Recensie Boss Baby Familiezaken ★★★

Het is eerder uitzondering dan regel dat een sequel beduidend beter is dan de eerste. Bij Boss Baby Familiezaken is dat namelijk het geval. De computeranimatiefilm die Tom McGrath regisseerde is weliswaar nog steeds – vooral in het begin dan – wat aan de drukke kant, eigen aan het gedrag van babies. Wat de prent echter veel geslaagder maakt dan de eerste is de emancipatorische kaart die hij trekt zowel naar mannen en vrouwen toe en de rol die ze bekleden binnen het gezin. Zo zien we hoe Tim een nieuwe man geworden is die fulltime thuis blijft en daar niet voor betaald wordt terwijl zijn vrouw carrière maakt en de kostwinnaar is. Hij kan zijn creativiteit de vrije loop laten tijdens de opvoeding van zijn kinderen Tina en Tabitha. Alleen blijkt hij voor de tweede keer in zijn leven mee te maken wat ie ook beleefde met Ted die nu een succesvolle CEO is. Ze groeiden op maar groeiden tegelijkertijd ook uit elkaar. Ook met Tabitha dreigt het die richting uit te gaan. Ze wordt bijvoorbeeld wel erg zakelijk en zegt haar vader dat die nachtzoen wel geweest is. Ze wil nog uitsluitend een hand van hem krijgen voor het slapen gaan.

Tabitha blijkt een van de slimsten van haar klas te zijn, en blinkt uit in wetenschap. Maar de creativiteit van haar vader heeft ze niet bepaald overgeërfd. Ze ziet er dan ook tegenop om helemaal bovenaan de kerstboom tijdens ‘een evocatie’ een lied te moeten inzetten. Het leidt tot een van de grappigste scènes uit de film wanneer het meisje tijdens het oefenen thuis zo vals als een kat zingt dat zelf haar vis, wiens stem ze kan laten horen, het genoeg vindt.

Haar zusje Tina blijkt nu een Boss Baby die op missie is. Zij wil dat Ted en Tim gaan uitvlooien wat er zich allemaal afspeelt op de school van Tabitha. Ted en Tim worden opnieuw een baby en kleuter om zo undercover onderzoek te verrichten. Wat blijkt? Erwin Armstrong, de oprichter en directeur van de school, is uit op een babyrevolutie. Vergeet B Day als Engelstalige afkorting voor ‘verjaardag’. Dat zal nu staan voor Baby Day, de dag dat de babies hun leven zelf in handen nemen, als het van hem afhangt. Via een app zal Armstrong zombies maken van alle ouders die in de zaal naar de voorstelling van hun kinderen kijken wanneer zij een foto nemen van hun kind. Op die manier zal het voor eens en voor altijd gedaan zijn dat babies gedomineerd worden door hun ouders en ernaar moeten luisteren. Vergeet de baby-, kinder-, en pubertijd ook. Als het van het schoolhoofd afhangt kunnen babies niet snel genoeg volwassen worden … Hij staat op het punt die app wereldwijd uit te rollen. Kan 4T (Ted, Tina, Tabitha en Tim) hem tijdig stoppen?

Boss Baby Familiezaken toont hoe goed ouderschap de zaken niet altijd vanuit de invalshoek van de volwassenen bekijkt, maar ook vanuit het standpunt van het kind. Familiewaarden draagt de prent uit die minstens even belangrijk zijn of nog belangrijker dan carrière maken. Ted kan erover meepraten, als CEO kan ie dan wel succesvol zijn, hij leeft ook een eerder eenzaam bestaan. En ja, ouders kunnen bazig zijn ten opzichte van hun kinderen, maar daar staat wel onvoorwaardelijke liefde tegenover. En een wekker zonder rechterarm (stem van Lucas Van den Eynde)? Die toont niet alleen hoe laat het is, maar is tevens het geweten van Tim en houdt hem wijs als hij is als een soort opa een spiegel voor. Hij geeft Tim levenswijsheid mee.

Deze Boss Baby Familiezaken is dus veel emotioneler en inhoudelijk veel rijker dan zijn voorganger. De Vlaamse versie waarvoor Wannes Destoop de stemmenregie voor zijn rekening nam, laat o.a. Bart Hollanders, Tom Van Bauwel, Peter Van den Begin, Hilde De Baerdemaker, Geert Van Rampelberg, Maaike Cafmeyer en Lucas Van den Eynde horen. Op muzikaal vlak stippen we ‘Cheek to Cheek’ van Irving Berlin aan naast een hilarisch ‘Orinoco Flow’ van Enya dat ingezet wordt als straf op school wanneer Tim het te bont maakt en in ‘The Box’ vliegt om er een time out te ondergaan. En verder mocht uiteraard het ‘ooh baby baby’-thema van Salt-N-Pepa’s ‘Push It’ uiteraard niet ontbreken.

Wij wisten kortom deze tweede Boss Baby (wellicht ook omdat het deze keer een meisje is) beter te waarderen dan de eerste.

< Bert Hertogs >