PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Ketnetmusical Troep ★

zaterdag 25 mei 2019Stadsschouwburg Antwerpen

Ketnetmusical

Na Kadanza ****1/2, Kadanza Together **1/2, Unidamu * en Team UP ** levert de Ketnetmusical Troep * nu eindelijk ook een musical af waarvan de titel meteen de volle lading dekt: brol, rommel, bullshit, crap, … wordt geserveerd. Of om het met hippe jongerentaal – die op Nederlandstalig vlak zo arm geworden is dat bijna elke zin kennelijk enkele woorden in het Engels moet meekrijgen, wat overigens net als de streetwise pose van de cast érg geforceerd aanvoelt in zinnen als ‘Dees (sic.) was echt awesome’ en ‘Het zou hier veel nicer zijn als het hier wat properder was’ – te zeggen: deze musical is ‘kapot belachelijk’.

Het begint ondertussen – geeuw! – zo voorspelbaar te worden, de plot van een Ketnetmusical. Een hoofdthema wordt aangeboord waarin verder twee liefdesverhaaltjes verweven worden. Een bij de volwassen personages, en een bij de jongeren, waarbij er steevast twee meisjes in de running zijn voor 1 jongen. Bij Ketnetmusical Troep is het niet anders. De schoonmaker Dimitri (Michiel De Meyer) voelt namelijk iets voor Claire (Maureen Vanherberghen) die de secretaresse is bij de dienst Pleinen die onder de verantwoordelijkheid valt van meneer Verhoeven. Bij de jongeren zijn het de hippe Leila (Gloria Mbiyavanga) die met haar vriendinnen op haar kamer in zwijm valt voor de Justin Biebers en Harry Styles van deze wereld en de seut Elsie (Flore De Vogelas) die wat voelen voor Ryan (Ilya Koers). Maar het is maar de vraag van wie hij ‘ziek zot loopt’. Net zoals in eerdere Ketnetmusicals en in de populaire Ketnetreeks #LikeMe is het uiteindelijk de seut die niet zo seuterig is dan ze op het eerste gezicht lijkt, die de vis aan de haak weet te slaan. Voorspelbaarheid troef dus.

In Troep is het hoofdthema ecologie. Ryan lacht in het begin met de outfit van Dimitri die in gele polo en blauwe werktenue de vuilnis ophaalt. Hij ziet in hem een Minion. Maar het lachen zal hij al snel verleren wanneer hij zelf 8 uur gemeenschapsdienst moet uitvoeren bij Dimitri de volgende dag. Ambitieus als hij is, vliegt ie meteen erin om zijn taak tot een goed einde te brengen terwijl Dimitri toch wel wat de vastgeroeste ambtenaar uithangt die pas aan zijn shift begint als het acht uur is, en op zijn lunchpauze staat. Kortom: het erg clichématige beeld van de ambtenaar die niet al te veel wil uitsteken, een vooroordeel van jewelste overigens, vinden Ketnet en Studio 100 kennelijk nodig om alweer uit te vergroten. Net als de wulpse op seks beluste secretaresse, hier te zien in het personage Claire. Schaam op jullie, Ketnet en Studio 100!

Ryan slaagt erin de andere jongeren aan te zetten om het afval mee op te kuisen. Maar geen twee weken later valt de vuilnis opnieuw letterlijk uit de lucht. De jongeren geven het dan ook op. Elsie van haar kant fleurt de boel letterlijk op met graffiti en zal daarbij geholpen worden door Ryan. Dat zet de anderen aan om van hun pleintje een plek te maken die het eentonige en saaie doorbreekt. Een pleintje waar ze zich allemaal voor willen inzetten, al is de vergelijking met de straatartiest – ‘mystery as part of the art’ Banksy (die in zijn graffitikunst toch wel veel verder gaat qua boodschap dan een paar bloemen te tekenen n.v.d.r.) serieus met de haren getrokken.

Maar dan komt het bericht dat meneer Verhoeven van het plein een parking wil maken en de gevels van de appartementen niet in 50 tinten grijs, maar in een en hetzelfde grijs. Via de media (Goedele Wachters in een cameo in de video waarbij je je afvraagt of dit de geloofwaardigheid van VRT NWS als merk alweer niet aantast naast het laten opdraven van Hanne Decoutere in Hanne Danst eerder dit jaar) proberen de jongeren zo te wegen op het beleid. Dat lukt kennelijk iets makkelijker dan de Processie van Echternach waar Anuna De Wever, dé groene heldin van dit land – die helaas stilaan wat verzuurd en gefrustreerd aan het geraken is en anti-politieke gevoelens aan het kweken is door de tanende populariteit van het ecologische thema en het gebrek aan politiek draagvlak – mee geconfronteerd geraakt. Maar Ketnetmusical Troep is dan ook fictie waarin overacting, hyperactiviteit, en druk gedoe (de hashtags en Engelse uitdrukkingen vliegen ons om de oren) moeten camoufleren hoe zwak het script, het Nederlandstalige taalgebruik van jongeren tegenwoordig is én hoe slecht ze kunnen acteren (met scherpe ’sen, t’s en schelle stemmen ook in hun zang). Om kort te gaan: de enige die ons op het podium van de Stadsschouwburg min of meer wat kon bekoren, was Flore De Vogelas als Elsie ook al had ook zij even een paar lijnen hippe straattaal te zeggen naar het einde van de voorstelling toe. Samen met Ilya Koers zingt ze een puike cover van Springs ‘Open je hart’ en ook het recente ‘Hij is de liefde’ dat ze met Gloria Mbiyavanga zingt, konden we wel pruimen. Dieptepunt op muzikaal vlak is de Ghost Rockers-cover ‘Jij bent m’n aardbei’ waarin Maureen Vanherberghen al even toonvast blijkt als Madonna op het 64ste Eurovisiesongfestival: niet. Het is overigens niet de enige song die vocaal de mist in gaat. Ook de korte cover ‘Wij willen voetballen’ van Samson en Gert maar dan op speed, door de jongens, klinkt verre van zuiver. Het achttien jaar oude ‘Mooi de wereld is mooi’ van Samson en Gert wordt maar liefst twee keer gecoverd. Dat levert van de pot gerukte versies op die voor geen meter goed in het oor liggen met ‘Groen, jouw ogen zo groen’ van de mysterieuze zanger Ivano Marconi en ‘Groen, de wereld is groen’ door Dimitri.

Een ster dus voor Flore - al is haar personage Elsie die moeite heeft met haar ruziemakende ouders, te weinig uitgewerkt door Gert Verhulst, Anja Van Mensel, Hans Bourlon en Tijl Dauwe  -  en misschien ook voor de quote ‘Van petflessen kan je mooie bloembakjes maken. Dat heb ik geleerd bij de Chiro’ die Michiel De Meyer voor zijn rekening mag nemen. Maar verder begrijpen wij niet dat dit soort troep, inclusief tenenkrullende humor ‘Conny Koken’ (wat het zoveelste cliché in deze voorstelling oplevert dat vrouwen zouden moeten kunnen koken), gefinancierd kan en mag worden via de Tax Shelter, laat staan (on)rechtstreeks gesubsidieerd via het geld van de Vlaamse belastingbetaler wiens publieke omroep zich steeds meer gedraagt als een commerciële gesubsidieerde omroep. Niet alleen omdat deze musical inhoudelijk brol oplevert, het op artistiek vlak te wensen over laat, maar vooral ook omdat de voorstelling bulkt van bestaande songs die voorzien werden van een andere tekst en zo schaamteloos gerecycleerd werden. Dat de inspiratie kennelijk al enkele jaren op is bij Ketnet en Studio 100 wat deze musical betreft, staat nu wel ondertussen vast. Hoe vaak kan je dit format blijven recycleren tot er werkelijk niéts meer van overschiet?

< Bert Hertogs >


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter