Recensie Metejoor ★★★1/2

‘Geweldig. We hebben gewoon de regen getrotseerd!’ klinkt het triomfantelijk uit de mond van Metejoor op het einde van zijn concert op Parkies in Sint-Niklaas. Nou, echt regenen deed het niet, tenzij je miezerregen toch als volwaardig beschouwt. Figuurlijk deed de zanger die met ‘Rendez-vous’ en ‘1 op een miljoen’ (radio)hits te pakken heeft, de regenwolken absoluut verdwijnen in het Romain De Vidtspark. Heerlijke congaritmes hoorden we Peter Schneider bijvoorbeeld spelen bij ‘Ideaal’, refererend naar ‘Conga’ van Gloria Estefan. Het publiek klapte dat dan al stevig mee in de handen in die mate dat de zanger vergat om even mee te trommelen op de percussie instrumenten van zijn muzikant. Iedereen had het duidelijk naar zijn zin. Met deze absolute publiekslieveling kon het evenement al wekenlang het bordje uitverkocht bovenhalen, alleen bleek zoals wel vaker bij artiesten de backing vocaal de sterkste. Lisa van Rossem heeft dus als je het ons vraagt betere zangkwaliteiten dan haar broer die soms zowel in het middenregister als in de hoge noten bij ‘Hoe kon ik zo dom zijn’ bijvoorbeeld niet altijd even toonvast klinkt. En Lisa is niet alleen een goeie zangeres, ze bleek ook nog eens een supervrouw te zijn, een stand in voor zowel Emma Heesters als Babet. Twee prachtige vrouwen in één kortom.

Klokslag half negen zet Metejoor ‘Samen alleen’ in. De paraplu’s worden dan gelukkig gelaten voor wat ze zijn, want écht nat word je niet van het soort regen dat er valt zodat de handen vrij komen om op de stevig doorklinkende basdrum mee te klappen. Joris draagt een lichtgroene broek en combineert dat met een groen shirt waarover hij een wit hemd draagt. Zijn outfit past dus prima bij de groene omgeving waarin hij samen met ons vertoeft. Bij ‘Overal’ mag het publiek al meezingen terwijl we de akoestische gitaar hier aan het werk horen. ‘Ik wil meer’ breidt ie aan ‘Ik hou van jou’, wat een goeie zet is om het nummer waar het allemaal mee begon en dat qua kwaliteit wegens weinig matuur toch niet je dat is, te laten volgen door een meer uptempo nummer.

Tijdens ‘Blij om om te zien’ zwaait het publiek mee op de brug (we hebben het voor alle duidelijkheid over een muziekterm) terwijl sommigen al hun smartphonelichtjes aan hebben gezet. ‘Is het nu meester Joris of Metejoor?’, die vraag stelde de singer-songwriter zich onlangs met het water aan zijn voeten tussen Samber en Maas en met de handen in het haar. Uiteindelijk heeft ie voor Metejoor gekozen wat ie ook beschrijft in het nummer ‘Handen in het haar’ waarin de woodblocks en conga’s van Peter stevig doorklinken. ‘Ik schrijf al jaren aan een boek maar ik heb nog steeds geen verhaal’ zingt ie er onder andere in.

Dat je ook fouten mag maken zingt ie in ‘Dit is wat mijn mama zei’ dat ie opdraagt aan de mama’s en bij uitbreiding vrouwen in het publiek. Daar zitten opvallend ook heel wat jonge meisjes tussen. Eigenlijk bereikt Metejoor een bijzonder divers publiek, wat een troef is. Met Lisa als backing en Michael Asnot op gitaar nemen de fans ook de ‘oho’’s voor hun rekening tijdens dat nummer. Vervolgens trachtten we het wereldrecord reetroepen scherper te stellen tijdens ‘Boeit me geen’ en kwam ie zo aan bij ‘Ik laat je nooit meer gaan’ dat ook heerlijke zomerse en feestelijke ritmes kent.

‘Het is voor volgend jaar heb ik in de wandelgangen gehoord bij Radio 2 Zomerhit’ zo zegt ie twee dagen nadat ie de award niet mee naar huis kon nemen. ‘Ge kunt al stemmen voor volgend jaar. Stuur een mail naar de VRT: Rendez-vous’ plaagde hij. Hier excelleert Lisa in de hoge noten die ze moeiteloos haalt. De samenzang met haar broer is ronduit prachtig. ‘Hoe kon ik zo dom zijn’ opent als pianoballad en trekt daarna open via elektrische gitaren en drums. Even gromt Metejoor ook in het lied waarop het publiek massaal meeklapt en springt. Metejoor wandelt ook even tussen de fans om vervolgens op een bankje te gaan staan. ‘Oho’ en ‘ay ay ay é’ laat ie ons meezingen en ook laten we onze handen wapperen. ‘Aha. Genieten!’ zegt ie nadien. En of dat zo is. Een relaxt gevoel bezorgt ‘Horizontaal’ waar hij zijn set mee eindigt. Een song die met zijn ‘he he he ho ho ho’-dialoogje even wat Samsonrockachtig overkomt, en hij ook heel snel laat meezwaaien.

Nadat die door het publiek is teruggeroepen, brengt Metejoor het nummer dat hij blijkbaar altijd ‘vergeet’ in de reguliere set te steken. ‘1 op een miljoen’ is en blijft een dijk van een song. Het ganse park haalt de smartphones boven, steekt de lichtjes aan, en zwaait er mee wat de sfeer extra cosy maakt. Met onze kont van links naar rechts draaien en zo de heupen bewegen op ‘oenana’ doen we vervolgens tijdens afsluiter ‘Ik weet wat je doet’ dat na verloop van tijd overgaat in van links naar rechts springen terwijl we de klanken van de steel drums door de synths van Frank Oliver James horen. Metejoor organiseert zelfs even ook een sit down waar iedereen, jong en oud aan meedoet. Springen!

Het was kortom een geweldig goed concert dat Metejoor op Parkies neerzette en hij mag zich terecht de publiekslieveling noemen.

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Samen alleen
2. Overal
3. Ik hou van jou / Ik wil meer
4. Ideaal
5. Blij om jou te zien
6. Handen in het haar
7. Dit is wat mijn mama zei
8. Boeit me geen
9. Ik laat je nooit meer gaan
10. Rendez-vous + reprise
11. Hoe kon ik zo dom zijn + solo
12. Horizontaal

Bis:

1. 1 op een miljoen
2. Ik weet wat je doet medley