Recensie Rapunzel de Musical ★★★1/2

In 1812 publiceerden de gebroeders Grimm het sprookje van Rapunzel. Sindsdien zijn er heel wat variaties verschenen van het verhaal van het meisje met de lange, blonde haren dat door een heks opgesloten wordt in een toren en bevrijd wordt door een prins op een wit paard. En toch weten Deep Bridge en Stany Crets in hun ‘Rapunzel de Musical’ het eeuwenoude verhaal weer relevant te maken voor de dag van vandaag door er een verfrissende plottwist aan toe te voegen die aansluit bij thema’s van vandaag. Sandrine, Helle Vanderheyden, Jasmine Jaspers en Liv Van Aelst leveren een heerlijke dosis ‘woman power’ en trakteren het publiek op fenomenaal sterke zangpartijen. Het is alleen jammer dat de oubollige muzikale arrangementen van Ad Van Dijk hun vocale krachttoer niet helemaal tot hun recht doet komen.

Het is ondertussen een traditie geworden bij Deep Bridge dat men regisseur en scenarist Stany Crets de archieven instuurt om zich te verdiepen in een sprookje dat diep geworteld zit in ons culturele erfgoed en erop rekent dat hij met een eigentijdse vertelling weer opduikt. Dit keer was Rapunzel van de gebroeders Grimm aan de beurt. En zoals we konden verwachten, stelt Stany Crets ook deze keer niet teleur. Steunend op de typische verhaalstructuur van het origineel, geeft hij het sprookje een moderne plottwist die het thema ‘ware liefde’ open trekt naar de eenentwintigste eeuw. Twee vrouwen kunnen verliefd worden op elkaar en ook dat is ‘ware liefde’. Gelijkwaardigheid van man en vrouw is in ‘Rapunzel de Musical’, net als in onze maatschappij, een belangrijk thema geworden. 

Wanneer je dan naar de cast gaat kijken, merk je ook dat Deep Bridge heel sterke vrouwen heeft uitgekozen om deze boodschap over te brengen. Om te beginnen heb je Sandrine Van Handenhoven die in de rol van de heks kruipt. De vibrato in haar stem geeft het griezelige kantje van haar personage weer. Het maakt haar uitvoering overtuigend. Maar het is toch vooral de kracht en beheersing van de stem die ons hart weet te veroveren. Komt daar nog eens bij dat ze haar rol ook heel goed speelt. Er was zelfs een moment in de voorstelling dat haar uitvoering ons deed denken aan de legendarische heks Elphaba uit de musical ‘Wicked’. 

En dan zijn er Helle Vanderheyden en Jasmine Jaspers als respectievelijk Rapunzel en prinses Miranda. Beide vrouwen demonstreren in hun solo’s dat ze hun plaats centre stage absoluut verdienen. Wanneer Helle de eerste keer de power ballad ‘Ik breek uit’ brengt, hoor je hoe ze schijnbaar moeiteloos de hoogte in gaat met haar stem terwijl ze extra kracht genereert. Ze zet daarmee een heerlijke vocale prestatie neer. In het volgende lied bewijst Helle Vanderheyden dan weer dat ze heel veel emotie in een song kan steken door van boosheid over verveling naar een ongelofelijk enthousiasme te gaan in één enkel lied. Helle is een geweldige Rapunzel. 

Al minstens even sterk is de prestatie van Jasmine Jaspers. Ook haar zangprestatie is een absolute streling voor het oor. Ze zet daarbij het personage van Miranda neer als een zelfzekere prinses met ambitie en een eigen wil. Het is het type vrouw dat zich de kaas niet van het brood laat eten, maar het heft in eigen handen neemt. Hoe fijn is het dat Stany Crets resoluut gebroken heeft met het stereotype van ‘de kwetsbare meisjes die mannen nodig hebben om hen te redden’ zoals we die in sprookjes gewoonlijk aantreffen.  Zo geeft hij aan de volgende generatie een duidelijke boodschap mee en weet hij een nieuw rolmodel te creëren waar de jonge toeschouwers mee op kunnen groeien. Jasmine Jaspers blijkt ook de ideale vrouw om dit personage gestalte te geven. 

Maar ook in de figuur van prinses Miranda zien we een ander terugkerend thema uit de voorstelling: het is helemaal oké om soms ook te twijfelen en niet helemaal zeker te zijn. Wanneer Miranda voor het eerst de wondermooie Rapunzel ziet, voelt ze iets dat ze niet helemaal kan plaatsen. Uiteindelijk groeien deze kriebels uit tot een geweldig mooi liefdesduet. Helle Vanderheyden en Jasmine Jaspers combineren hun talenten en creëren zo een moment van puur genot. De tweestemmigheid is een streling voor het oor en de vocale acrobatie is fenomenaal. En toch blijven deze schitterde prestaties een beetje op de achtergrond steken omdat het muzikale arrangement van Ad Van Dijk als een stoorzender meeklinkt. De ‘90s-synthesizerklank slaat als een tang op een varken. Het gezegde ‘minder is meer’ is hier echt op zijn plaats. Deze scène had alleen wat pianobegeleiding nodig. De enscenering, het licht en de zang van Helle en Jasmine zijn meer dan sterk genoeg om het geheel naar een hoger niveau te tillen. Nu geraakt het geheel een beetje ondergesneeuwd door storende elektronische klanken. 

