Recensie Beast ★

Een zwak afkooksel van Jurassic Park, dat is Beast, de survivalthriller (die bij momenten meer weg heeft van een komedie dan van een spannende film) van Baltasar Kormakur. Van zodra we actrice Iyana Halley een zwart t shirt met het logo van deze iconische film zien dragen, weten we meteen wat de regisseur wil meegeven en waarop hij zich gebaseerd heeft. Dat versterkt de déjà vu-beleving en haalt elke poging om een scène wat spannend te maken compleet onderuit.

Net als in Jurassic Park zien we ook nu weer een disfunctioneel gezin samenkomen in een park. Hier is dat een reservaat in Zuid-Afrika. Nate Samuels (Idris Elba) heeft zijn vrouw verloren aan kanker en trekt met zijn twee dochters (de jongste wordt gespeeld door Leah Sava Jeffries, de oudste door Halley) naar het land waar zijn vrouw destijds haar hart verloren heeft. Zo hield ze er enorm van een boom die ze meermaals fotografeerde.

Stropers hebben de nacht ervoor echter een ganse troep leeuwinnen omgebracht, behalve één leeuw die achtergebleven is. Die zint op wraak en wil alle mensen die op zijn pad komen of zich in zijn gebied begeven ombrengen. Normaal gezien doodt dit roofdier enkel om te eten, nu dus gewoon voor de fun.

Met hun gids Martin (Sharlto Copley) zullen de drie al snel ontdekken dat er iets mis is. Een van de leeuwinnen in de troep rond twee leeuwen die Martin grootgebracht heeft, blijkt stevig verwond aan de poot. Maar de leeuwen laten hem niet toe die wonde nader te bekijken. Niet veel later komt het kwartet in een dorp aan waar iedereen door de leeuw omgebracht is. Daar maakt Beast meteen ook een continuïteitsfout van jewelste ten opzichte van het uitgangspunt van de film. Immers, er is ook een dier zo maar gedood. Dat klopt niet vermits de leeuw geen enkele reden heeft om voor de fun buiten mensen ook dieren om te brengen.

Een zwaargewonde inwoner van het dorp treffen ze op de weg aan. Martin besluit uit te stappen, Nate om hem de eerste verzorging toe te brengen. De man overlijdt echter aan zijn verwondingen terwijl Martin gewapend en alleen erop uitgetrokken is om de leeuw te vinden en neer te schieten. Niet veel later komt ie oog in oog te staan met het reusachtige beest dat daarna ook de wagen met Nate en zijn kinderen op het spoor geraakt. Zij vluchten snel met de auto weg, maar crashen niet veel verder. Martin blijkt een diepe wonde in zijn been te hebben. Nate probeert hem via de walkie-talkie te vertellen hoe hij het bloeden kan stoppen, door een verhit mes te gebruiken. Het is een scène die niet geschikt is voor gevoelige kijkers.

Verder refereert Beast naar Jurassic Park onder andere wanneer Nate onder de wagen komt te liggen en de leeuw hem daarvan onder probeert te halen.  Maar het zijn vooral de ellenlange dialogen waarin Nate berouw toont omdat hij een afwezige vader was en het verlies van zijn vrouw nog niet verwerkt heeft, die de ganse film enorm doen slepen. Hilarisch wordt het bij momenten wanneer het zijn dochters zijn die hem helpen en het initiatief nemen tijdens de survival terwijl ze ongehoorzaam zijn.

Beast is zwak zowel qua scenario, qua uitwerking als qua acteerprestaties. Het is kortom zo’n film waarvan je je afvraagt of het wel gerechtvaardigd is dat die een bioscooprelease krijgt.

< Bert Hertogs >