PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Ava ★★★

vrijdag 31 juli 2020Kinepolis Antwerpen

Ava

Neen, Ava heeft nu eens niets te maken met een winkel waar je papierwaren kan kopen. De actiethriller die Matthew Newton schreef en Tate Taylor regisseerde valt niet helemaal in de plooi op het einde dat wellicht niet elke filmfan zal kunnen bekoren. Ava is een typische jojo-film. Één met pittige en snelle actiescènes dus die soms zo wreed zijn, dat de prent terecht het 16+ label kreeg. Maar tussendoor kabbelt het nogal lang en te vaak in een poging om de psychologie van het niet zo complexe hoofdpersonage Ava (Jessica Chastain) verder te tonen. Als een kat probeert ze haar familie te beschermen (o.a. haar zwangere zus Judy gespeeld door Jess Weixler en haar vriend, tevens Ava’s ex Michael, een rol voor Common) wanneer er een machtsspel aan de top van de geheime dienst waar ze voor werkt tussen Simon (Colin Farrell) en Duke (John Malkovich) aan de gang is. Wat blijkt? Simon heeft Ava bewust in de val proberen te lokken tijdens een opdracht. Hij wou haar uitschakelen. Alleen heeft ie haar een beetje onderschat ...

Ava is best wel een emancipatorische, feministische film geworden. Want jawel, Simon houdt er nog een ouderwets beeld op na dat wat ze doen vooral een mannenzaak is. Zo reageert ie alvast toch tegenover het personage dat Diana Silvers (Ma, Booksmart) neerzet en die een ambitieuze vrouw lijkt die het duidelijk wil maken in het wereldje maar daar tot nog toe in gestopt wordt door Simon. Zij zal dan ook een grote uitdaging vormen voor Ava.

Openen doet de film wanneer Ava een topman in de financiële sector aan een luchthaven in Frankrijk gaat oppikken. Ze weet echter nooit waarom ze precies iemand moet liquideren. Vandaar dan ook dat ze kort voor ze iemand uitschakelt een praatje slaat en vraagt wat haar slachtoffer mispeuterd heeft. Dat is tegen de zin en vooral tegen alle voorschriften van de geheime dienst. Maar Ava is koppig en eigenwijs en blijft gewoon haar gang gaan (wellicht ook om haar geweten te sussen).

 Tijdens de begingeneriek zien we haar dossier flitsend voorbijkomen, dat ze zich niet altijd aan de afspraken houdt, en een drugs- en alcoholverslaving had, staan er onder andere in vermeld. En hoewel ze in groepstherapie is om van de drank te geraken, is de roep om naar de fles te grijpen, met zo veel druk op haar schouders, zeker wanner ze zelf opgejaagd wordt erg groot. Zal ze nog in staat zijn om nuchter de situatie rond haar op te klaren en haar vijanden de baas te kunnen terwijl ze ook nog eens de gokschulden van Michael moet zien weg te werken?

Het antwoord krijg je in deze 96 minuten durende actiethriller die ons rond de 60ste minuut toch even naar de klok liet kijken wanneer een zoveelste aaneenrijging van scènes om het hoofdpersonage wat te plaatsen en body te geven (wat ons gek genoeg tamelijk koud liet, het is nu niet dat we daardoor meer of minder sympathie voor Ava voelden) wat te langgerekt aanvoelt. Het neemt niet weg dat het een aardige prent is die toch een beetje boven het middelmatige aanbod van deze coronazomer uitsteekt.

< Bert Hertogs >


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter