PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Arctic Monkeys ★1/2

zondag 8 juli 2018Festivalpark Werchter

Arctic

Wat voor een anticlimax bezorgde Arctic Monkeys Rock Werchter! Alle bezieling was ver zoek in dit erg routineuze, saaie optreden dat de Britse indierockband gaf op de Main Stage. Tekenend ook voor deze editie was dat. Op een magistraal Pearl Jam en degelijk Queens of the Stone Age na viel er deze editie bijzonder weinig te rapen aan het hoofdpodium. Dé vetste optredens vonden in The Barn plaats (o.a. Parov Stelar, David Byrne, Anderson Paak) die – hoewel uitgebreid dit jaar – voor erg veel artiesten te klein bleek. Daar gebeurde hét, en nergens anders.

Zeker, na zo’n geweldig feestje in The Barn te hebben meegemaakt op de opzwepende ritmes van Parov Stelar met die heerlijke koperblazers ook, was het een serieuze klik maken om in het universum te geraken van Arctic Monkeys. Vooral de stevige daling in het aantal beats per minuut was al een moeilijke noot om te kraken. Maar niet alleen dat, terwijl Parov Stelar voor interactie ging, weigerde Arctic Monkeys dat halsstarrig. Dat een aangeschoten muziekchef ad interim zijn puberale ik naar boven haalde en bij de start van Arctic Monkeys set voor onze ogen zijn hallucinante paringsdans inzette op de tonen van onder andere ‘Four Out of Five’ met Alex Turner aan de toetsen wat sowieso al afstand creëert, ‘Brianstorm’ en ‘Don‘t Sit Down ‘Cause I‘ve Moved Your Chair’, kan er al helemaal niet in bij ons. Zelfs na het slikken van een ganse doos blauwe pilletjes zouden we bij Arctic Monkeys niet eens wat leven krijgen in ons mannelijk lid. Wat een afknapper was me dat zeg.

Niet zelden vroegen we ons af waarom deze apen en hun fans niet beter gebleven waren daar waar ze thuishoren: in het reservaat van de Beekse Bergen. Dergelijke indieshit en hun aanhang hoort daar misschien thuis, maar mocht daar wat ons betreft ook gewoon permanent (ver)blijven. Niet dat er geen lichtpuntjes waren hoor tijdens het optreden, maar die waren aan de flauwe kant, als je dat vergelijkt met wat andere bands tijdens de vierdaagse presteerden. ‘Do me a favour’, ‘Why‘d You Only Call Me When You‘re High?’, de repetitieve synthakkoorden in ‘One point perspective’, uit hun zesde en recent verschenen album ‘Tranquility Base Hotel & Casino’ en het aanstekelijke daarop volgende vijf jaar oude ‘Do I Wanna Know?’ kunnen we nog enigszins als vernoemenswaardig aanstippen. Voor de rest was het een sof optreden en de sfeer in het festivalpark was nagenoeg doods.

Nadat de presentator van dienst met grijze haren en bruine baard deze wanprestatie had afgekondigd kwam de aap uit de mouw en kwam er dan toch nog vuurwerk dat Rock Werchter 2018 mocht afsluiten. Letterlijk dan. Bizar einde met een gigantische valse noot dus van Rock Werchter 2018. Om kort te zijn: het onverschillige Arctic Monkeys was een RW afsluiter onwaardig en liet ons dan ook koud. Wat een teleurstelling na een verder fijne editie van het festival.

< Bert Hertogs >

De setlist:

  1. Four Out of Five
  2. Brianstorm
  3. Don‘t Sit Down ‘Cause I‘ve Moved Your Chair
  4. Crying Lightning
  5. The View From the Afternoon
  6. Teddy Picker
  7. She Looks Like Fun
  8. Tranquility Base Hotel + Casino
  9. Do Me a Favour
  10. Cornerstone
  11. Why‘d You Only Call Me When You‘re High?
  12. Knee Socks
  13. One Point Perspective
  14. Do I Wanna Know?
  15. Pretty Visitors
  16. I Bet You Look Good on the Dancefloor
  17. R U Mine?

Bis:

  1. Star Treatment
  2. Arabella
  3. 505


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter