Recensie Meskens In Motown

Het was niet de eerste keer dan Nathalie Meskens zich als zangeres op het podium van De Roma begaf, maar dit keer had ze de lat toch wel erg hoog gelegd: ze zou een avondvullend programma brengen met hits uit een van de meest legendarische platenlabels ooit. We stelden ons voor aanvang van de voorstelling dan ook de vraag of ze de muziek van grootheden als Diana Ross, Stevie Wonder, Michael Jackson en Marvin Gaye wel eer aan zou doen. Het antwoord op deze vraag kwam al vrij vroeg in de voorstelling: absoluut. Wat een geweldige show. “Meskens in Motown” wist de sfeer en de klank van Motown weer tot leven te brengen door een combinatie van heerlijke hits, een meer dan behoorlijke zangprestatie van Nathalie, een geweldige achtkoppige live-band en twee formidabele backing vocals.

Judith Okon en Steve Kashala mochten het feest op gang trekken met “Going to a go go”. Het viel al op van bij de eerste noten: die geweldige sound die van Motown zo een sterk label maakte, was honderd procent aanwezig. Het swingde lekker en de driekoppige blazerssectie wist het geheel wat extra power te geven. We waren helemaal klaar voor de vrouw van de avond: Nathalie Meskens. 

En daar was ze dan. In een wel heel erg kort kleedje met wel erg hoge hakken kwam ze het podium op voor de sexy “Oooohhhhh” waarmee ze “Baby love” wist in te zetten. Het was geen Diana Ross, maar dat pretendeerde ze ook niet, maar het klonk erg zwoel. Als dit een staalkaart was voor wat komen zou, waren wij alvast tevreden. Bij “Stop! In the name of love” werd het tempo opgevoerd en begon het echt te leven op het podium. Tussen muzikanten,  zanger en zangeressen ontstond er een soort magie die uitstraalde van de scène. Ze hadden er allemaal zin in en het zou een feestje worden … als Nathalie tenminste niet onderuit zou gaan omdat haar hakken regelmatig bleven steken tussen de planken van het podium. Het weerhield er haar in ieder geval niet van om stevig mee te dansen op het ritme van de muziek en wonder boven wonder wist ze telkens weer de naaldhakken los te wringen zonder op haar gezicht te vallen. 

En ook muzikaal wist ze heel erg goed overeind te blijven. “My guy”  en “Heat wave” klonken bij momenten misschien net iets te scherp naar onze smaak, maar “My girl” van The Temptations was puur genieten. Na de eerste acht noten op de gitaar had iedereen het nummer herkend en konden we ons volop over geven aan de romantische klank en de zwoele sfeer. Vocaal paste dit nummer erg goed bij haar stem. Dat was trouwens ook het geval voor “If I were your woman”. Het podium werd verduisterd en enkel verlicht met wat spots die van roze naar wit overgingen. Dit was zonder twijfel ook het nummer waar ze het meest gevoel in wist te leggen. Waar we bij andere nummers soms een beetje passie in de stem misten, zat het hier in overvloed in. 

Wat ons betreft had dit een geweldige afluister van het eerste deel kunnen zijn, maar Nathalie deed er nog een schepje bovenop met een sfeervol “Dancing in the street” en een alle-remmen-los-schijf als “Master blaster” van Stevie Wonder. De funky reggae vulde de Roma en er barstte op de bühne een ware jamsessie los. Ondanks de warmte, kon het publiek zich nu niet meer houden en er werd spontaan meegeklapt en bewogen. 

Backing vocals Judith Okon en Steve Kashala mochten het tweede deel openen met “Ain’t nothing like the real thing “en “You’re all I need to get by”. Van Steve hadden we al gehoord dat zijn stem een beetje het midden hield tussen die van Stevie Wonder en een jonge Michael Jackson, maar Judith was tot hiertoe op de achtergrond gebleven. Wat waren we blij dat ze van Nathalie ook eens op de voorgrond mocht staan, want wat heeft dat kind een geweldige stem. Het werden twee nummers om duimen en vingers bij af te likken. 

