PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Cinema Malfait ★★1/2

woensdag 15 juli 2020Sloepenweg Antwerpen

Cinema

Dat Cinema Malfait van Circus Ronaldo slecht gemaakt is, zal u ons niet horen zeggen. Integendeel, de film ‘De Magneet Man’ van Gust Van den Berghe (Lucifer, Blue Bird, En waar de sterre bleef stille staan), een prent die zich anno 1918 situeert, en start in zwart-wit en geleidelijk aan overgaat in kleur, is knap gemaakt. Met als ultieme scène die waarin we Danny Ronaldo als Lucien Vindeveughel in een steegje naar een blond meisje zien wandelen, terwijl er wat lage mist hangt over de kasseien en we rechts een paar verroeste wielen van een kar zien. Daarin toont Van den Berghe zijn groot gevoel voor esthetiek. Net als in een van de slotfases waarbij Ronaldo op een lege mistige vlakte op zoek is.

Maar de film is behoorlijk traag, niet dat we niet van traagheid houden, maar hij sleept op verschillende momenten wat. Dat in combinatie met de te lange, redelijk flauwe en ja zelfs wat enerverende introductie maakt van deze (film)voorstelling een te lange zit waar makkelijk wat ons betreft een kwartier in geknipt mocht. Zo horen we met een knipoog naar de coronamaatregelen circusbaas César Malfait achter het plexiglas dat constant gereinigd wordt een poging doen om het publiek toe te spreken en vernemen we dat in geval van calamiteit we de circusbarak via de nooduitgang dienen te verlaten terwijl we de 1,5 meter afstand maatregel ook dan in acht moeten nemen, en er een zekering springt: ‘In de Kinepolis gade dat nooit tegenkomen hé’ wat voor oponthoud zorgt.

De Magneet Man, waarin we onder andere ook Willeke Van Ammelrooy, Isolda Dychauck, Mieke Dobbels, Bruno Vanden Broecke en Jan Bijvoet aan het werk zien, gaat over een man die op zoek is naar zichzelf en zijn dromen probeert achterna te gaan. Over dominante vrouwen gaat de film ook die dat proberen tegen te houden. En over talent beschikken, in dit geval trekt Lucien alles aan wat van metaal of zo is, dat gefnuikt wordt.

Wanneer Luciens moeder gestorven is, rolt er een kinderwagen tot voor het huisje waar Lucien met zijn vader woont. Geld en een klok vindt die erin. Hij trekt erop uit, steekt het geld in zijn viool, en wil aan de slag als muzikant bij een circus dat op tournee is. Hij krijgt er uiteindelijk een verre van originele, laat staan creatieve job van de malafide circusdirecteur/forrain met Brussels accent César Malfait (Karel Creemers). Malfait blijkt immers een dief te zijn die een bankbriefje uit Luciens viool weet te ontfutselen zodat ie daarmee zijn personeel waaronder pierrot: ‘ter uwer gratie mijner renumeratie’ kan betalen. Lucien blijkt een wat naïeve zonderlinge man te zijn. En César? Die surft mee op de vernieuwende trends om het geld. Zo werd zijn Théâtre Malfait, circus Malfait en vervolgens een bioscoop. Want zonder spelers kan er misschien nog meer verdiend worden ...

Wanneer ontdekt wordt dat Lucien metalen voorwerpen aantrekt, wordt ie op de affiche van het circus gezet. Niet dat hij er een act krijgt. Neen, hij wordt als een rariteit in een dierenwagen gestoken die volk moet lokken én geld. Alleen de muntjes van 25 cent, die blijven kennelijk niet hangen aan zijn lijf. Hij droomt om op een dag samen met Gervaise Malfait (Isolda Dychauk) een act op poten te kunnen zetten waarin hij zijn talent met haar sterke dans skills kan combineren. Maar dat lijkt niet meteen voor morgen te zijn. Zeker niet wanneer zijn vader op sterven ligt en hij contractbreuk moet plegen door vroegtijdig het circus te verlaten om naar huis te gaan waar zijn jaloerse buurvrouw Ethel hem wil strikken via een leugen/illusie.

Op een originele manier een film aan een publiek serveren opdat die toch de nodige aandacht zou kunnen genieten in het ruime filmaanbod. Dat was het uitgangspunt van Gust Van den Berghe. De eerlijkheid gebied ons dat het risico inderdaad erg reëel was dat deze De Magneet Man in normale omstandigheden zou verzuipen in het filmaanbod in de bioscopen, op VOD, DVD en Blu-Ray. Maar de combinatie spel met film (waardoor je als toeschouwer in een soort film in de film verwikkeld geraakt en onderdeel wordt van iets) voelt voor ons onvoldoende voldragen aan, wat geforceerd en artificieel en rekt de al redelijk lange slepende zit (100 minuten) nodeloos.  

De ironie wil dat net nu De Magneet Man in première gaat onder de vorm van Cinema Malfait, het filmaanbod, door corona en het feit dat daardoor veel filmdistributeurs het zekere voor het onzekere nemen en releases massaal uitstellen, erg mager is, waardoor net het uitgangspunt: een film op een ‘originele’ manier onder de aandacht brengen omdat er anders geen of onvoldoende aandacht aan geschonken wordt, deels vervalt. Wij, en niet alleen wij, zijn al tevreden als er überhaupt iets cultureels te beleven valt in deze stad in de huidige omstandigheden. Maar dit project en wij zijn daar helaas onvoldoende mee gebaat.

< Bert Hertogs >


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter