Recensie Aurora ★★★★

Mooi en lief, zo beschrijft een meisje het uitverkochte optreden van de Noorse Aurora wanneer ze de zaal aan de Noordersingel verlaat. Aurora bracht dan ook een begeesterend, betoverend en helend concert waarbij ze erg attentvol was voor haar fans. Briefjes en cadeautjes ontving ze dan ook met een zekere schuchterheid. ‘Het voelt als Kerstmis, Nieuwjaar en een huwelijk in één’ zei ze daarover. De artieste weet dan ook dat haar songs veel betekenen voor haar fans, nummers die hen troost kunnen bieden. Met “Het is lastig om een emotionele mens te zijn tegenwoordig. Dit nummer is voor iedereen die door een moeilijke periode gaat.” kondigde ze ‘Through the eyes of a child’ aan. Bloedmooi, doodeerlijk, breekbaar, spontaan en authentiek zong ze het nummer. Aurora lijkt op muzikaal vlak het liefdeskind van Enya, Dua Lipa en Björk, maar is toegankelijker dan die laatste. Qua looks ziet ze er dan weer uit alsof ze zo uit een sprookje komt, of een verhaal met een mythisch wezen, een bosnimf in de hoofdrol. Op live-vlak houdt ze het midden tussen een timidere versie van Shakira, met een zekere sensualiteit in haar (buik)dans, en de poëzie, het naïef kinderlijke van SIA zowel in de dans als in de hand-en vingerbewegingen die naar de hemel reiken. Dat contrasteert met de heel intimistische, trage parels zoals opener ‘Nature Boy’ van Nat King Cole dat ze a capella brengt en verzoeknummer ‘Life on Mars’ van David Bowie dat ze begeleid door Aksjell aan de toetsen, een stuk trager dan het origineel, maar o zo hemels, moeiteloos haar hoge noten halend liet horen. Die song kreeg plots een etherisch karakter alsof ze het nummer op magistrale wijze heruitgevonden had. Aksjell keeft trouwens haar recentste plaat gecoproduceerd. Aurora gaf mee dat de twee in de toekomst nog meer zullen samenwerken.

De Noorse singer-songwriter was zichtbaar erg gelukkig dat ze voor een uitverkochte Trix stond en stelde vast dat haar fanbasis aangroeit in ons land. “Hello new friends” klonk het bijzonder lieflijk met hoge stem. Na drie nummers liet ze haar schoenen voor wat die waren omdat ze zich dan ook vrijer voelt in het dansen. “Ik voel me beter zonder schoenen aan. Ik kan me wel elektrocuteren hier op het podium. Maar ik heb dan op zijn minst zonder schoenen aan kunnen dansen voor ik stierf.” luidt het, wat op vertederende reacties kon rekenen. “Ik draag geel vandaag. Eigenlijk weet ik niet waarom.” en “Ik heb hier erg lekker gegeten en veel. Ik hou van eten.” liet ze verder nog optekenen terwijl eieren ook nog de rode draad vormden van haar optreden. Ze eet kennelijk graag en veel eieren omdat die haar in vorm houden om op te treden. “Onthou eieren.” gaf ze dan ook als best absurde kernboodschap mee. Maar je kan er ook scheten van laten, althans een ‘fart’-boodschap op haar synthesizer tijdens eerste toegift ‘Infections of a different kind’ suggereerden dat.

Dat titelnummer uit haar jongste schijfje bracht ze, naast de zeven andere nummers die op de plaat staan. Tijdens ‘Warrior’ stak ze haar vuist in de lucht terwijl haar fans in geen tijd volgden. Ook kruiste ze haar armen voor haar lichaam. Aurora gaf toe dat ze een zonderling is die niet zo veel vrienden heeft, behalve dan haar fans en die dankte ze dan ook meermaals omdat ze tijd voor haar vrijgemaakt hadden. Enkel begeleid door een basgitaar en een backing brengt ze ‘Murder song’, een donker popnummer, dat met dat minimale klankbedje weet te begeesteren. ‘Gentle earthquakes’ en een zeer percussief ‘All is soft inside’ klapt het publiek stevig mee. ‘Runaway’ blijkt dan weer lang niet het enige smartphonemoment van de avond.  Nog meer brieven en cadeaus ontvangt ze, waarbij ze meegeeft dat ze die wanneer ze alleen is, zal lezen. “Alleen voel ik mezelf het meest comfortabel om die brieven te lezen.” geeft ze haar fans mee. En hoewel ze kennelijk droomt van een huwelijk – “Mijn muzikanten zijn grappig en vreemd. Volgende week trouwen we maar ze weten het nog niet” zei ze - lijkt ze aan de ene kant ook die (relatieve) eenzaamheid te omarmen.  En wij samen met haar, ook al zijn er in Trix volgens het meisje dat drankjetons verkocht, wij bestelden er ‘eentje’, geen ‘eendjes’. Fijne vaststelling dat er toch één medewerkster in het muziekcentrum enig gevoel voor humor heeft.

< Bert Hertogs >

Lees en beluister ook:
Interview met Aurora op Sziget Festival 2018

De setlist:

1. Nature Boy (cover Nat King Cole)
2. Churchyard
3. Under Stars
4. Winter Bird 
5. Soft Universe
6. Warrior
7. Murder Song (5, 4, 3, 2, 1)
8. Through the Eyes of a Child
9. Runaway
10. Gentle Earthquakes
11. All Is Soft Inside
12. Under the Water
13. It Happened Quiet
14. Queendom
15. Forgotten Love
16. Animal
17. The Seed
18. Running with the Wolves

Bis:

1. Infections of a Different Kind
2. Life on Mars (cover David Bowie)