Het is jammer genoeg niet de enige plaats waar het arrangement teleur stelt. In het begin van de voorstelling is er een vrolijk liedje op de groentemarkt dat hier ook last van heeft.  Choreograaf Laurent Flament heeft er een hele vrolijke scène van gemaakt met een frivool dansje en rijdende groentekraampjes. Het ensemble bezingt vol vreugde een hele schare groenten, maar wordt schijnbaar tegengewerkt door het arrangement waardoor het geheel quasi onverstaanbaar wordt. Het is heel raar dat oude rot in het vak Ad Van Dijk voor deze keuzes gaat. 

Voor u nu zou gaan denken dat er alleen maar sterke vrouwen meespelen in deze opvoering van ‘Rapunzel de Musical’, kunnen we u geruststellen dat ook de mannen goed vertegenwoordigd zijn. Alhoewel … Is prins Christiaan wel een echte man? (Wat is trouwens een echte man?) De prins is het totale omgekeerde van prinses Miranda: hij wil geen koning worden en twijfelt heel erg aan zichzelf. Hij moet van zijn moeder op zoek naar een meisje om mee te trouwen, maar wil hij wel trouwen met een meisje?    

Stany Crets snijdt het thema van ‘zoeken naar identiteit’ aan in het lied ‘tweesnijdend mes’. De termen biseksualiteit en homoseksualiteit vallen op geen enkel moment in de voorstelling, maar de tekst van deze song gaat duidelijk over de twijfel aan de eigen seksuele identiteit en vooral ook dat dit oké is. Ook hier zien we het wederkerende thema dat twijfelen mag. Stany Crets en Deep Bridge durven het aan om een delicaat maatschappelijk thema op een heel erg toegankelijke manier bespreekbaar te maken. Ze hebben het over thema’s die deel uitmaken van de leefwereld van kinderen, maar door volwassenen vaak als taboe worden behandeld. En de manier waarop Laurenz Hoorelbeke en Sébastien De Smet het nummer brengen is heel frivool en geestig. Laurenz is de onzekere prins en Sébastien speelt de rol van Rapunzels vader. 

Laat het aan Stany om paarden tot personages te wekken. Florian Avoux en Jervin Weckx zijn de edele dieren van dienst (hoewel we de bruine knol moeilijk echt edel kunnen noemen) en slagen erin om vooral met hun houding en attitude volwaardige typetjes ten tonele te brengen. Het zijn heel dankbare karakters om een reeks visuele grappen in de voorstelling te brengen. 

Dat geldt voor een groot stuk ook voor de koning en de koningin, alias Liv Van Aelst en Walter Baele. De rol van Walter is niet echt vernieuwend, maar de humor die uit die rol voortvloeit, werkt wel. In de commentaren van de koning steken een hele reeks dubbele bodems die de kleintjes volledig ontgaat, maar die de ouders meer dan eens doet schateren van het lachen. De combinatie van Liv en Walter werkt. ‘Rapunzel de Musical’ komt wat traag op gang, maar vanaf het moment dat die twee op het podium komen, begint de diesellocomotief op snelheid te komen. Het is trouwens leuk om Liv Van Aelst een keertje in het Antwerps te horen spelen en zingen. Het maakt van het koningspaar een veel volkser koppel en niet zo’n wereldvreemde snuiters. Het is gek dat een sterk personage als de koningin initieel tegenstander is om de troon ook open te stellen voor haar dochter, terwijl haar man er geen graten in ziet. Zal Miranda haar op andere gedachten kunnen brengen? 

< Sascha Siereveld > 

Cast:

Rapunzel: Helle Vanderheyden

Heks: Sandrine Van Handenhoven

Prinses Miranda: Jasmine Jaspers

Prins Christiaan: Laurenz Hoorelbeke

Koning: Walter Baele

Koningin: Liv Van Aelst

Rapunzels moeder: Saïn Vantomme

Rapunzels vader / waard: Sébastien De Smet

Wit paard: Florian Avoux

Bruine knol: Jervin Weckx 

Creatives

Script & Regie: Stany Crets

Muziek: Ad Van Dijk

Choreografie: Laurent Flament

Assistent regie: Steven Savelkoels

Lichtontwerp: Jason Taylor

Geluidsontwerp: Christophe Hellinckx

Decor- & Kostuumontwerp: Joris Van Veldhoven

Make-up & Pruikenontwerp Sebastiaan van der Ham

Musical Director & Repetent: Roel Peeters

Artistic Director: Koen Hendrickx

Producent: Deep Bridge