Toen Pjotr Iljitsj Tsjajkovski dit in 1890 schreef aan zijn broer Modest, wist hij nog niet dat de geschiedenis hem gelijk zou geven. Hij componeerde Schoppenvrouw, waarvoor zijn broer het libretto schreef, in een koortsachtige schrijfroes. Anders dan in het gelijknamige werk van Poesjkin wordt Hermann in de opera heen en weer geslingerd tussen zijn gevoelens voor Liza en een destructief idee-fixe. De begoochelingen van het kaartspel, een verterende passie, de dreiging van het lot … met deze elementen schildert Tsjajkovski poëtische momenten in contrast met weelderige taferelen uit de high society. Hebben de angsten en neuroses van de personages uit Schoppenvrouw een bijzondere weerklank in onze tijd? Aan regisseur David Marton, die na Capriccio opnieuw bij ons te gast is, om dit te onderzoeken. Nathalie Stutzmann maakt haar Muntdebuut als dirigent.