PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Eurovisionary ★★★★

zondag 20 september 2020MuHKA

Eurovisionary

Les Âmes Perdues gaf er een lap op op het dak van het M HKA tijdens DakKan. Het trio, Isaak Duerinck (accordeon, synthesizer, zang), Ewout Lehoucq (cello, zang) en Naomi Beeldens (zang, percussie, blokfluit), grasduinde in 65 jaar Eurovisiesongfestivalgeschiedenis tijdens hun vijfenveertig minuten durend programma Eurovisionary.  De liedjes staken ze in een verrassend ander jasje terwijl de bindteksten op zijn zachtst gezegd erg creatief waren, het evenement toch ook wel wat relativeerde en zelfs bekritiseerde wegens commercieel en maar in beperkte mate de creativiteit in de showbusiness stimulerend om finaal tot de conclusie te komen dat het gewoon een guilty pleasure is. Wat Eurovisionary helemaal leuk maakte, was dat het publiek op het einde gewoon een QR code kon inscannen en kon stemmen welk nummer met de 12 punten naar huis mocht gaan en dus de bis werd. We vermoeden dat er vriendjespolitiek uit Oost-Europa in het spel was want de winnaar werd de heerlijke folky versie van Wild Dances met stevige vocale uithaal van Naomi. Wij stemden op de 10 points die naar Ding-a-dong gingen. Het is echter niet de eerste keer in de Eurovisiesongfestivalgeschiedenis dat het publiek er een andere visie op nahoudt dan de professionele jury.

Alleen al de introductie met brabbeltaal waarin songtitels scholen als Düm tek tek, Diggiloo Diggiley en uiteraard Ding-a-dong had iets erg fris en toonde ook meteen het kleuterniveau aan dat het liedjesfestival soms heeft. Ewout zette het nummer van Teach-in pizzicato op cello in, streek de snaren kort aan terwijl Naomi het nummer begeleidde op klein klokkenspel. In hun versie gingen ze in een vloeiende beweging over van het Engels naar het Nederlands. Dat leverde een heerlijk speelse frisse bijna Rendez-vousachtige tekst op met: ‘Al die nachten bleef ik op je wachten. Tik tok en bim bam bom en de tijd was om.’ En het stukje dat de drie a capella even zongen bewees hoe goed hun stemmen met elkaar wel blenden.

Naomi was achteraf verbaasd dat de instrumentale nummers, het Te Deum (1 punt) waarmee het Songfestival steeds opent, en waarmee het trio ook deze matinee begonnen was, met Naomi die op blokfluit de hoofdmelodie speelde en Nocturne van Secret Garden, kort gemengd met Urban Trads Sanomi (2 punten) het laagste scoorden. Marc-Antoine Charpentiers nummer is nochtans een klassieker uit 1690 stipte ze aan. Maar kennelijk was het publiek niet vergeten dat er twee overgangen op blokfluit in de hoge noten erg onzuiver uitgekomen waren, wat tevens bewijst hoe onderschat het instrument is qua moeilijkheidsgraad.

En Secret Garden/Urban Trad was dan wel in een indie jasje gestoken, het bleef iets te trouw al met al aan het origineel. Hoewel Naomi het zelf van commentaar voorzag als ‘epic’, dacht het publiek er – terecht - dus anders over. Die intro of outro’s waren trouwens een heerlijk geroezemoes van talen (Frans, Engels, Duits, Nederlands) door hun drietjes die het internationale karakter van het evenement onderstreepten en de media-aandacht die het breed becommentarieerd evenement jaarlijks ontvangt.

De toeschouwers op het dak van het M HKA kozen dus massaal en terecht voor avontuurlijkere arrangementen die speelsheid, spelplezier en vooral goesting uitstraalden. Want dat deed Les Âmes Perdues al van bij de start. Het trio was in opvallende blauwe salopetten gehuld met daarop gele sterretjes bevestigd en een lichtgeel wat afgewassen shirt eronder.  Ewout droeg zelfs een volledig werktenue in blauw en daar bleek achteraf een goede reden voor. Hij en hij alleen mocht vet knipogen naar de LGBTQ+-gemeenschap en instaan voor dé kledingwissel van de voorstelling. Hij opende die overigens met Teddy Scholtens ‘Een beetje’ dat hoewel het een product uit zijn tijd is - 1959 met name -, toch ook tijdloos klonk.

Naomi bracht daarna een doorleefde spacy versie van France Galls ‘Poupée de cire poupée de son’ (8 punten) uit 1965. De alternatieve versie met bleeps uit Naomi’s drummachine in combinatie met de cello gingen na verloop van tijd over in die van het Franse chanson met Isaak op accordeon. Naomi blijkt over een heerlijk stemtimbre te beschikken en het Frans zit haar als gegoten. De draak met het origineel steekt ze op een geweldige manier door even een paar zinnen uit het nummer totaal ongeïnteresseerd als een kind en erg schel te zingen om daarna terug over te gaan tot diepe inleving. Over contrast gesproken!

J’aime la vie (3 punten) werd in een middeleeuws jasje gestoken met belletjes en het beslaan van het vel van de tamboerijn. ‘Every way that I can’ (4 punten) deed met ‘Nothing in the world that could stop me, no sir’ zijn tekst alle eer aan toen een opzettend windje even de rechterflap van de zelf beschilderde backdrop loskreeg en het trio gewoon The show must go on-gewijs bleef doorspelen. Voor het stemmen kon beginnen, liet Les Âmes Perdues nog een zeer percussieve versie van Soldiers of love (6 punten) horen met onder andere Naomi en haar fluo roze drumsticks. Over the top, wees gerust dat Les Âmes Perdues daarvoor ging én daarmee iedereen een heerlijke middag bezorgde.

Maar de overwinning ging dus naar Wild Dances dat het trio hernam, waarna het boog en met z’n drie instond voor een choreo door rond het publiek in een cirkel te lopen als een levende Europese vlag op de tonen van het Te Deum. Het is misschien nog een ideetje voor de EBU om daarmee iets te doen voor de pancarte in het begin en op het einde van het tv programma misschien?

< Bert Hertogs >

De setlist:

  1. Marc-Antoine Charpentier - Te deum
  2. Teddy Scholten – Een beetje
  3. France Gall – Poupée de cire poupée de son
  4. Teach-in – Ding-a-dong
  5. Sandragard Von Kimmen/Sandrae de Kimmibus – J’aime la vie
  6. Secret Garden – Nocturne / Urban Trad - Sanomi
  7. Sertab Erener -  Every way that I can
  8. Ruslana – Wild dances
  9. Liliane St. Pierre – Soldiers of love

Bis:

  1. Ruslana – Wild dances


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter