PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Ferry ★★★1/2

donderdag 13 mei 2021Netflix

Ferry
Foto: Netflix

Met Ferry van regisseuse Cecilia Verheyden lanceert Netflix nu een film die een prequel vormt van de succesvolle serie Undercover. De sterkte van deze prent is onmiskenbaar dat de personages van Danielle en vooral Ferry wat uitgediept worden. Met andere woorden dat je als kijker achteraf beter hun psyche begrijpt. Ferry blijkt, hoe snel opvliegend hij wel mag zijn, vooral een man die het resultaat is van een jongetje die nooit een vaderfiguur gekend heeft. Of toch geen goeie. Neen, zijn vader Jack was gewelddadig. In die mate dat Ferry zijn moeder als kind al wou beschermen tegen het huiselijke geweld door diens pistool te nemen. Hij richt het wapen naar zijn vader maar schiet niet. ‘Nooit iemand bedreigen als je het niet kan afmaken. Loser!’ zegt zijn vader hem, een levensles die Ferry zelf later ook zal doorgeven. Qua opener van de film kan dat tellen.

Ferry toont dat iedereen, ook criminelen maar het resultaat zijn van hoe ze genetisch gevormd zijn (nature), hoe ze opgevoed werden en in welke omgeving (nurture). Uiteindelijk blijkt dat Danielles intuïtie om Ferry gewoon klopt en ze dus niet zo naïef is: ze volgt gewoon volledig haar hart en geraakt snel verliefd. Dat hij een stoere gast is maar eigenlijk een zacht hartje heeft, blijkt dus ook zo te zijn.

In deze film zien we Ferry zélf undercover gaan voor zijn baas Brink waar ie klusjes voor opknapt (iemand uit de weg ruimen bijvoorbeeld) en die voor hem als een vader is (al zal Ferry ook zwaar ontgoocheld geraken door hem). Wanneer de Shoarmabar waar Brink (Huub Stapel) zijn drugszaakjes regelt overvallen is door drie mannen en zijn zoon Mattijs (Tim Linde) neergeschoten is, die daardoor vecht voor zijn leven, wil Brink weten wie er achter die overval zit en dat die drie uitgeschakeld worden.

Ferry bekijkt de bewakingsbeelden van de shoarmazaak en gaat op onderzoek uit om te weten te komen wie die kerel is die op wacht stond. Zo komt ie bij John (Raymond Thiry) terecht die hij al een tijd niet meer gezien heeft en zijn zus Claudia (Monic Hendrickx) die aan een hersentumor lijdt. Het brengt hem bij camping Zonnedauw in België waar ie Danielle leert kennen die op dat moment twee baantjes combineert. Op de kermis baat ze een kraampje dat o.a. liefdesappels verkoopt uit en daarnaast kuist ze ook bij de mensen.

Ferry (Frank Lammers) gaat wat lokale cultuur opsnuiven, trekt naar de kermis, want de man die hij zoekt daagt maar niet op de camping op. Danielle (Elise Schaap) wordt verliefd op Ferry als hij haar opdringerige/stalkende ex (al weet ze zelf niet goed of de twee nu nog iets hebben of niet) op de kermis stevig aanpakt wanneer ie der niet met rust wil laten. Ferry wordt zo haar #Metoo-held avant la lettre (we zitten immers begin jaren ‘00, voor het smartphonetijdperk dus: Ferry gebruikt bv. een populaire Nokia gsm uit die tijd). Via haar komt hij voor het eerst in contact met XTC zodat ze samen op vakantie in hun eigen hoofd kunnen gaan. Ferry wordt er zo waar spraakzaam van...

De dag nadien, als ze seks hebben gehad hoewel ze elkaar nog maar twee dagen kennen, ziet het er allemaal iets minder romantisch uit. Ferry mag de hond Shakira uitlaten omdat Danielle zich niet te best voelt. En een kus? Dat zit er niet in: ‘Ik zou heel erg een kus willen geven maar ik heb net gekotst.’ wat een heerlijk ‘Jij bent een aparte, jij’ als repliek van Ferry oplevert die zelfs zijn romantisch kantje mag tonen wanneer hij het heeft over het bankje aan de Magere Brug in Amsterdam.   

Dat Ferry ‘Aan de Amsterdamse grachten’ van Wim Sonneveld en ’Sinds een dag of twee’ van Doe Maar laat horen, is dus enigszins verrassend, maar die twee songs passen perfect bij deze film en hoe de hoofdpersonages erin evolueren. Heerlijk is het om Lammers en Schaap, elk op hun manier, een personage te zien spelen dat verliefd is. Die jonge, verse, frisse verliefdheid in Schaaps blik, speelt ze zeer goed. En Lammers van zijn kant, zet overtuigend een al met al toch gewetensvolle man neer die worstelt met zijn stoer tot ronduit gevaarlijk willen doen, die in de zware alcohol, drugs en blote tieten van dames in een stripclub vliegt, maar Danielle uiteindelijk niet uit zijn hoofd krijgt. Ah, de liefde!

< Bert Hertogs >

Ferry is vanaf 14 mei te zien op Netflix.


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter