“Een kind?” Zij schiet in de stress. Hij denkt dat ze hyperventileert.
“Even ademen.” Ze staan in de IKEA.

Een jong koppel wil een gezin starten maar botst op verantwoordelijkheden. Wat laten we na?
In Ademen loopt dat openhartig gesprek als één lange dialoog, over de jaren heen. Ze worstelen met cruciale vragen en de onrust in hun hoofd. Ze zien elkaar doodgraag. Misschien dat ze elkaar net daarom niet sparen. Samen gaan ze op zoek naar perspectieven voor hun liefde, voor onze planeet en voor een nieuwe generatie.

Voor Ademen ging Christophe Aussems aan de slag met Lungs, de instant classic van Duncan Macmillan. Met een prettige lichtheid schrijft hij over persoonlijke en maatschappelijke kwesties en taboes. Zijn toneelwerk is humoristisch, maar vooral herkenbaar, urgent en hoopvol.