Recensie Ghost Rockers ★★

‘Dat rocken was een beetje flauw’ zegt Tinne Oltmans van Ghost Rockers op de gratis kindernamiddag van Lokerse Feesten aan haar publiek. Dat moet luider vindt ze dus maant ze de paar overgebleven fans van de jeugdserie – een blik op het grotendeels lege terrein van Lokerse Feesten oogt troosteloos - om luider ‘Rockers!’ te roepen wanneer zij ‘Ghost’ zegt. Kijk, dat het publiek wat flauw reageerde komt ook door de geluidsmix die bijna uitsluitend hoge tonen en middentonen liet horen. De bassen kwamen dus nauwelijks door waardoor je het gevoel kreeg naar een wel erg softe, vlakke show te kijken. De weergoden mochten het dan wel erg stormachtig maken op zaterdagmiddag, Studio 100 slaagde daar op het podium hoegenaamd niet in.

Bij Campus 12 stapelden de mannen de valse noten aan een gigantisch tempo op alsof ze het record van Bon Jovi op TW Classic dit jaar aan diggelen wilden slaan terwijl de vrouwen de boel nog een beetje konden redden met nummers als ‘Give it all’ naar ‘Vrije val van Spring, ‘Every colour’ naar ‘Alle kleuren’ van K3 en ‘Only human’ naar ‘Tijd voor Mega Mindy’. Al een chance dat Campus 12 maar een half uurtje optrad, al duurden 30 minuten volgens ons nooit eerder zo lang. De mayonaise wou gewoon niet pakken in Lokeren. Vreemd ook dat Studio 100 – erg nonchalant overigens – het niet nodig achtte om soundchecks te doen. Zowel tijdens de optredens van Campus 12 als Ghost Rockers waren er zang- of tekstmomenten waarbij we vaststelden dat sommige micro’s gewoon (nog) niet open stonden. Professioneel is anders! Schandalig overigens dat de producent uit Schelle Ghost Rockers boekte voor Lokerse Feesten terwijl Elindo Avastia als Jimmy ontbrak. Elindo staat als ensemble-lid in de musical Mamma Mia! in Nederland en werd vervangen door een blanke kerel waardoor Ghost Rockers niet alleen aan humor maar ook aan kleur verloor in Lokeren. Kan je een band zonder een van de bandleden - Jimmy in dit geval - nog als ‘Ghost Rockers’ slijten? Wij menen van niet.

Ghost Rockers stopt eind deze zomer met optreden en speelt blijkbaar de zomer te veel. Ondertussen waaierden de acteurs en actrices al een tijd uit en namen ze losse projecten aan. Dat voel je ook op het podium. Op een giechelmoment dat verre van professioneel aanvoelde tussen Tinne en Marie na bij ‘Meisjes’ voelde je voor geen meter magie of chemie op het podium. Tinne zong over het algemeen goed, haalde een hoge noot die ze lang aanhield tijdens ‘Help mij’, maar in songs als ‘Mijn wonderlijke wereld’ en ‘Alles vergeten’ klonk ze respectievelijk onzeker over haar tekst en onzuiver bij de start. Verder zette Ghost Rockers een wat routineus optreden neer dat op den duur wel erg voorspelbaar werd toen de klassieke ingrediënten voor de zoveelste keer bovengehaald werden. Want ja, ondertussen hebben we het wat gehad met het meisjes uitspelen tegenover jongens, het selfiemoment, en de ronduit luie momenten waarop de micro naar het publiek gericht wordt zoals bij het begin van afsluiter ‘Ghost Rockers’. Bij dergelijke acts – Oltmans en co zijn lang niet de enige – heb je op den duur als toeschouwer het gevoel dat het publiek bijna meer de micro naar zich gericht krijgt dan de artieste zélf. ‘Mogen wij dan ook in plaats van hen die gage ontvangen?’ denken we dan ook op zo’n momenten.

In die paar bindteksten van Ghost Rockers kropen zelfs taalfouten wat al even veel zegt over het zwakke niveau van Studio 100 als hoe het gesteld is met de taalkennis en het taalgevoel van jongeren. Marie hoorden we: ‘Laten we er een feestje van bouwen’ zeggen wat Wout Verstappen gewoon letterlijk overnam door hetzelfde na te zeggen, een taalfout. Het is ‘Laten we een feestje bouwen’ of ‘Laten we er een feestje van maken’. Maar goed, het was lang niet het enige waar wij wakker van lagen tijdens het optreden van Ghost Rockers. Waar kwam die schaafwonde boven de rechterelleboog van Tinne Oltmans vandaan vroegen we ons bijvoorbeeld af. Is ze wat te hevig geweest bij het tekenen van dat platencontract met Universal Music waar beide partijen een behoorlijk risico nemen als je weet dat zowel Kathleen Aerts, Josje, en vele anderen er niet in geslaagd zijn een succesvolle ‘volwassen’ carrière uit te bouwen buiten het familie entertainment segment? Er zijn immers behoorlijk wat voorbeelden van geflopte artiesten nadat ze succesvol waren bij kinderen. Benieuwd of Tinne het tij kan keren. Wij zijn sceptisch. Zeer sceptisch.  

Twee keer met de vuist tegen het hart kloppen en een keer de vuist in de lucht gooien, en dat herhalen zien we het publiek – waaronder een handpop die gefilmd wordt - doen op ‘De beat’ dat na ‘Jij bent m’n aardbei’ volgt. Met de titeltrack en het nummer waar alles mee begon, neemt Ghost Rockers definitief afscheid van Lokeren. De band werd 40 minuten eerder aangekondigd met: ‘de beste band die je ooit hebt gekend.’ Nou, dat is fel overdreven.

< Bert Hertogs >   

De setlist:

1. Voor altijd
2. Graffiti
3. Kom als de nacht valt
4. Billy
5. De film van ons leven
6. Meisjes
7. Mijn wonderlijke wereld
8. Alles vergeten
9. Help mij
10. Jij bent m’n aardbei
11. De beat
12. Ghost rockers