PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Berlin Alexanderplatz ★★★1/2

zaterdag 8 augustus 2020Cinema Cartoon s

Berlin

Wat een fantastische acteerprestatie zet Albrecht Schuch neer in Berlin Alexanderplatz in een regie van Burhan Qurbani. De prent is gebaseerd op de roman van Alfred Döblin (1929) en blijkt, weliswaar in een modern jasje gestoken, nog steeds erg actueel. Schuch speelt de gevaarlijke psychopaat Reinhold die illegalen die in slechte omstandigheden samenhokken in Berlijn een betere toekomst belooft, want ze zijn meer waard dan een bed, brood en wat boter erop. Hij houdt hen een eigen appartement, een auto en een vriendinnetje voor als lokmiddel. Op die manier bouwt hij zijn drugsnetwerk verder uit. Boven hem staat Pums (Joachim Król) die Reinholds autoriteit in vraag stelt.

Reinhold consumeert mensen en zal over lijken gaan. Liefde heeft ie nooit gekend in zijn leven vandaar dat ie na een nachtje seks meteen van de vrouw in kwestie af wil. Wanneer zijn loyale medewerker Francis (Welket Bungué) verliefd wordt op de sekswerkster Mieze (Jella Haase) die 1.000 euro vangt voor een nacht en haar zwanger maakt, wil Francis uit het drugswereldje stappen. Van Mieze wil Reinhold daarvoor 20.000 euro, van Francis nog een maand werk zodat ie de overgang kan regelen. Maar de kostprijs voor Francis’ vrijheid én uiteindelijke identiteit (inclusief paspoort plus twee kaartjes naar Tenerife) blijkt uiteindelijk veel duurder uit te vallen …

Wat Schuch doet in deze Berlin Alexanderplatz is ronduit fenomenaal. Als Reinhold wekt ie afgrijzen op maar ook sympathie. Afgrijzen omdat ie meedogenloos is en op een bepaald moment Francis gewoon uit de auto gooit omdat ie zijn loyaliteit in vraag stelt en wil tonen wie de baas is. Daardoor raakt Francis zijn linkeronderarm en hand kwijt. Reinhold is lactose- en fructose intolerant en heeft ook een notenallergie. Ontbijten doet ie niet, koffie en citroensap volstaan. Maar het is vooral de instabiliteit van zijn personage en zijn onvoorspelbare gedrag waarmee Albrecht Schuch zeer goed aan de slag ging.

In feite is Reinhold namelijk erg machtsbelust, compleet gestoord, labiel, jaloers en is zijn gedrag totaal onvoorspelbaar. Vrouwen neukt ie bij de vleet, maar hij voelt niks. Hij wil er meteen van af na de daad ook al lijken de vrouwen in kwestie te geloven dat er meer is dan seks alleen waardoor ze niet zelden in een huilbui, compleet gebroken achterblijven. Onhandig als hij is om hen het negatieve nieuws mee te delen, laat ie dat karwei dan maar over aan Francis zodat ze in hem troost en een potje seks vinden. Over potten gesproken, Francis’ hoofdtaak is koken voor Reinhold en het drugsteam dat aan de slag is in het park.

Maar op een avond betrekt Reinhold Francis bij een ramkraak van een juwelierszaak. Dat is tegen zijn wil, want hoewel hij zijn vriendin Ida verloor op zee, wil hij in Berlijn een beter mens worden. Dat maakt dan weer het personage Francis erg boeiend omdat ie in conflict komt te liggen met zichzelf wat Mieze ook zal uiten, dat er een kant is waar ze verliefd op is bij hem, de man die goed wil doen en zijn in een boze wereld, maar dat er ook een donkere kant is aan Francis (zo stal hij, smokkelde hij en moordde hij), een boosaardige kant waar ze liever niets mee te maken wil. Reinholds gedrag zal uiteindelijk beetje bij beetje Francis‘ gespleten persoonlijkheid ook voeden.

Het beeld dat dan ook als metafoor geldt voor de ganse psyche van Francis is die van de stier die meermaals terugkomt. Francis komt ook geregeld tussen twee vuren te staan: tussen Reinhold en Pums die ziet dat Francis wat in zijn mars heeft en groeipotentieel. Tussen Reinhold en clubeigenares Eva die Francis aan haar kant wil. Tussen Eva en Mieze die allebei iets voor Francis voelen. En tussen Reinhold en Mieze. En hoewel ze afgesproken heeft nu ze hoogzwanger van Francis is om niet meer als sekswerker aan de slag te gaan, kan Mieze onder haar valse naam Kitty niet weerstaan aan het bod voor een privé etentje met klant André die op zijn beurt haar onder een valse naam boekt ...

Berlin Alexanderplatz toont het duistere kantje van Berlijn, dat veel minder open minded is (hoewel we de vrije liefde tussen Eva, gespeeld door een verrukkelijke Annabelle Mandeng en de transgender Berta, neergezet door Nils Verkooijen zien) en kansen biedt aan nieuwkomers dan het imago dat het heeft. Ook het vrijheid-blijheid sfeertje dat rond de Duitse hoofdstad waart (wat ook het geval is bij Amsterdam), wordt – terecht – openlijk in vraag gesteld. Uitbuiting van illegalen in de bouw (aanvankelijk werkt Francis zich te pletter in het bouwen van een tunnel), sekswerksters die er anti-homostandpunten op nahouden: ‘Are you gay? Don’t worry I’ll fix you! You are not a real man. ’ en puur racisme: ‘gorilla’, ‘stomme aap’, Reinhold die wat lacherig doet om Francis’ quote ‘I’m Germany’ in diens speech voor een nieuw potentieel aantal drugsmedewerkers … zijn maar een aantal zaken die we te zien en horen krijgen in deze film die ongeveer 3 uur duurt, verspreid over 5 hoofdstukken en een epiloog.

De film is ons net wat aan de te lange kant en het opdelen van een film in hoofdstukken daar zijn we nooit een grote fan van geweest omdat het de volledige spanningsboog van de film niet ten goede komt. Het herinnert er de kijker immers constant aan dat het maar een film is, fictie dus wat ie aan het bekijken is waardoor je steeds afstand neemt van het verhaal en de personages om vervolgens weer helemaal in het verhaal gezogen te worden, en het duale in de cinematografie: de trendy neonbelichting versus het grauwe anonieme vervallen appartementsgebouw buiten het centrum.

< Bert Hertogs >


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter