PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie Jelle Cleymans ★★★

woensdag 25 augustus 2021Districtshuis Merksem

Jelle
Foto: Garifuna

Terwijl zowat de ganse Vlaamse showbizz verzamelen blies in Middelkerke voor de eenmalige opname van Tien om te Zien, koos Jelle Cleymans ervoor om solo voor een beperkt publiek in de tuin van het districtshuis van Merksem op te treden met zijn soloprogramma ‘Alleen in het ruime sop’. Deze kleine zelfstandige buitte zijn probleem – dat ie na 10,5 jaar uiteen ging met zijn vriendin in de hoop dat ze elkaar zo terug zouden vinden – financieel uit en dat vormde dan ook de rode draad doorheen zijn jongste optreden. Net zoals zijn passage met Jonas Van Geel in Liefde voor Muziek vinden we dat hoewel hij liedjes brengt die dicht bij hem aanleunen, hij zich ook verstopt achter een façade van (wellicht fake) zelfrelativering. Net voor ie eerste toegift ‘Welk oog een hoeveel tranen’ laat horen zet ie even een regel in van ‘Te min voor Anja’ als hij het heeft over de enige provinciale hit die hij heeft gescoord. Cleymans lacht dus met Spring of relativeert dat terwijl hij in december wel drie keer in een uitverkocht Sportpaleis, een paar meter verder van waar hij nu optrad, staat. Hoe kan je nu in godsnaam serieus genomen worden als artiest als je zelf wat staat de zwanzen om wie je bent en wat je gepresteerd hebt tot nog toe? Dat je over je grootste successen wat lacherig doet en dat ook nog eens gaat doen met je kleine liedjes (die vaak wat te veel van hetzelfde zijn)?

Het is in een restaurant op den Dam waar Jelle het advies kreeg om met zijn vriendin uit elkaar te gaan. Enkele dagen later was het zo ver en stond ie met zijn koffer op straat wat hem 5 jaar de status single zou opleveren. Voor ie aan zijn verhaal begon, drukte hij Merksem dat volgens hem de mooiste mensen van heel het Stad kent (wie zijn wij om hem tegen te spreken?), op het hart dat zijn liefdesbreukverhaal luchtig en licht zou eindigen en dus goed zou aflopen. Hij heeft ingezien dat liefde vele vormen kent en het niet te vereenvoudigen valt tussen het is aan of uit, maar dat er zoiets als iets tussenin, nuance bestaat.

Met ‘Alleen in het ruime sop’, geen groot nummer als u het ons vraagt, vatte Jelle Cleymans zijn show aan dat vervolgens over ging in het vrolijke ‘Gelukkig ben’. Met zijn zus Clara heeft ie het programma ‘Ooit gewist’ opgevoerd en daaruit heeft ie de cover van Jef Burm: ‘… Even geduld’ over gehouden. Als er iets mis liep bij de NIR (de toenmalige VRT) was het dat nummer dat er te horen was. Cleymans bracht het op akoestische gitaar (met paarse gitaarband die hij van zijn nichtje Jeanneke, het dochtertje van Clara Cleymans gekregen had eraan fijntjes toevoegend dat het meisje bij een ijsje niet kiest op basis van smaak, maar naar kleur: paars of roze), nam zijn begeleiding op via zijn looping station en speelde daarover de tweede partij. Naar het einde toe mocht het publiek ook die ‘Even geduld’ meezingen. Een interactief meezingmoment dat ie later tijdens zijn ‘In den Engel’ en bij ‘Ga met me mee’ van Bart Van den Bossche dat meer dan een hoempapa nummer is, nog eens dunnetjes zou overdoen terwijl hij de ‘oho’-melodie op het einde van ‘Zonnige dagen’ toch een tweede keer moest uitleggen.