Het enige mindere puntje aan deze geweldige opening, was de overgang naar Nathalie Meskens’ vertolking van “What’s going on” van Marvin Gaye. Het klonk allemaal zeemzoet en zwoel, maar miste het gevoel dat bij dit nummer hoort. Er ontbrak verslagenheid in de stem die zich afvraagt wat er nu allemaal gaande is in de samenleving. Dit maakte dat “What’s going on” absoluut niet slecht was, maar toch een beetje tekort schoot. We kregen het gevoel dat we naar “meer van hetzelfde” aan het luisteren waren terwijl er best wel wat diversiteit in de Motowncatalogus zit. 

We hadden deze bedenking nog maar net gemaakt en daar was “Ain’t no mountain high enough”. Het begon weer gezellig te swingen en we merkten ook aan het publiek dat ze het nu echt moeilijk kregen om stil te zitten. Dit was veel te aanstekelijk en we zagen dan ook een paar mensen schaamteloos mee dansen op de muziek. Ze hadden zich beleefdheidshalve aan de kant gezet om de anderen niet te storen. Zo kon iedereen op zijn of haar manier ten volle genieten van de aanloop naar de grote finale met een medley van “I’ll be there” en “Standing in the shadow of love”. De aanwezigen hadden het concept van een zittend publiek ondertussen volledig laten varen en een uitverkochte Roma stond zich honderd procent mee uit te leven terwijl men op het podium het beste van zichzelf gaf. 

Met zo een uitsmijter was het logisch dat Nathalie Meskens en haar band werden teruggevraagd voor toegiften en Nathalie ging daar maar wat graag op in. “I heard it through the grapevine” van Marvin Gaye ging er in als zoete koek, maar de Roma dreigde pas echt goed terug voor zware kosten te vallen, toen Meskens een geweldige medley van Motownklassiekers wist in te zetten en het dak er bijna af ging. Overtuigender dan dit kon ze haar show niet afsluiten. En voor wie het gemist zou hebben of wie gewoon nog eens terug wil, kunnen we melden dat ze op 25 januari het feestje nog eens over komt doen. We hebben dus alvast iets om naar uit te kijken voor 2017. 

< Sascha Siereveld > 

De setlist:
Deel 1:

1. Going to a go go (Smokey Robinson)
2. Baby love / Where did our love go (The Supremes)
3. Stop! In the name of love (The Supremes)
4. You can’t hurry love (The Supremes)
5. My guy (Mary Wells)
6. Be my baby (The Ronettes)
7. Heat wave (Martha Reeves & The Vandellas)
8. My girl (The Temptations)
9. It takes two (Marvin Gaye & Kim Weston)
10. Never can say goodbye (The Jackson Five)
11. If I were your woman (Gladys Knight & the Pips)
12. Dancing in the street (Martha Reeves & The Vandellas)
13. Master blaster (Jammin’) (Stevie Wonder)

Deel 2:

1. Ain’t nothing like the real thing (Marvin Gaye & Tammi Terrell)
2. You’re all I need to get by (Marvin Gaye & Tammi Terrell)
3. What’s going on (Marvin Gaye)
4. Let’s stay together (Al Green)
5. What becomes of the brokenhearted (Jimmy Ruffin)
6. Ain’t no mountain high enough (Marvin Gaye & Tammi Terrell)
7. (Your love keeps lifting me) Highe rand higher (Jackie Wilson)
8. I’ll be there (The Jackson Five) / Standing in the shadow of love (The Four Tops)
9.  

Bis:

1. I heard it through the grapevine (Marvin Gaye)
2. Motown medley met Get ready / War / Do you love me / You keep me hangin’ on / The tears of a clown / Can’t help myself / I want you back / Standing in the shadow of love