Recensie Samson en Marie ★★★

Samson en Marie traden voor het eerst op in Gent. En dat al meteen twee keer in de Ghelamco Arena. Voor het voorprogramma zorgde kabouter Plop himself die de kinderen liet weten dat Samson wel eens tegen een paddenstoel plast in het kabouterbos. Doorgaans kunnen de kabouters dat niet hebben, maar van Samson wel. 5 surfplanken zagen we op het podium die het vakantiegevoel naar boven deed komen. ‘Jullie zien er allemaal een beetje vreemd uit’ wist de kabouter die verwees naar de mondmaskertjes die zijn fans en hun papa’s en mama’s op de tribune droegen. Ook in het kabouterbos moeten ze ondertussen afstand houden tussen de kabouters, gaf hij mee, iets waar Plop toch ook een beetje blij mee is omdat ie sommige kabouters zoals Klus, met zijn flauwe moppen niet graag in de buurt heeft.

Zo deed Klus onlangs suiker in zijn soep om hem beet te nemen en speelden ze vorig week nog voetbal. Het was onmogelijk voor Plop om te scoren want Klus had een heel klein doel gemaakt en daar een dikke kabouter voor gezet. Neen, met dat soort streken kan Plop helemaal niet lachen. En  de dagen van de week onthouden, is ook al niets voor hem. Zo dacht ie dat het zaterdagmiddag was en Lui, Kwebbel en Klus dus ook in Gent zouden opdagen. Maar het was al zondagmiddag, wisten zijn fans. Plop stond er dus helemaal alleen (live on tape) voor tijdens zijn set die een halfuurtje duurde. Hij vertelde ons dat ie de dagen van de week niet kan onthouden, behalve in het liedje ‘De dagen van de week’.  Meewiegen liet ie iedereen Vrolijke vrienden-gewijs op de tonen van ‘Daar zijn vrienden voor’ waarop ie iedereen vroeg om zichzelf eens een knuffel te geven. Iets wat de kabouter zelf ook soms doet om zich niet meer zo alleen te voelen. Met stip was dit overigens een van de sterkste boodschappen uit Plops optreden en wat perfect met de tijdsgeest (kleinere bubbels, minder contacten tussen kinderen) strookt.

Plop én Samson en Marie stonden dus stil bij de wel erg bijzondere vakantie die we meemaken door de huidige coronapandemie. Dat vonden we sterk. Daarnaast koos Studio 100 resoluut om opgewekte vibes op het publiek los te laten. Bij Plop was dat door de feestkaart te trekken want kabouters blijken graag feest te vieren en het bos op z’n kop te zetten. Het bracht Plop bij ‘de kabouterfanfare’ en een mini Mexican Wave die hij op de tribune in gang zette door het publiek in rechts, midden en links op te delen. Op ‘rats, klets, boem’ mocht elk deel op zijn beurt recht veren.

Daarna ging het van links naar rechts op de kabouterpolonaise zodat de Ghelamco Arena alvast opgewarmd zou zijn voor het grotere werk van Christoff later die avond. ‘Plopperdeplop!’ zei Plop, die naar ons gevoel toch een opvallend Hollands accent begint te hanteren tijdens zijn bindteksten. Maar zijn ‘Dit is echt een topfeest!’ en een ronduit sarcastisch ‘Dat lukt nog net’ toen ie het publiek vroeg om recht te staan voor de stoeltjes om zo ‘de kabouterdans’ in te zetten, kwamen op zijn zachtst gezegd toch wat contradictorisch over. Walter De Donder leek zo waar even uit z’n rol te vallen.

Dat kan niet gezegd worden van Marie Verhulst die met Samson haar vuurdoop kende in Gent. Samson voelde zich daar overigens een beetje ‘zwaluwachtig’ voor. Marie kwam fris en fruitig voor de dag. Toch een stuk frisser en fruitiger dan Gert de laatste jaren als houten Klaas in een kostuum op het podium stond. Op de één of andere manier slaagt ze erin om toch wat schwung in het concept te steken, en het net zoals de huidige K3 doet het wat te verjongen.

Zo zagen we Marie dansen in haar rode t shirt en korte lichtblauwe jeans salopet op de tonen van afsluiter ‘de Samsonrock’. ‘Wij gaan naar de maan’, Maries lievelingssong, zong ze veel hoger dan Gert. Rode draad doorheen haar half uur durende set met Samson waren vervoersmiddelen. ‘Samen op de moto’ (waarin ‘meneer Chocomousse’ na zo veel jaar blijkbaar nog steeds vermeld wordt wat betekent dat de man nog steeds alive and kicking is en ons meteen ook het beste doet verhopen over Sofie, het nichtje van de burgemeester waar we altijd al een zwak voor hadden) en de jongste single ‘Grote rode luchtballon’ waren er maar enkele. Verwees Plop naar Samson, dan verwees ook Samson naar Plop toen hij tegen Marie zei ‘ik word zo moe van kwissen.’ toen ze hem vroeg om te raden met welk vervoersmiddel er in het volgende nummer zou gereden worden. Het bleek de brandweerwagen uit ‘Wij zijn bij de brandweer’.  

Tijdens het live on tape-optreden van Samson en Marie, dat veel minder de interactie-kaart trok dan dat van Plop, viel op dat Maries stem tijdens de refreinen wat verstopt wordt achter het meisjeskoor dat op tape meeloopt in tegenstelling tot de strofes waar Maries stem wel prominent op de voorgrond te horen is in de geluidsmix. Wellicht is dat om haar stem wat te sparen en om op safe te spelen. Nergens voor nodig volgens ons, want op een rare vibrato die toch wat plankenkoorts verried en een noot in de middentonen na die er niet zo zuiver uitkwam, bleek ze in de hoge noten moeiteloos Gert naar huis te zingen. Zo ver is het echter letterlijk nog niet, eerst moet ie nog meer dan 40 Afscheidsshows in het Pop Up Theater in Puurs afwerken.  Op dit moment is de allerlaatste voorzien voor 3 januari 2021 maar het zou ons niet verbazen  - gezien de niet al te beste evolutie van de coronapandemie – dat deze uitgestelde reeks opnieuw zal uitgesteld worden

< Bert Hertogs >

De setlist:

Kabouter Plop:

1. We zijn de dag goed begonnen
2. De dagen van de week
3. Daar zijn vrienden voor
4. De kabouterfanfare
5. De kabouterpolonaise
6. De kabouterdans

Samson & Marie:

1. Samson en Marie
2. Wij gaan naar de maan
3. Samen op de moto
4. Grote rode luchtballon
5. Wij zijn bij de brandweer
6. Alles is op
7. De Samsonrock