Hoe beter het festivalseizoen afsluiten dan in een stralende zon bij dertig graden bij het heerlijke Lollapalooza Berlin? Het festival was ondertussen aan zijn zevende editie toe. De allereerste keer was het dat wij ernaartoe gingen in en rond het Olympisch stadion. Editie één en twee hebben we meegemaakt in respectievelijk het voormalig vliegveld Tempelhof en de tweede vond eenmalig plaats in het Trep Tower Park. Lollapalooza Berlin kon op beide locaties niet blijven toen er op Tempelhof asielzoekers werden opgevangen. En het park? Daar kwam te veel verzet tegen vanuit de groene beweging. Het Olympisch stadion blijkt nu een plek met toekomst om er twee dagen na elkaar telkens 60.000 toeschouwers te ontvangen.

Dat Pauline met ‘Meer dan morgen’ al enkele maanden een nieuwe single uit heeft, was ons totaal ontgaan. In het Romain De Vidtspark bleken we lang niet de enigen. Hoewel Regi mee achter de productie zit van het nummer, blijkt het toch wel erg licht uit te vallen tussen songs als ‘1000 sterren’ hier in de mix met Whitney Houstons heerlijke ‘I wanna dance with somebody’ en ‘Zwaartekracht’ in de solo live on tapeset van Pauline.

40 jaar staat Bart Kaëll dit jaar op de planken hoewel hij pas in 1986 doorbrak met La Mamadora. De man uit Ename bracht dan ook zijn hits mee onder de arm naar Sint-Niklaas en zijn partner Luc Appermont (met pet op, zo denken BV’s minder hard op te vallen, maar net daardoor vallen ze net harder op) sloeg het ganse optreden gade vanuit de front of house waar niet veel eerder niemand minder dan Miguel Wiels (zonder pet) naar het concert van Aaron Blommaert had gekeken. Met dat verschil dat Luc zo nu en dan regieaanwijzingen leek te geven of op zijn minst zich vragen stelde.

De voorzitter van de organisatie die achter Maanrock zit, zou naar verluidt ne groene jongen zijn. Wij vermoeden echter dat ie rechts zijn portefeuille draagt. Want het stadsfestivalletje in Mechelen dat ie organiseert is helemaal niet zo eco-friendly zo blijkt. Neem nu die plastic rode poncho’s die gratis uitgedeeld werden door een fabrikant van aardappelchips. Nergens stond vermeld dat die bio-afbreekbaar waren, dus waren ze dat ook niet. Een sms’je naar de zoals steeds slecht of niet communicerende communicatieverantwoordelijke van het festival bleef alweer onbeantwoord. In die zin dat je je afvraagt waarom zij in godsnaam die functie mag blijven beoefenen als ze in haar kerntaak, namelijk communiceren met de pers, jaar na jaar zo blijft falen. Dat Maanrock Pommelien Thijs boekte voor de traditionele familiedag op zondag was des te opmerkelijker. Zeker als je er een interview van vorig jaar op naslaat waarbij de zangeres grif toegeeft haar planten in haar co-housing thuis wel eens te verwaarlozen.

Twee keer zagen we Average Rob en Omdat het kan soundsystem de afgelopen week. Op het Bollekesfeest in Antwerpen tussen het publiek. En vanop het podium tijdens de tienjarige jubileum van The day before tomorrow dat als open air-festival met maar liefst 18.000 bezoekers de maximumcapaciteit van het Antwerps Sportpaleis ondertussen zo maar eventjes weet te evenaren.