Grappend zei ie dat als je tegenwoordig het al drie jaar volhoudt met je relatie de burgemeester voor de deur staat om je te feliciteren waarop ie vroeg wie al het langst samen is in Merksem. Bleek dat een koppel te zijn dat al 49 jaar samen is. ‘Dat is volgend jaar feest, hebde al ne zanger?’ zo bood Jelle Cleymans zich schalks aan waarop ie hun geheim vroeg. ‘Elkaar graag zien’ kreeg ie als antwoord, een week eerder kreeg de singer-songwriter nog ‘Even geduld’ te horen als de key to happiness. Na een tijd komt er sowieso in eender welke relatie sleur zitten. Hoewel die niet te verdragen kan zijn, kan je die ook omarmen wat ie bezingt in ‘Lang leve de sleur’.

Na de liefdesbreuk met zijn lief kwam Jelle op zijn dertigste dus terug op de markt. Gretig en overmoedig als een losgeslagen jarretelle was ie aanvankelijk, zo stelde hij in ‘Ik wil ze allemaal’. De mondharmonica haalde hij vervolgens boven terwijl hij zichzelf aan de synths begeleidde tijdens ‘Zo’n man’, een nummer waarin ie erg kritisch is over zijn spiegelbeeld: ‘Fraai is het niet’ en laat horen ‘Ik ben zo’n man die af en toe vertrekken moet’. Een van zijn sterkere nummers is het dat helaas haaks staat op de aangebrande humor over een vrouw die geblinddoekt moet raden welke condoomsmaak haar man gekozen heeft en ‘gorgonzola’ antwoordt terwijl hij nog geen condoom aan heeft.  Of de ronduit seksistische, ja zelfs vrouwen tot object herleidende cafépraat/’mop’ waarin vrouwen vergeleken worden met auto’s. Die grap is zo oud als de straat met die ‘doe dit doe dat’ sirene van een ambulance, dat we Jelle alleen maar kunnen aanraden: schrappen die handel. Ook daarin voel je aan dat de zanger zich met zichzelf geen blijf weet en niet helemaal weet hoe zich te positioneren. Muzikaal lijkt het ook allemaal wat veel op elkaar wat hij brengt waardoor zijn stuk parlando in ‘Welk oog en hoeveel tranen’ zelfs even verfrissend of toch op zijn minst anders dan de andere songs klinkt.

Toen hij terug single was, heeft ie wel zijn droom kunnen verwezenlijken door een grote vrouw (uit Hasselt) te scoren. Een stewardess was ze. Hand in hand met ze voelde dat als een jongetje die met zijn moeder onderweg om snoep was eraan toevoegend dat dit issue zich horizontaal niet stelde ... ‘Hel’ is zijn liefdesverklaring aan het lief waar ie 10,5 jaar mee samen was. ‘Jij maakt van mijn leven een genadeloze hel’ klinkt het. Hoewel ze dat zijn mooiste nummer vindt, wou ze toch ook een Niels Destadsbadersong waarin hij zingt dat ze de mooiste en de liefste is, wat te horen is in ‘Parijs-Roubaix’ waarin ie stelt dat je koppels hebt die een vlakke tijdrit rijden, terwijl liefde en een relatie ook afzien kan zijn, zoals in de koers Parijs-Roubaix. Uiteindelijk heeft dat nummer een zeer laag Niels Destadsbader-gehalte maar is het wel Jelle Cleymans ten voeten uit.

< Bert Hertogs >

De setlist:

  1. Alleen in het ruime sop
  2. Gelukkig ben
  3. … Even geduld (cover Jef Burm)
  4. Lang leve de sleur
  5. Ik wil ze allemaal
  6. Zo’n man
  7. Kevin Janssens niet
  8. Grote vrouwen
  9. Hel
  10. Parijs-Roubaix
  11. In den Engel
  12. Zonnige dagen

Bis:

  1. Welk oog en hoeveel tranen
  2. Ga met me mee (cover Bart Van den Bossche)


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter