PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie FOMO ☆

dinsdag 28 juni 2022Kinepolis Antwerpen

FOMO

De meest overbodige film over overbodige mensen: influencers, synoniem wat ons betreft voor goedkope hoeren van de reclame-industrie. Dat is FOMO, de prent die Leander Hanssen Jr. regisseerde naar een verhaal van Ilse Schooneknaep en Maximiliaan Verheyen dat hij samen met Niels Snoek in een scenario goot. FOMO staat voor The Fear of Missing Out, en zou net als Yummy moeten behoren tot het slasherhorror-genre. Alleen boezemt de film geen angst uit. Integendeel, je ziet mensen die geen star quality bezitten (op Nora Dari na, wiens putje in haar voorhoofd net als bij Shakira erotiserend werkt) – bij gebrek aan opleiding – slecht acteren, de continuïteitsfouten stapelen zich op, en je ziet daardoor de ganse tijd door de prent die zo slecht is, dat het hilarisch wordt. In dit eerste deel (want later komt er een vervolg op Streamz) komt ook nog eens het thema: de impact van sociale media op de mentale gezondheid van jongeren onvoldoende uit de verf. Dat komt omdat de personages te weinig body/achtergrond hebben meegekregen en we onder andere het raden hebben naar waarom de dader(s) doen wat ze doen: een massamoord uitvoeren.

Dat de lat qua niveau laag ligt dezer dagen voor de Vlaamse film, dat las u al op filmnews.be. Maar kennelijk kan die nóg lager gelegd worden, bewijst FOMO. Een wereldreis. Dat is wat een van de 10 influencers kunnen winnen tijdens een gloednieuw realityprogramma dat Paulien (Jamie-Lee Six) dik tegen haar zin aan elkaar moet praten. Gelukkig wordt ze ondertiteld want van dat zwaar West-Vlaamse accent van Six valt anders niet veel te verstaan. Waarom haar personage - gelukkig - al redelijk snel uit de film wordt geschreven net als dat van de cameraman en geluidsman is ons een compleet raadsel. Wat hebben zij te maken met een mogelijk motief van de dader(s)? We zouden het u niet kunnen zeggen. Idem voor de 10 influencers die plots een doelwit zijn geworden van een of meerdere zieke geesten. Ook hier weer krijgen we te weinig info om te beseffen wat er precies gaande is. Slechts heel even en zeer kort wordt meegegeven dat een meisje wellicht slachtoffer is geworden van social media. Maar wat er precies gebeurd is, is onduidelijk.

Compleet hilarisch is de romantische scène tussen Luna (Ayana Doucouré) en Charles (Kes Bakker) waarbij zij geen interesse toont in hem vermits hij haar nooit op de eerste plaats zou stellen. Maar het lachwekkendst van al zijn de talloze continuïteitsfouten. Zo wordt aan het begin van de film duidelijk gesteld dat er geen bereik is op de plek waar de influencers zijn. Toch moeten ze hun smartphones aan het begin afgeven (wellicht om geen bewijsmateriaal te kunnen verzamelen) en zien we nog twee scènes daarna waarin een of meerder personages hun smartphone terugwillen … Over verslaving gesproken! Verder duren sommige shots gewoon te lang, denken we maar aan het beeld van de bus vanuit de hoogte gefilmd. De traagheid van de montage komt de prent niet ten goede en de muziek van Clairval doet de film niet spannender maken, maar bevestigt vooral het flauwe, ja zelfs low budget karakter ervan.

Dat je zo doorheen de productie kan zien, heeft niet zelden te maken met actie-reactie issues. Wanneer Six’ hoofd tegen een boomstam geknald wordt, zou dat 1 een veel grotere impact moeten hebben op zowel het hoofd van Six als op de boomschors, tijdens andere scènes gutst het bloed dan weer te traag na de impact waardoor alle geloofwaardigheid, mocht die al bestaan binnen dit filmgenre, zoek geraakt. Mauritz (Leonard Santos) valt in een val. Hij houdt er een lelijke open beenbreuk aan over terwijl Cleo (Steffi Mercie) bij hem is. Hij blijft ondanks de wonde bijzonder zen terwijl zij freakt. Het is de wereld op zijn kop dus. Wat de film helemaal onderuit doet gaan, is de ongegeneerde product placement (o.a. voor een busmaatschappij).

Om kort te gaan: wat waren wij blij dat we niet gevraagd zijn om van dit gedrocht mediasponsor te worden. Want hadden we dat wél gedaan, we zouden onder onze bioscoopstoel gezakt zijn van (plaatsvervangende) schaamte. FOMO is nu al met stip de slechtste Vlaamse film van deze eeuw. Ofwel wordt die een flop ofwel omwille van de vele ramptoeristen die dit ding willen zien een vette hit. Wij hopen dat die genadeloos mag ten onder gaan en het gebrek aan geïnteresseerde filmliefhebbers hem de genadeslag toebrengen. Splatsch. Spetter. Psscchht.

< Bert Hertogs >


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter