heeft. Wat al meteen opvalt tijdens het optreden dat je bij de start al een gelukzalig gevoel bezorgt met hits als ‘Happiness’ (nummer 11 in 1979), ‘He’s so shy’ (nummer 20 in 1980) en Automatic (nummer 5 in 1984), is dat de leadzang afwisselend door Ruth en Issa voor hun rekening genomen wordt behalve wanneer de grootste hits ‘Fire’, ‘I’m so excited’ en het minder gekende ‘Neutron Dance’ op het publiek afgevuurd worden die Ruth voor haar rekening neemt.

Beiden (Issa en Ruth) beschikken (nog steeds) over een krachtige stem waarbij ze zowel in de diepte als in de hoogte krachtig kunnen uithalen. Sadako van haar kant zien we genieten en het spelplezier dat ze toont in haar danspasjes werkt gewoon aanstekelijk. Zij mag naar ons gevoel iets te weinig vocaal tonen. Op een paar lijnen in een geweldig ‘Dare me’ en laatste toegift ‘Jump (for my love)’ na, laat ze vooral haar tante en grootmoeder in de spotlights staan. Onterecht want ook zij weet zowel vocaal als qua verschijning ons erg te boeien. Ze zou dus een grotere rol mogen krijgen en wat meer op de voorgrond mogen verschijnen wat ons betreft.

‘Dare me’ was namelijk een van dé hoogtepunten van de show. In 2003 samplede Junior Jack het nummer in ‘Stupidisco’ met die geweldig leuke melodie op de tekst ‘Baby, make your move. Step across the line. Touch me one more time. Come on, dare me.’

Tijdens ‘Fire’ zong het publiek het woord uit de titel stevig na en bij ‘I’m so excited’ liet iedereen, zowel op de parterre als op het balkon de stoeltjes voor wat die waren. Dansen, meezingen en meeklappen werd er gedaan dat het een lieve lust was. En hoewel het al weer 12 jaar geleden was dat Natalia nog met The Pointer Sisters (****1/2) in het Sportpaleis optrad, leek het wel alsof het gisteren was toen de Kempense het podium opgevraagd werd en een micro in haar handen kreeg om even te komen meezingen. Opvallend was vooral hoe snel Natalia het dansje terug oppikte en je als toeschouwer het gevoel gaf dat zij de vierde Pointer Sister was, alsof het altijd al zo was en zo diende te zijn.

(lees verder onder de video)

. @nataliamusic verrassingsgast tijdens optreden The Pointer Sisters in Stadsschouwburg Antwerpen. De groep bevestigde ook haar komst naar @nightoftheproms in november in het @sportpaleis . #notp18

Een bericht gedeeld door Concertnews (@concertnieuws) op 27 Jun 2018 om 1:13 (PDT)

Met ‘Jump (for my love)’ nam The Pointer Sisters afscheid van Antwerpen na een uurtje optreden. ‘Ik hou van jou Belgium’ had Issa al uitgeschreeuwd net voor de groep ‘Slow hand’ inzette bij het begin van het optreden. De liefde bleek nog steeds wederzijds.

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Happiness
2. He‘s So Shy
3. Automatic
4. Slow Hand
5. Hot Together
6. Chain of Fools (cover Aretha Franklin cover)
7. Dare Me
8. Bandvoorstelling
9. Fire
10. I‘m So Excited
11. Neutron Dance

Bis:

1. Sisters Are Doin‘ It for Themselves (met Natalia)
2. Jump (For My Love)