PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Hi Baubo ★★

zaterdag 8 februari 2020Bourla Antwerpen

Hi

For What It’s Worth, het nummer van Buffalo Springfield dat Stephen Stills schreef integreert Hannah De Meyer in haar jongste voorstelling hi baubo,. Baubos zijn figuren die vrouwen voorstellen waarbij de vulva’s duidelijk naar voor komen en de vier elementen (water, vuur, lucht, aarde) rond zich hebben of andere dieren- en platenmotieven. Verder komt de naam ook voor in de Griekse mythologie als een oude vrouw die met grappige sensuele teksten Persephone probeerde op te vrolijken wanneer die rouwde om haar dochter.

De Meyer kiest vooral voor die tweede betekenis, en brengt een associatieve voorstelling met tekst (in het Engels), spel en dans waarin ze vrouwelijke seksualiteit, ecologie, psychedelica en wat gibberen als een tiener met elkaar samenbrengt. Het levert een voorstelling van amper drie kwartier op die net het gemiddelde afstudeerproject overstijgt, maar finaal als geheel ons veel te weinig weet te boeien en iets te losjes aan elkaar hangt hoewel er soms weliswaar een aantal zeer goede ideeën in verwerkt zitten.

Enkele voorbeelden daarvan? Zo zien we het duo Hannah De Meyer en Adina Macpherson zich kostelijk amuseren als jonge meisjes (denken we aan de scène dat Adina moont of aan de tepels van Hannah trekt en zij aan de oorlellen van Adina, een onderschatte en zelden gestimuleerde erogene zone bij vrouwen overigens) gingen we vooral naar huis met de vraag wat we nu precies gezien hebben zoals in de song ook te horen is: ‘There‘s something happening here. What it is ain‘t exactly clear’. Ook het publiek in de Bourla vroeg het zich duidelijk af zo wees het eerder bescheiden applaus aan. Wat we niet of nauwelijks te zien kregen, zo veel mag duidelijk zijn, waren vulva’s.

Kijk, het begint al met die grafische stoet aan vagina symbolen in het begin van de voorstelling. Die duurt gewoon veel te lang en daar mocht al de helft tot twee derde van de tijd af wat ons betreft. De Meyer heeft het over modder en water dat zich opwaarts stuwt en weet dat we allemaal mensen zijn maar zoals insecten een schild rond ons hebben. Bij het thema gender komt ze wanneer ze het over een cocon heeft en daar een larve of een vlinder in zit. En welk geslacht het dan heeft: hij, zij, hen, we, jullie … ? laat ze in het midden. De Meyer weet wel te boeien in haar zachte, bijna fluisterende verteltechniek. Maar toch houdt ze ons niet de ganse tijd vast. Haar tekst trekt ons constant aan maar er zitten ook steeds elementen in waardoor ze onze aandacht verliest. Betasten doen ze elkaar met de handpalmen. Hannah doet dat met de arm van Adina, en zij met het been van Hannah waarop ze na een tijdje zachtjes slaan op elkaars onderruggen.

Bevreemdend maar tevens intrigerend zijn de momenten waarin Hannahs tekst over gaat in ritmisch spel (‘do pi do’), aardse, natuurlijke klanken zoals (erotisch) gehijg op de tekst ‘Do it’, ‘Swallow’, ‘Breathe’ en ‘Push it’ geproduceerd worden en je zelfs links en rechts Oosterse talen lijkt te ontwaren. Maar zinnen als ‘The mother is drunk under the kitchen table next to the dog.’ en ‘The dog is eating a meatball’ komen erg bevreemdend over en als toeschouwer weet je niet wat je ermee moet aanvangen, ook niet met absurde gedachten als het hoofd door vleugels willen vervangen en je voeten door slijm zodat je zou kunnen glijden … We onthouden een aantal goeie ideeën in hi baubo, maar die maken nog geen goede voorstelling.

< Bert Hertogs >


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter