Recensie The Mitchells vs. the Machines ★★★★

In slaapmodus geraken tijdens het hilarische The Mitchells vs. the Machines? Neen, dat zit er heus niet in. Daarvoor is de vertelstijl van deze geanimeerde actie/sci-fi-film gewoon te flitsend en druk. Heerlijk hoe de prent een eigen creatieve ‘yeah right’-stijl weet te hanteren waarbij het zowel enkele cliche’s uit het animatie- als het sci-fi/superheldengenre te kijk zet. Met bijna 2 uur is de film, die twee stijlen combineert: de illustratieve en handgeschilderde enerzijds en de realistische anderzijds, echter wel wat aan de lange kant en wanneer The Mitchells hun eerste plan niet lukt om vanuit een winkelcentrum de aanval van AI/robots op de mensheid te stoppen, voelt dat vooral aan als ‘oh jee, dit gaat hier nog veel langer duren dan verwacht’: de prent duurt dan ook bijna twee uur en is daardoor ook wat aan de (te) lange kant. Maar verder zorgt die vooral voor een dolkomische flitsende en bumpy rit.

De makers van Spider-Man Into The Spider-Verse en The LEGO Movie zitten achter het hilarische over the top The Mitchells vs. the Machines. Dat we spektakel mochten verwachten, was logisch. Maar dat het zo veel zou zijn dan weer niet. Een doorsnee, nog een van de laatste echt dappere en authentieke gezinnen, dat niet de ganse tijd wat fake zit te doen op social media om de buren en anderen jaloers te maken, is de enige hoop nog van de mensheid om de robot apocalyps tegen te gaan. Wie daar achter zit? Een smartphone app die door zijn ontwikkelaar in de prullenbak gegooid werd, afgedankt na jaren trouwe dienst. Plaats moet die maken voor de nieuwe generatie, robots.

Gekwetst omdat de smartphone dacht een vriend te hebben, heeft die echter stiekem een plan uitgewerkt om de robots tegen de mensen te gebruiken. Doel: ze allemaal naar een van de centra brengen in honingraatachtige modules die vervolgens de ruimte in gestuurd zullen worden. De wereld zal dan mensenvrij zijn.

Maar dat is zonder The Mitchells gerekend die van hun raar zijn hun sterkste troef maken. Zij slagen erin de aanval van de robots in een wetenschappelijk bedenkelijke dino speel/leerplek af te weren en twee ervan terug in normale modus te krijgen. Dat komt van pas want zij zullen hen kunnen vertellen of en van waar er robots op hen af komen.

Pal, het bedrijf achter deze smartphone apps en robots heeft echter in heel wat huishoudelijke toestellen en speelgoed ook chips steken. Kortom: The Mitchells moeten het tegen een serieus leger opnemen. Wat deze The Mitchells vs. the Machines zo tof maakt is dat ie verwijst naar o.a. Child’s Play, maar hier dan met een mega grote Furby die op hen afkomt. En verder zien we vette knipogen naar het actiegenre waarbij de zeven helden zeer stoer uit een brandend winkelcentrum wandelen, of voor de ultieme confrontatie bespreken in wat voor soort restaurant (luxe, taco’s …?) ze de overwinning zullen vieren. Of wat te denken van die scène waarin de robots de mensen op hun plaats zetten wanneer ze niet kunnen lachen met hun stereotiepe humor. Ook robots blijken dus overdreven politiek correct (geprogrammeerd).  Ge-wel-dig!

Naast de knotsgekke avontuurlijke belevenissen leest The Mitchells vs. the Machines vooral als een pleidooi voor familiebanden. Zo is het Katie die naar de filmacademie gaat studeren en er naar verlangt om er zielsverwanten te ontmoeten. Maar haar band met haar vader Rick is de voorbije jaren verwaterd al lijken de twee erg op elkaar, heeft hij veel over gehad voor haar, maar zijn de twee gewoon elk hun eigen richting wat uitgegaan wat eigen is aan tieners. Maar je merkt wel dat ze allebei die vader-dochterband van vroeger missen. Zij uit dat zelfs in filmpjes met haar hond die ze als een politieagent inzet (die voor Katie zelf staat) en de brigadier, een sok, waar ze afscheid van neemt, die staat voor haar vader. Uiteindelijk zal ze beseffen dat haar familie ook haar ‘people’ zijn.

Wie de film helemaal wil uitpluizen, komt wellicht ook aan zijn trekken. In de robottaal steken ook grappen en Katies kledij/accessoires en filmpjes verwijzen dan weer naar bestaande films. Het maakt dat The Mitchells vs. the Machines, dat gaat over familiebanden en echte vriendschap: een echt maatje hebben dus, een meer dan onderhoudende excentrieke familiefilm is voor 7-plussers.

< Bert Hertogs >