Recensie Smallfoot ★★★1/2

In dialoog gaan met elkaar in plaats van te polariseren, dat is het hoofdthema van de animatiefilm Smallfoot. De Yeti wonen al jaren op de top van een berg, hoog boven de wolken. Wanneer Migo (stem van Kobe Van Herwegen) een oefening doet om met een steen op zijn kop gekatapulteerd te worden tegen een gong, die ervoor zorgt dat de zon zal opkomen (volgens hun geloof is het een lichtslak), is ie afgeleid door Meechee (stem van Charlotte Anne Bongaerts), de dochter van de Stonekeeper (stem van Ivan Pecnik), het hoofd van het dorp. Daardoor raakt ie het doel niet maar belandt hij in de sneeuw. Op zijn tocht buiten het dorp is ie getuige van een noodlanding en ziet zo een mens (smallfoot) waardoor hij het bewijs denkt gevonden te hebben dat ze bestaan terwijl een van de stenen, waar hun geloof en samenleving op gebouwd is het tegenovergestelde stelt. In het dorp zorgt die ontdekking dan ook voor heel wat onrust. Maar Migo kan geen bewijs voorleggen en wordt door de Stonekeeper verbannen omdat ie de stenen in vraag stelt. Migo ontdekt dat er een team is dat op zoek gaat naar bewijzen rond de smallfoot. Meechee, de dikke paarse Gwangi (stem van Joren Seldeslachts) en Kolka (Violet Braeckman) zitten in dat team. Het levert een avontuur op waarbij deze ‘revolutionaire’ jongeren datgene waar hun dorp al jaren in gelooft in vraag stellen.

Percy (stem van James Cooke) is een videomaker die met zijn posts een internetster was en met zijn vliegtuig in de bergen gecrasht is. Was, want zijn populariteit is tanend. De concurrentie is bikkelhard om online te scoren en video’s te maken die viraal gaan. Zo hebben zijn concurrenten onder andere beelden van een twerkend varken de wereld ingestuurd. Zijn plan? Zijn camera assistente Brenda in een Yetipak laten kruipen en doen alsof hij een echte gezien heeft. Zij vindt dat maar niks, stelt zijn integriteit – toch wel een moeilijk woord voor kinderen als u het ons vraagt - in vraag en ze kapt dan ook met de job. Tot er plots een Yeti voor hem staat. Hij denkt dat zij het is, maar op dat moment rijdt ze net weg. Zijn eerste reactie? Een wapen bovenhalen zodat ie Migo kan verdoven. Maar die pijl belandt in Percy’s eigen bil. Wanneer Migo met zijn bewijs in het dorp komt – de Yeti zijn niet in staat de mensen te verstaan en omgekeerd – haalt dat alles onderuit. Immers, op een van de stenen die het fundament vormt van hun samenleving, staat dat mensen niet bestaan. Uiteindelijk blijkt ook de mist, of wolken onder het dorp ook artificieel te zijn net als de perfectie (het openingsnummer uit deze prent) die het nastreeft. En wanneer Migo’s vader Dorgle (Dries Vanhegen) er op een dag niet tijdig in slaagt zonder zijn zoon de gong te slaan en de zon toch ziet opkomen, begint ook die zijn geloof in de juistheid van de stenen in twijfel te trekken.

Al generaties wordt het dorp immers wijsgemaakt dat er onder die wolken niets is, terwijl de gemeenschap die wolken zelf creëert. Waarom? En kunnen de Yeti en de mensen terug in harmonie met elkaar leven nadat ze in het verleden elkaar als monsters zagen? Oude ideeën worden dus zwaar in vraag gesteld terwijl deze ‘revolutionairen’ iets nieuws willen creëren. Smallfoot trekt dus in zekere zin ook parallellen met  een erg belangrijke periode uit de geschiedenis, die van de Verlichting.

De meeste liedjes – Smallfoot trekt de eclectische kaart met zelfs een hiphopnummer dat Pecnik in parlando brengt – zitten voor de pauze die Kinepolis inlast.  Een van de songs ‘Percy’s pressure’ is een karaokenummer op ‘Under pressure’ van Queen en David Bowie. Na die song zegt een bezoeker in de karaokebar: ‘Da’s niet de goeien tekst.’ waarop Percy antwoordt: ‘Dacht je nu echt dat ik dat niet wist?’

Ouders die met hun kroost naar Smallfoot trekken, zullen wellicht ook kunnen lachen wanneer de dikke Gwangi van metershoog in de diepsneeuw valt en dat een sneeuwstofwolk oplevert die eruit ziet als een nucleaire ontploffing. Een ware krater laat ie achter in de sneeuw. Geweldig. Wanneer Meechee in het dorp achternagezeten wordt door de ordediensten en de burgers, leidt dat ook even naar een verwijzing van het in de jaren ’80 hyper populaire videospel Pac-Man. Nog een leuke visuele vondst is het om Percy in een slaapzak te steken en de Yeti hem op een steen te leggen. Angstig als ie is, probeert ie dan als een worm weg te kruipen.

De Vlaamse stemmencast van Smallfoot werd geregisseerd door Anne Mie Gils en Anke Helsen. Dat ze James Cooke gecast hebben voor Percy lijkt wel uit het leven gegrepen en erg realistisch. Want als er 1 BV is wiens integriteit in vraag kan gesteld worden, is het die van hem wel.

< Bert Hertogs >