Recensie The Best of Axelle Red ★★★1/2

Fabienne (Demal) heet ze in het echt. Maar die naam vindt de Hasseltse afschuwelijk. Vandaar dat ze als artiestennaam gekozen heeft voor Axelle Red. Nochtans startte ze haar zangcarrière wel onder een naam die dicht aanleunde bij haar échte: Fabby. In 1983 bracht ze namelijk onder die naam haar eerste single Little girls uit. Jawel, in het Engels. Haar haarkleur was toen haar normale: peper en zout. Later zou ze die inruilen voor rood en kiezen om in het Frans te zingen.

Wie Axelle Red zegt, koppelt aan die naam al snel zaken als feminisme, engagement (ze is o.a. ambassadrice van UNICEF) en haar interesse in mode. 8 jaar geleden stelde het Modemuseum van Hasselt een deel van haar collectie tentoon. Haar garderobe bestaat uit eigen creaties. In die zin dat ze het werk van modeontwerpers combineert met vintage stukken en zelfs artikels uit grote modeketens die ze dan eigenhandig pimpt. De look, en mode hoort nu eenmaal ook bij het imago die je als artiest wil uitdragen.

In The Best of Axelle Red had de artieste gember bij waar ze ook van at. Het kalmeert haar en geeft haar energie. Toch werd het een ontzettende emo-show, en liet Axelle Red de tranen vaak de vrije loop. We zagen een kwetsbaar iemand die stelt dat ze een risiconemer is, maar dat ook met twijfels gepaard gaat. Je zag vooral ook hoe ze geleden had tijdens de coronacrisis (de opnames dateren van die tijd) door niet te kunnen zijn wie ze is en wat ze (normaal) doet. In die mate zelfs dat ze terwijl de camera’s draaiden in de AB bijgeschminkt moest worden.

30 jaar staat Axelle Red ondertussen op de planken. Een van die hoogtepunten die de programmamakers selecteerden was de openingsceremonie van het WK voetbal in Frankrijk. In 1998 zong ze samen met Youssou N‘Dour in het Stade de France in Parijs.

In het begin van The Best of Axelle Red gokt ze dat Naïve misschien het lijstje zou gehaald hebben, maar dat was misschien wat naïef van de Hasseltse. De enige verrassing voor ons was dat Rouge Ardent, dat ze correct inschatte, het overzicht haalde. De Brusselse singer-songwriter en winnares van De Nieuwe Lichting twee jaar geleden, Tessa Dixson maakte er haar versie van. De song staat in het overzicht op 4. Openen mocht Stef Kamil Carlens de uitzending met Elle danse seul. Zijn Frans met Antwerps accent vonden we onverstaanbaar en de zang wat vlak en zagerig. Daan, die blijkbaar vriend aan huis is bij Axelle en haar man nog als manager heeft gehad, heeft ook enkele nummers van hem geschreven op de boerderij van haar. Hij mocht de show afsluiten met het voorspelbare Sensualité dat ie parlando bracht. Sexualité had het nummer ook kunnen heten, gaf de artieste mee die zelfs toegaf dat je haar album Jardin Secret ook als een seksplaat kan interpreteren.

(lees steeds verder onder de video's)

Dat komt door jou - Bart Peeters

Wat haar het meest van al raakte in The Best of Axelle Red was dat alle artiesten tijd en liefde gestoken hadden in hun coverversies. Die van Bart Peeters en Isabelle A vonden wij veruit de sterkste van deze aflevering. Bart bewees andermaal hoe virtuoos hij is met taal en hoe hij van een nummer dat ie ver- en hertaald naar het Nederlands had nog een krachtigere tekst maakte. De jongste jaren is hij overigens een betere tekstschrijver dan een melodiemaker. Neem nu Celine Dions Pour que tu m’aimes encore dat ie herdoopte naar het bloedmooie Tot je weer van me houdt: hoe schoon is die tekst! Ook met Axelle Reds Parce que c’est toi doet ie iets vergelijkbaars. De song mag dan wel in zijn versie met die verwijzing naar het geluidje dat een platenspeler maakt, muzikaal en tekstueel zo trouw mogelijk blijven aan het origineel, de Boechoutenaar bewaarde volledig de sfeer en het bloedmooie karakter van de song. ‘Dat komt door jou’ heet de titel van zijn versie van Axelles feministische heel romantische song die een knappe solo op gitaar meekreeg door Tom Vanstiphout (maar net zoals bijna alle andere nummers helaas ook van storende en overbodige positieve feedback door de andere artiesten voorzien werd) ‘Nu lees je heel andere teksten omdat nu heel veel vrouwen schrijven. Maar toen was dat niet zo. Die slows die we tot dan toe kenden, werden bijna altijd door mannen geschreven. En dat was altijd de man die zei: ‘Ik heb u bedrogen, alstublieft vergeef mij.’ Of: ‘Wees gerust ik ga u niet verlaten.’ En ik had zoiets van ‘Ik zal eens een nummer schrijven dat ik u niet zal laten zitten.’ Ik wou dat zo omdraaien maar op een romantische manier.’ verklaarde Axelle Red.

Je t‘attends - Isabelle A

De tweede song die we aanstippen, die op twee staat in het overzicht van The Best of Axelle Red is Je t’attends. Isabelle A begon haar carrière in het Frans. Met nummers van France Gall trad ze namelijk op soundmixshows op. Dat het Frans haar goed bekt, bewijst ze in een heerlijke dansbare versie van Axelle Reds Je t’attends waar de Ibiza sound van Lost Frequencies in door schemert. Tof gedaan!

< Bert Hertogs >