Recensie Torpedo ★★★

Ja, het is eraan te zien dat Torpedo het met een budget van 3,5 miljoen euro moest stellen terwijl internationale producties vaak een veelvoud nodig hebben om zo’n avonturenfilm in te blikken. En ja, het is ook duidelijk dat het hier om een regiedebuut gaat. Sven Huybrechts (zoon van Carl) zat voor het eerst in de regiestoel. Maar, stellen dat Torpedo slecht is, en de acteerprestaties ondermaats (hoewel het Antwerps dialect voor sommigen erg onnatuurlijk aanvoelt), is een brug te ver. Ook het verwijt dat er plat racisme in te horen is, gaat er helemaal niet in bij ons. De film speelt zich in 1943 af, in volle Tweede Wereldoorlog. Mocht er géén racisme te horen zijn (voornamelijk uit de mond van Bert Haelvoet als Fons die een zwarte bestempelt als ‘een bananenmens’ waarop Sven De Ridder als Klisse – die niet kan zwemmen - zegt dat die ‘niet afgaan hoor’): dat zou pas problematisch en weinig geloofwaardig zijn voor deze film.

Interview Ella-June Henrard

Knap is dan ook de boog die Fons en Klisse maken wanneer halsoverkop een zwarte (Yenga gespeeld door Rudi Mukendi) deel zal uitmaken van de missie om uranium van Congo naar de VS te brengen zodat er een massavernietigingswapen mee gemaakt kan worden dat het einde van de Oorlog zal betekenen. Yenga blijkt The Rock voor de Belgische verzetsgroep ‘The Bad Eggs’ te worden. Als er een zware klus moet uitgevoerd worden, iets zwaar opgetild moet worden of een haperende kraan die hoog aan het plafond hangt opengezet, is hij het wel die het kan. Naarmate de film vordert zie je dat de mannen hem dan ook meer dan ooit nodig hebben en wordt hij geapprecieerd om wat ie kan. In die zin zie je op den duur Fons en Yenga zelfs vrienden worden en een partijtje schaken. Als je dan als recensent een film verwijt dat ie plat racistisch is, dan heb je ofwel niet goed opgelet ofwel hou je er een andere agenda op na dan het publiek correct te informeren.

De prent gaat ook over vertrouwen hebben in iemand die eigenlijk tot het kamp van de vijand behoort. Op korte tijd moet Jäger (Thure Riefenstein) de Belgen klaarstomen om een duikboot te leren besturen. Die tijd krijgen ze zelfs niet want de kapitein van een schip dat hen bevoorraadt, verraadt hen. In allerijl moeten dus Yenga, Jäger én Nadine (Ella-June Henrard) - de enige vrouw – mee op avontuur wat niet volgens de planning was. Nadine vormt dan nog eens een koppel met Filip (Joren Seldeslachts) wat heerlijk passionele scènes oplevert (die lippen en open mond van Ella-June in combinatie met haar hartstochtelijke blik!) maar ook de nodige problemen oplevert. De onderzeeër zal uit koers gebracht worden, maar ook haar vader Stan (Koen De Bouw). Die zal hen ontdekken wanneer ze de liefde aan het bedrijven zijn met alle gevolgen van dien. Hij is razend en erg beschermend. Hij ziet zijn dochter dan ook nog als een jong meisje dat beschermd moet worden. Dat komt omdat ie zijn vrouw en zoontje Louis gruwelijk zag vermoord worden door de Duitsers. Daardoor heeft hij ook een zwart-witbeeld over de vijand. Hij vertrouwt Jäger dus voor geen meter. Beiden zullen elkaar echter nodig hebben willen ze de missie tot een goed einde brengen.

De geluidseffecten van Torpedo in surround (waar Jos Van Galen voor tekende) zijn erg goed maar de soundtrack die van de hand is van Hannes De Maeyer lijkt ons geschreven voor een andere film en is ons dan ook véél te heroïsch terwijl de prent van Huybrechts net dat helemaal niet uitademt. Beter was om met minimal bleeps, electro of lang aangehouden tonen te werken of zo. De film komt ook wat traag op gang omdat het gezelschap redelijk laat koers zet naar de VS. Daarnaast zijn er zo veel personages dat het onmogelijk is om ze allemaal voldoende uit te werken. En ja, net zoals Koen De Bouw in een interview met Concertnews.be zegt: het zijn allemaal clichématige personages. Gevoelige kijkers moeten we trouwens absoluut waarschuwen. Er zit een vreselijke en rauwe scène in met Van Praag (Gilles De Schryver) wanneer die een ongeval heeft meegemaakt in de duikboot. Het komt zelden voor dat wij onze blik afwenden wanneer we naar een film kijken, maar nu konden we echt niet anders.

Zeker, sommige special effects (een duikboot die ontploft bv.) of andere zaken (een kaartje dat de route van België naar Congo toont) in Torpedo voelen wat budgetvriendelijk aan en een erg lange onderwaterscène met De Bouw op de bodem van de oceaan is niet alleen erg ongeloofwaardig omwille van de diepte en de duurtijd dat ie onder water is. Wanneer hij een poort moet openen stroomt er water in het compartiment waarin enkele bemanningsleden zich hebben veiliggesteld. Het is net die gesloten poort die hen moet beschermen voor het water. Doet ie die open, dan zou logischerwijze dat deel meteen ook onder water moeten komen en bijgevolg iedereen verzuipen ...

Maar bon, bij avonturenfilms als Torpedo mag je ook niet al te veel nadenken. Wie houdt van avontuurlijk entertainment waar niet te veel bij nagedacht moet worden, zit goed bij Torpedo. Een handvol spannende scènes telt de film. Niet alleen de vijand vormt daarbij een uitdaging. Ook het leven in een duikboot an sich, zoals het risico dat er dodelijke chloordampen uit de batterijen ontsnappen bijvoorbeeld.

< Bert Hertogs >

De cast:
Koen De Bouw - Stan
Ella-June Henrard - Nadine
Joren Seldeslachts - Filip
Gilles De Schryver - Van Praag
Bert Haelvoet - Fons
Sven De Ridder - Klisse
Stefan Perceval - Tamme
Robrecht Vanden Thoren - Werner
Vic De Wachter - Kapitein Maes
Thure Riefenstein - Jäger
Rudi Mukendi - Jenga