PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Binti ★★★★

vrijdag 19 april 2019Kinepolis Antwerpen

Binti

Een prachtige sociaal geëngageerde film met het hart op de juiste plaats is Binti, de film van Frederike Migom. De jeugdfilm die zich terecht de winnaar mag noemen van het recente JEF festival als Beste Film (professionele jury), winnaar van de grote prijs en speciale vermelding van de kinderjury op het FIFEM in Montréal, slaagt erin een moeilijk thema als migratie en specifiek dan dat van de sans papiers - ‘je leeft wel maar je bestaat niet’ vat Binti de situatie treffend samen - op een erg toegankelijke en vlotte manier te brengen. Daarnaast leest de prent als een ode aan gastvrijheid, vrijheid, openstaan en het ontdekken van elkaars cultuur (zo leert een Vlaamse mama en haar zoontje voor het eerst fufu eten en leren hoe ze dat met hun handen kunnen doen door ‘een kommetje te maken’) en creativiteit in onder andere dans, spel, mode en knutselen. Het geheel wordt overgoten met een heerlijk zomers sausje waar de goesting vanaf spat.

Binti (heerlijk fris, energierijk en vol levensvreugde neergezet door Bebel Tshiani Baloji) is 12. Ze werd geboren in Congo maar al vroeg met haar vader Jovial (Baloji, die ook in het echte leven papa is van Bebel) naar België verhuisd. De twee hebben geen papieren en verblijven in een kraakpand waar de politie op een dag binnenvalt. Ze kunnen nog net op tijd ontsnappen. De twee komen in een parkje terecht maar verliezen elkaar uit het oog wanneer Jovial telefoon krijgt. Plots begint het te regenen en Binti die coole filmpjes post als vlogster op haar videokanaal gaat in een boomhut schuilen. Zelf noemt ze zich een VIP, een vrolijke interessante puppy die erg blij is met haar 1.000 abonnees op haar kanaal. Haar idool – smaak heeft ze wel – is Tatyana Beloy die zichzelf speelt en onder andere vlogt over wat met je haar doen op een ochtend.

Binti ontmoet Elias (Mo Bakker in een scouting boy-rol die recent ook te zien was in ‘Niet schieten’ van Stijn Coninx) in diens boomhut. Elias probeert tevergeefs wafels te verkopen om de okapi’s te redden, een actie waar zijn vader die in Brazilië een nieuwe vrouw heeft en een kind, hem via videochat erg in steunt. Hij is het die hem aanraadt om bewustzijn te creëren, en zijn okapiliefde te verspreiden via filmpjes en social media bijvoorbeeld. Binti stapt dus op het juiste moment in Elias’ leven, ook al omdat ie daar totaal geen kaas van gegeten heeft. Kortom: de twee vullen elkaar erg goed aan met als resultaat een filmpje dat kort maar erg creatief uitlegt dat okapi’s alleen nog in Congo in het wild leven, er nog maar 10.000 exemplaren zijn en ze dus bedreigd zijn, destijds verscheept werden naar andere landen om er opgesloten te worden in de zoo, waarbij ze vaak de overtocht niet overleefden, maar door de jaren heen zich hebben weten aan te passen aan een habitat die niet de hunne is. Zo koppelt Binti op erg intelligente manier dierenrechten  - de okapi in gevangenschap – met mensenrechten. De okapi wordt namelijk ook als beeld gebruikt voor immigratie, integratie, en hun aanpassingsvermogen in een nieuwe leefomgeving. Ook Elias moet zich aanpassen. Hij hoopt dat zijn vader ooit nog terugkomt naar België en dat het oorspronkelijke gezin hersteld zal worden. Ook hij moet leren leven met een nieuwe realiteit: dat ie ooit deel zal uitmaken van een nieuw samengesteld gezin.

Elia’s moeder Christine (de immer met gigantische naturel acterende Joke Devynck) is modeontwerpster. Haar buur en tevens manager Floris (Frank Dierens die de enige stijve hark mag spelen) zorgde voor haar en Elias net na de relatiebreuk van Christine. Hij is verliefd op Christine, maar zij twijfelt. Wanneer de twee op punt staan te kussen, laat de jongen opzettelijk een pot van het vuur vallen om dit te verhinderen. Elias vindt Floris een ‘flapdrol’.

Binti mag, het is vakantie, blijven slapen. Jovial plaagt zijn dochter: ‘Ik heb Tatyana gebeld. Ik mag bij haar slapen.’ In realiteit zal ie de volgende ochtend betrapt worden door Elias. De man heeft de nacht namelijk in zijn boomhut doorgebracht. Het meisje zal de kleren ontdekken die Christine ontwierp, ze showen voor een vlog, en horen dat Christine iemand nodig heeft om een promotekst in het Frans te schrijven over haar omdat ze naar de modeweek in Parijs zal trekken met Floris. Binti zal dan ook haar papa voorstellen om die job te doen, naast onder andere Swahili praat ie namelijk ook Frans. Jammer is dat de Franse stukken in deze film geen ondertitels meekregen. Wanneer Baloji een stukje voorleest in het Frans aan zijn dochter die dan in bed ligt, dreigt dat wat verloren te geraken voor de allerjongste kijkers die de taal niet begrijpen.

Floris ziet met lede ogen aan hoe hij op privé- en professioneel vlak steeds minder grip krijgt op Christine die zich helemaal lijkt in te palmen door Binti en haar papa. Het komt zelfs zo ver dat de Christine en Jovial leren dansen voor een evenement waarvan de opbrengst naar de okapi’s zal gaan. Hoewel Floris 200 okapi cupcakes maakte om voor dat goede doel te verkopen om zo opnieuw op een goed blaadje te komen staan bij Christine, groeit zijn jaloezie tegenover Jovial en zal hij de politie die aanwezig is op het evenement tippen dat Binti en Jovial illegaal in ons land verblijven. De twee worden naar een gesloten centrum voor illegalen gebracht om zo spoedig mogelijk het land uitgezet te worden naar Congo. De guitige sfeer die over de ganse prent heerst slaat dan meesterlijk over in een mix van verwarring en wanhoop hoewel Binti de moed niet laat zakken.

< Bert Hertogs >


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter