Recensie The Christmas Show ★★★1/2

The Christmas Show is al enkele jaren een traditie in Nederland en nu wordt daar ook aan gewerkt in Vlaanderen. De allereerste editie, Merksemnaar Mark Tijsmans stond in voor regie en script, was dan ook een feit in de Lotto Arena en volgend jaar komt deze kerstshow alvast opnieuw naar de Lotto Arena. Het concept: een aantal Vlaamse artiesten zingen bekende kerstliedjes, solo, in duet of met z’n allen om zo de kerstsfeer bij het publiek (en de kijkers van atv op kerstdag) aan te wakkeren. Een verhaaltje wordt tussen de songs geweven dat uiteindelijk tot de intrede van niemand minder dan de kerstman leidt. Deze keer ging het verhaal over Claus Strofobi, gespeeld door Ludo Hellinx. Hij steelt de slee van de kerstman omdat ie niet houdt van Kerstmis (simpelweg omdat ie eenzaam is). Hij zet iedereen op het verkeerde been met pakjes waarin rijmpjes zitten die niet af zijn zodat ze reizen naar onder andere New York, Londen, Parijs en Rio. Claus zal kerst uiteindelijk leren appreciëren wanneer ie de liefde ontdekt in de oma van Katootje (Goele De Raedt). Die laatste is nochtans hevige fan van Polle Pap, Paul Michiels, die ze de ganse tijd zit te zoeken. Maar uiteindelijk kiest ze voor Claus. De secret santa op het einde dit jaar was niemand minder dan Bart De Wever die de loftrompet stak over de bescheidenheid van de Antwerpenaar. De kerstman zei dat ie het liefst van al naar Antwerpen komt omdat daar de beste kinderen, papa’s en mama’s wonen, de beste burge… kerstman ook en er de beste kerstshow te zien is. Qua bescheidenheid kan dat alvast tellen. Geen idee of de burgervader de ganse show gezien heeft, feit is dat ie vooral dezelfde partijkaart heeft als de regisseur van de show en dus extra lief was. Wij zagen immers nog wel wat verbeterpuntjes.

Vooral in de samenzang tussen Paul Michiels, Silvy De Bie, Wim Soutaer, Ian Thomas, Tinne Oltmans, Hans Peter Janssens en Goele De Raedt zag je de artiesten vaak onzeker naar elkaar kijken alsof men niet goed wist of onvoldoende aanvoelde wiens beurt het zou zijn. Zo’n dingen kan je nochtans perfect verhelpen met een autocue. Het zorgde ervoor dat de show zijn start in zekere zin wat miste.  De enige uitzondering was ‘Feliz Navidad’. Dat nummer konden we live wél smaken en ademde helemaal de sfeer van Rio uit.

Hans Peter Janssens was erg ziek maar wou er absoluut bij zijn bij The Christmas Show. Dat ie stemproblemen had was al in de samenzang te horen. Bij de mannen bleek qua podiumuitstraling Ian Thomas wat licht uit te vallen voor een man die ooit een carrière ambieerde over de grote plas. Ook Wim Soutaer klonk erg benepen in zijn hoge noten. Hans Peters stem klonk erg korrelig en hij kon nauwelijks volume maken door de stevige verkoudheid die ie had. Hij haalde uit zijn stem, of beter: wat er nog van restte, wat ie kon tijdens zijn solo ‘Adeste Fideles’ die op een groot applaus kon rekenen. Of hoe het publiek, dat op dat moment nog niet op de hoogte was dat Hans Peter ziek was, Thomas Van Goethem bevestigde dat pas op het einde van de show, zijn prestatie kennelijk wel wist te smaken. Er stonden gewoon zwakkere zangers dan Hans Peter op het podium zodat het bij het publiek kennelijk nauwelijks was opgevallen dat de ijzersterke musicalstem door een virus getroffen was. Het beste duet van de avond wist ie toch nog samen met Goele De Raedt immers op zijn naam te zetten. ‘Vivo per lei’ ging hem goed af, zijn (zieke) stem blendde nog steeds met die van zangcoach De Raedt terwijl we acrobaten aan het werk zagen aan de aerial silk. Dat en het andere duet dat Goele bracht, ‘Eenzaam met Kerstmis’, op de tonen van Muds ‘Lonely this Christmas’, deze keer met Ludo Hellinx, kunnen we met stip tot de hoogtepunten van de show rekenen. De song was ook het best geacteerde nummer van de avond overigens.

Bij de andere duetten was het altijd wel iets. ‘Sleigh ride’ tussen Tinne Oltmans en Ian Thomas werkte niet. Er was geen vonkje te bespeuren, we voelden de kerstmagie niet en beiden stonden er precies wat verloren bij. Oltmans wist ons overigens enkel met ‘Santa baby’ te overtuigen dat ze lekker zwoel bijna ‘I wanna be loved by you’ Marilyn Monroegewijs neerzette tijdens The Christmas Show. Wim Soutaers stem klonk in de hoogte te benepen bij de start van ‘Have yourself a merry little Christmas’ dat ie samen met Silvy De Bie bracht. Het was De Bie die het nummer, licht zwoel aan de ene kant en lieflijk aan de andere kant, begeleid door onder andere een romantische sax, meer dan rechthield en zij bleek de sterkhouder van het duet te zijn.

Silvy – wiens liedje ‘Jij alleen, jij bent mijn nummer 1 en voor niets ter wereld wil ik jou ooit ruilen oho oho oho oho’ (dat over babyliefde gaat) – al sinds onze kindertijd niet uit onze kop te krijgen is omdat we het singeltje maar bleven draaien op onze platendraaier – was dé verrassing van de avond. Ze wist ons van de ene aangename verrassing naar de andere te brengen. In die zin dat je je afvroeg waarom ze in godsnaam destijds in de playback dancetoestanden terecht is gekomen. Ze bracht een verrukkelijke versie van ‘New York New York’ dat Frank Sinatra onsterfelijk maakte. Silvy’s stem klinkt overigens lekker in de diepte en in het middenregister. Kortom: we willen haar nog meer die lagere jazzstem horen aanspreken. Want die heeft ze.

Goele De Raedt mocht zowel haar kwaliteiten als actrice tonen in The Christmas Show in de rol van oma en tegelijkertijd ook haar vocale kunnen etaleren. Dat deed ze tijdens een magistrale maar ook mature versie van ‘Let it go’ uit Frozen waarbij we Eurovisiesongfestivalgewijs een snelle kledingwissel op het podium mochten zien. Aan magie geen gebrek dus bij haar performance. Idem voor Paul Michiels die ver wegbleef van het acteren. Hij focuste zich volledig op de muziek en bleek erg goed bij stem in de Lotto Arena. ‘Shine’ bracht ie live begeleid door piano en ondersteund door twee backings. Maar het was vooral de mash up van ‘Wonderful Christmas time’ en ‘Way to your heart’ die de zaal even in vuur en vlam zette telkens hij een stuk van dat Soulsisterrefrein liet horen. De twee songs blendden perfect ook omdat ‘Wonderful Christmas time’ de riff van de basgitaar uit ‘Way to your heart’ al bij de start meekreeg.

Kortom: The Christmas Show heeft zeker potentieel om ook in Vlaanderen een traditie te worden. De eerste editie kende dan wel een paar kinderziektes (met al die confetti op de catwalk en het B-podium zag het geheel er erg slordig uit op den duur en vreesde je dat elk moment een artiest wel eens zou kunnen struikelen over zo’n hoop slierten en de nummers die de artiesten samen brachten, bleken onvoldoende gerepeteerd), maar van zodra die eruit zijn, kan de interessante mix (acrobatie, theater, zang en de special effects van een concert) wel eens bij een groot publiek aanslaan, menen we. Wij noteren de volgende editie op 22 december 2019 alvast in onze agenda en hopen dat ook dan onze nummer 1 Silvy De Bie er opnieuw bij zal zijn.

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Stille nacht / Holy night
2. De wintertrein
3. Santa Claus is coming to town
4. Winter wonderland
5. Let it snow, let it snow, let it snow
6. Jingles Santa Claus is coming to town
7. Rudolf het rode neus rendier
8. Merry Christmas everyone
9. I wens u een lamlending kerstfeest
10. New York, New York
11. Jingle bell rock
12. Jingle bells
13. Have yourself a merry little Christmas
14. Adeste Fideles
15. Let it go
16. Vivo per lei
17. Santa baby
18. Last Christmas I gave you my heart
19. Sleigh ride
20. Feliz Navidad
21. Shine
22. Wonderful Christmas time / Way to your heart
23. Eenzaam met Kerstmis (Lonely this Christmas)
24. It’s the most wonderful time of the year
25. White Christmas
26. We wish you a merry Christmas
27. Merry Christmas everyone

Bis:

1. All I want for Christmas is you