PDF-versie voor persoonlijk gebruik

Recensie KT Tunstall

maandag 14 maart 2011Ancienne Belgique Brussel

KT

Het is weer even geleden dat KT Tunstall nog eens ons landje aandeed. Dat besefte de 35-jarige Schotse maar al te goed. Dus excuseerde ze zich daar al meteen voor. Haar jongste album Tiger Suit is ondertussen enkele maanden uit. Tijd om daar nummers live uit te brengen in een aardig gevulde Ancienne Belgique. Voor haar laatste uitbundige bis “Suddenly I see” maakte ze al een afspraak voor deze zomer. Dan staat ze op het Cactusfestival, op 8 juli in Brugge.  Mits een aantal aanpassingen in de set en het wegwerken van enkele onvolkomenheden kan het in Brugge wel eens een topoptreden worden. In de AB zagen we een behoorlijk goed optreden, maar er ontbrak (nog) iets om het outstanding te maken.

Tunstall vloog in haar set met “Come On Get In” waar de “ooh ooh ooh”s welig tierden en de catchy uptempo melodie aanstekelijk werkte. “Glamour puss” droeg ze op aan iedereen, man of vrouw, die graag lippenstift op doet. De set verliest muzikaal wat aan sprankracht maar Tunstall vangt dat op met grappige en ja ook wel tongue in cheek -bindteksten. “Heeft iemand een vriend bij? Misschien wil je die wel stiekem kussen. Dit is daar een goeie song voor om misschien wel…” liet ze haar zin open voor ze “Universe & U” inzette, terwijl de blacklights de tijgermuts op het zwarte doek achteraan deden uitlichten.

Ukelele, beatring en trom begeleidden “If Only”. Maar het eerste hoogtepunt tekenden we op toen de dertiger met haar loop pedal solo verschillende geluidjes opnam en liet horen voor het prachtige “Other side of the world”, een nummer dat ze klein hield en waarbij ze de toetsen bespeelde. Maar hoe lieflijk het nummer ook mocht klinken, toch bleek het minder onschuldig voor haar duim. Die bezeerde ze namelijk. Niet eenvoudig om zo gitaar te spelen, waarvoor ze zich excuseerde. Het “nieuwe nieuwe” The hidden heart gaat over en boom die “pissed off people” is en tot de conclusie komt dat hij nog steeds zijn wortels heeft, maar die mensen daarom niet meer per se hoeft te zien. “Cut me down so I can lie on familiar ground” zingt ze.

Met de hit – of zoals ze het zelf zegt “an old old one” - “Black Horse And A Cherry Tree” zet ze de kers op de taart van een uiterst genietbaar trio songs. Solo zet ze het in, later komen de bandleden er bij. Kazou en trompet maken het zelfs extra feestelijk klinken. Kenny Dickenson mag even soleren op trompet. Heerlijk nummer. “Difficulty” begeleidt hij dan weer op keys die een clavecimbelachtige klank produceren. KT Tunstall is half Iers half Chinees. Die laatste culturele invloed horen we in de begeleiding van “Lost”. Een van de weinige nummers trouwens met wat Chinese klanken in. Maar daarom niet minder interessant, integendeel.

Golden Frames draagt Tunstall op voor iedereen die getraumatiseerd is door een ontvoering door aliens. Maar het nummer mist net dat gejaagde, dat psychoachtige, mysterieuze,…  Kortom: het klinkt te braaf.

Het bekende “Saving My Face” is er dan weer wel krak op en de AB reageert dan ook zeer uitbundig. Voor “Madame Trudeau” inspireerde de singer-songwriter zich in het verhaal van Margaret Trudeau die met de 15de Eerste Minister van Canada getrouwd was maar er met de Rolling Stones van door ging. Het nummer klonk ruiger dan alle andere van de avond omdat een stevig micro effect haar stem vervormde. “Let’s go clubbing Brussels!” riep de zangeres die toegaf dat het nieuwe album haar opnieuw zin had gegeven om ook het dancegenre aan te snijden. Tijdens “Push that knot away” konden de keys dan wel doorklinken, toch mocht een gesmaakte solo op basgitaar behoorlijk wat pluimen op de hoed van de song steken. Zagen we daar trouwens vooraan het podium geen fluo handschoentjes die dit weekend nog op Sensation waren uitgedeeld op elkaar gaan trouwens?

Zeer atypisch voor een optreden bracht KT Tunstall hulde aan Tilde Bruynooghe, de Belgische monitormixer die het publiek niet te zien kreeg maar die rechts van het podium ervoor zorgde dat Tunstall en haar band zo’n optimaal mogelijk geluid door hun monitors hoorden. Een thuismatch voor haar dus. Met “Fade like a shadow” hoorden we ook de melodica voor het eerst.

“Save the best for last” moet de band gedacht hebben, want wat een bisronde serveerde zij. Tunstall prees het ritmegevoel van het publiek in de AB en deed er beroep op door clappings te vragen tijdens “Close to me”. Daarvoor werd “(Still A) Weirdo” iets te snel afgehaspeld naar onze zin, en domineerde de drum iets te veel in de geluidsmix. Maar met een uiterst gesmaakt “Suddenly I See” waarbij iedereen op het balkon ook rechtveerde, bewees de band terecht over een goede live reputatie te beschikken.

Op 8 juli 2011 kan u dat met uw eigen ogen en oren ontdekken op het Cactusfestival in Brugge.

< Bert Hertogs >

De setlist:
Come On Get In
Glamour Puss
Uummannaq Song
Universe & U
If Only
Other Side Of The World
The Hidden Heart
Black Horse And A Cherry Tree
Difficulty
Lost
Golden Frames
Saving My Face
Madame Trudeau
Push That Knot Away
Fade Like A Shadow

Bis:
(Still A) Weirdo
Close To Me
Suddenly I See


Do you like our reviews and pictures?
Feel free to support concertnews.be by sharing this page or giving a donation.
You make an independent website like ours possible. Thanks!







Geef steeds in je comment mee op welk artikel je reageert.
Please put in your comment to which article you are responding.

Tabs Concertnews.be

News
Soon
Reviews

More news

  • Podcast
  • Facebook
  • Twitter