Recensie Marriage Story ★★★★1/2

Ze gaan ervoor bij Netflix, om filmprijzen in de wacht te slepen. Zoveel mag duidelijk zijn. Want na een sterk The Irishman levert het productiehuis nu ook tijdelijk in de art-housebioscopen in ons land (waaronder Cinema Cartoon’s in Antwerpen) het weergaloze Marriage Story af van Noah Baumbach. De film wordt als dramedy beschreven maar is eigenlijk veel rijker dan dat. Baumbach toont eigenlijk de moodswings, de rollercoaster die het huwelijksleven is, aan de hand van een koppel dat uiteen gaat. De sterkte van de prent is dat die vol tegenstellingen zit (zo horen we Charlies advocaat Bert Spitz zeggen: ‘We have to prepare to go to court hoping we don‘t go to court.’).

Er is nog liefde aanwezig bij beide, ook bij de initiatiefneemster van dit alles Nicole (een fenomenale Scarlett Johansson). Zij vindt dat haar echtgenoot Charlie (Adam Driver) veel te veel aan zichzelf denkt in hun relatie en haar op de tweede plaats zet. Dat zij de actrice is die door hem geregisseerd wordt in een toneelstuk zal er wellicht ook mee te maken hebben. Al heeft ie nog bitter weinig werkpuntjes aan haar mee te geven. Een ervan is wenen op het podium, waar ze niet in slaagt. Net nadat ze dat gehoord heeft en in de gang naar de slaapkamer waar ze alleen zal slapen, stapt - hij slaapt op de bank - rolt er een traan uit Johanssons oog. Magistrale cinema.

Marriage Story zit dan ook vol tegenstellingen, mini plot twists die het beeld dat de kijker van de twee hoofdpersonages krijgt, steeds wat bijstelt. Zo blijft het ook spannend hoe deze strijd, die eigenlijk als een metafoor voor de feministische golf die wereldwijd woedt, kan gezien worden, uiteindelijk zal eindigen hoewel je je vragen kan stellen wat die gelijkheid dan wel mag betekenen als Charlie sowieso ongeacht de uitkomst dertig procent van de advocaatkosten van Nicole zal moeten betalen…

De strijd tussen de twee begint zacht en het is de bedoeling om via huwelijksbemiddeling een uitweg te zoeken, door samen in een kamer tot een akkoord te komen, zonder daar advocaten bij te willen betrekken, tot de grote confrontatie in de rechtbank waar dure topadvocaten een juridisch steekspel spelen waarbij de situatie zo geëscaleerd is en de twee het uit handen hebben gegeven, dat ze het zelf niet meer onder controle hebben.

Wat zo schoon is om zien, is het mededogen en de behulpzaamheid van beide partijen dat ondanks alles overblijft. Baumbach toont hoe complementair partners zijn. Zowel Nicole als Charlie hebben hun kleine kantjes en die worden soms ook lekker uitvergroot. Maar in die kleine dingen vullen ze elkaar net aan.

Kritiek op het geldverslindende systeem wordt niet gespaard waarbij Nicoles moeder op een bepaald moment zelfs een hypotheek op de woning moet nemen om de dure advocate Nora (een fantastische rol voor Laura Dern die heerlijk meedogenloos mag zijn) te kunnen betalen. Uiteindelijk gaan Nicole en Charlie samenzitten omdat de facturen langs beide kanten oplopen, maar ze komen niet tot een oplossing in de patstelling. Het systeem, met een vrouw (gespeeld door een hilarisch afzijdige Martha Kelly) die de twee ouders moet evalueren, zal haar werk beginnen doen. Kind van de rekening lijkt in die periode hun zoontje Henry (Azhy Robertson) die een leesachterstand opdoet terwijl zijn ouders actrice en regisseur zijn… Of om de advocaat Bert Spitz (Alan Alda) te quoten: ‘Getting divorced with a kid is one of the hardest things to do. It‘s like a death without a body.’

Wat Marriage Story zo geniaal maakt, is eerst en vooral de opbouw van het verhaal, die eigenlijk draait rond het egoïsme van Charlie dat Nicoles ogen uitsteekt. Ze vindt dat haar man meer rekening moet houden met haar dromen en verlangens zoals naar LA verhuizen wat hij haar ooit zou beloofd hebben, scherp samengevat in Nora’s quote: ‘So it‘s a deal when it‘s something you want. And a discussion when Nicole wants it?’. Je hebt verder de spanningsboog van een conflict dat escaleert en uiteindelijk hoe dan ook een oplossing moet vinden. Tussendoor zitten mini plot twists zodat je op een andere manier naar een van de hoofdpersonages gaat kijken. En of dat nog niet genoeg is, komen daarbovenop nog stijlveranderingen. Marriage Story wordt op die manier niet alleen een dramedy, maar bevat bijvoorbeeld ook even een scène die naar horror knipoogt (het bloed dat van de vinger van Charlie drupt), refereert naar theater (de regieaanwijzingen in het begin op de set, de opname van de pilot, maar ook in de prachtige scène waarin Nicole er niet in slaagt haar poort te sluiten en daarvoor Charlie nodig heeft hoewel ie volop in een echtscheidingsprocedure zit met haar, een beeld dat eigenlijk de ganse film samenvat) en naar het einde toe ook de musical. Zo zingen zowel Scarlett Johansson als Adam Driver een nummer uit de musical Company van Stephen Sondheim. Een musical nog wel die over een 35-jarige man (in de recentste versie op de West End werd de hoofdrol door een vrouw gespeeld) gaat die succesvol is maar nog steeds single is terwijl al zijn of haar vrienden gehuwd of verloofd zijn, en dat single zijn uiteindelijk ook omarmt.

Scarlett Johansson zingt samen met Merritt Wever (Cassie) en Julie Hagerty (Sandra) ‘You could drive a person crazy’. Een song die in close harmony gezongen wordt zoals the Andrew Sisters, die het hoofdpersonage op de vingers tikken omdat ie te terughoudend zou zijn om iemand aan de haak te slaan. Charlie zet dan weer voor zijn Company van acteurs van het theatergezelschap, waaronder Wallace Shawn die o.a. de stem van Rex in Toy Story voor zijn rekening nam en Mr. Wendell Hall speelde in Clueless, ‘Being alive’ in een bar in. Een song waarin het hoofdpersonage uit Company stelt dat het verlangen om de liefde en intimiteit te vinden, steeds nijpender wordt. En ook al weet ie dat er problemen van komen tijdens een relatie wel de uitdaging wil aangaan en dan ook iemand wil ontmoeten. Sondheims muziek blendt overigens perfect met de rest van de soundtrack die verzorgd werd door niemand minder dan Randy Newman.

Wat ons betreft nomineren we Marriage Story minstens voor beste vrouwelijke hoofdrol (Scarlett Johansson), beste vrouwelijke bijrol (Laura Dern), beste origineel scenario (Noah Baumbach) en beste originele soundtrack (Randy Newman).  

< Bert Hertogs >

Marriage Story speelt nu in een beperkt aantal art-house bioscopen in ons land en is vanaf 6 december 2019 te zien op Netflix.