PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Child s play ★★1/2

woensdag 19 juni 2019Kinepolis Antwerpen

Child

Child’s play en De lift zijn met stip de twee horrorfilms die we ons nog herinneren uit onze kindertijd. Films die we op veel te jonge leeftijd, in de lagere school, zagen en we behoorlijk wat nachtmerries aan overgehouden hebben. Vooral De Lift van Dick Maas heeft tot op de dag van vandaag nog impact. In die zin dat toen deze week een man zijn arm tussen de liftdeuren stak in het ziekenhuis zodat die terug open zouden gaan en er iemand extra binnen kon, we dat vooral als een wat naïeve en gevaarlijke daad zagen. De deuren reageerden overigens op het allerlaatste moment en gingen – gelukkig voor de man – opnieuw zeer traag open. In ons waren er ondertussen al beelden opgekomen hoe het er uit zou gezien hebben, mocht dat niet gebeurd zijn en de lift was vertrokken met die arm ertussen. Een bloederige bedoeling en een hand die afgehakt werd, kwam in ons op. Dat we ooit Child’s Play eng vonden, konden we dertig jaar na datum na het zien van de jongste remake dan weer helemaal niet plaatsen.

Dat komt omdat Chucky een pop is, niet veel groter dan een peuter. Hoe geloofwaardigheid is dat, zeker als je in deze remake Andy hand in hand met Chucky (die waggelt) traag ziet stappen? Dat zo’n klein ding aan het moorden zou kunnen slaan, is dus best wel wat lachwekkend. Het uitgangspunt is dan weer wél interessant én overigens nog steeds up to date. Er scheelt iets met de chip van de pop, net als er iets scheelt met die van de Lift waardoor er gruwelijke zaken gebeuren. In Child’s Play zien we dat die chip niet per ongeluk foutief geprogrammeerd is. Neen, het is een arbeider in het Oosten die hard moet werken aan wellicht een hongerloon die daar verantwoordelijk voor is. Wanneer hij dagdroomt, wordt hij ontslagen. Zijn laatste Buddi moet ie weliswaar nog afwerken, en dan mag hij vertrekken. Hij neemt wraak op zijn werkgever en programmeert de chip van die pop lichtjes anders. Vloeken en schunnig taalgebruik: geen probleem. Slecht gedrag, enz. ook niet.

In de prent die Lars Klevberg regisseerde, zien we Chucky in mindere mate als een schizofreen personage dat zowel erg lief kan zijn als gewelddadig. Het is net die mix uit de originele film met dé quote ‘Hello I’m Chucky do you want to play with me?’ die iconisch is geworden. Temeer omdat die zin schuld én onschuld tegelijkertijd uitstraalt. Wat de absolute sterkte is van deze Child’s Play is dat het eigenlijk de veiligheid van domotica, robotisering en artificiële intelligentie in vraag stelt. De pop wordt immers gekoppeld aan een smartphone zodat je via de app live (via de camera in de ogen van de pop) kan zien wat die doet. Verder kan Buddi connecteren met alle andere producten van hetzelfde bedrijf Kaslan Corp., en dat zijn er wel wat, van tv toestellen, over thermostaten, luidsprekers, poorten, veiligheidssystemen, zelfrijdende wagens, enz.

Chucky zal echter de moorden niet uitvoeren alleen maar door de programmatiefout in zijn chip. Zijn gedrag is ook aangeleerd. Op die manier trekt Klevberg de bezitter van de pop (Gabriel Bateman speelt de rol van Andy die een gehoorprobleem heeft) mee in de schuldvraag. Chucky zal immers zien hoe je een mes kan vastpakken en daarmee een boterham snijden, ziet een horrorfilm/slasher film met Andy en zijn vrienden Pugg (Ty Consiglio) en Falyn (Beatrice Kitsos). Op die manier gaat ie – als peuter – dat soort gedrag als normaal zien en aanleren. Wanneer Andy klaagt over Shane (David Lewis), de nieuwe vriend van zijn moeder Karen (Aubrey Plaza) zal dat het eerste dodelijke slachtoffer worden. De scène is echter totaal ongeloofwaardig. De man zal van de ladder vallen wanneer hij kerstverlichting (die nog brandt!) weghaalt. Hij kruipt naar zijn smartphone om zijn gezin te verwittigen (met Karen heeft ie dus een buitenechtelijke affaire). Maar een toestel dat de grond omploegt op een veld vol watermeloenen, komt op hem af. De ochtend nadien vindt Andy een watermeloen op zijn kast met het gezicht van Shane daar met spijkers in bevestigd.

Kijk, voor zo’n slachtoffer heb je weinig medelijden als kijker. Net zoals bij de man die camera’s installeert in het appartementsgebouw waar Karen en Andy wonen. Camera’s die blijkbaar ook in de badkamer van Karen hangen waar de man stiekem naar kijkt in zijn kelder. De sterkste en meest geloofwaardige scènes uit Child’s Play zijn dan ook die wanneer Chucky andere apparatuur inzet om aan het moorden te slaan. Zoals die wanneer Doreen (Carlease Burke), de moeder van de detective Morris (Brian Tyree Henry) een zelfrijdende wagen bestelt om naar een bingoavond te gaan zodat ze geen beroep moet doen op haar zoon. Chucky zal die wagen doen crashen, maar eerst de airbag uitschakelen én de veiligheidsgordel van de vrouw uitdoen.

Dé finale gaat door in de winkel waar Karen werkt, op de avond dat de Buddi 2 gelanceerd wordt. Andy wordt geboeid omdat Morris denkt dat ie achter de moorden zit. Maar dan blijkt de man die een levensgrote versie van Buddi voorstelt de keel overgesneden te zijn geweest, breekt er paniek uit in de winkel wanneer er moorddadige drones beginnen rond te vliegen, en moet iedereen tijdig zien te ontkomen want de poorten van de winkel sluiten. Chucky heeft ondertussen Andy’s moeder gegijzeld. En hoewel hij uit een disfunctioneel gezin komt, vindt de jongen dat ie geen andere keuze heeft dan het eindspel aan te gaan met zijn ‘New best friend’.

Hoewel de acteerprestaties wat mager zijn, zo overtuigt de moeder-zoonrelatie helemaal niet, en heel wat dialogen stroef verlopen, is Child’s play geen onaangename remake geworden. Een remake waarbij kinderen en volwassenen mee verantwoordelijk zijn voor de daden van een moordlustige pop. Dat Chucky uiteindelijk aan het moorden kan slaan, komt omdat Karen de pop die teruggebracht werd door een ontevreden klant, recupereert in plaats van de voorschriften te volgen, en deze rechtstreeks terug te sturen naar Kaslan Corp. zodat die daar vernietigd kan worden. Dat gebeurt niet en dat is kortom vragen om problemen. Idem voor de installateur van camera’s die de pop een nieuwe batterij, en dus een nieuw leven geeft nadat Andy die vernietigd had.

< Bert Hertogs >


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter