Recensie Keane | Pinkpop 2012

Schrijf het in grote letters: Keane zou wel eens dé festivalband van deze zomer kunnen worden. De Britse band heeft net een nieuw album uit, dat heet Strangeland en staat vol nummers waarvan je weet dat ze het live ook goed gaan doen. Alsof de band songs schrijft met live optredens in het achterhoofd. Het is van 2008 geleden toen de Britten in de toen kakelverse Lotto Arena stonden, dat we ze nog aan het werk mochten zien. Een eerstvolgend optreden in ons land is pas op 17 augustus gepland, op Pukkelpop 2012. Daar stonden ze al in 2004 en 2006. En ook op Pinkpop hielden ze nu voor de derde keer halt.

“Everybody come on!” moet frontman Tom Chaplin nog maar zeggen en de menigte klapt al stevig mee in de handen en zingt de “oho”’s mee van “You are young”. Na deze opener uit de nieuwe plaat, gooit de groep er al meteen een klassieker tegenaan: “This is the last time”. Strangeland stond op 1 bij onze Noorderburen weet de zanger terwijl ie “Sovereign light café” inzet dat mogelijks de zomersingle van Keane wordt. De Britten kiezen erg slim om nieuw materiaal af te wisselen met bekend en ouder materiaal. Daardoor verslapt het optreden nooit. “Bend and break” wordt één grote meezinger terwijl de warmte én de inspanning Chaplins wangen rood kleuren. De Brit daalt het podium af naar een lager gelegen stuk, pookt het publiek extra op en doet een vuistbeweging met de rechterarm op de “only”-tekst. Het ganse optreden zien we een grote Facebookduim de hoogte in wat het ook perfect samenvat. Dit was top, dit was het soort festivaloptreden dat je niet anders kon dan “liken”.

Na een zinderende start, neemt de groep wat gas terug. De ballad “The starting line” is een van de favoriete van de zanger. Met “Everybody’s changing” komt de rechtervuist terug naar boven, en zingt het publiek stevig mee. Spiralling uit “Perfect Symmetry” is de vreemde eend in de bijt. Het nummer past minder in de Keane-stijl waar Strangeland terug volledig aansluiting mee vindt. Chaplin mist een paar vocale bochten in “On the road” dat ie wat te snel afhaspelt. Kippenvelmoment is “Bedshaped” uit Hopes and fears, begeleid door piano , en aangevuld met elektrische gitaar, zacht gedrum en duizenden Nederlandse stemmen die “What do I know?” zingen. Erg veel meisjes houden het niet droog zelfs niet wanneer de eerste tonen van de song klinken. Eén van de vele hoogtepunten uit een uitstekend optreden is het. Bij “Silenced by the night” komt Chaplin aan de rand van het podium staan, houdt de vuist omhoog wanneer ie zijn bridge inzet. De aanstekelijke synths doen het publiek tot ver op het terrein mee in de handen klappen. “Somewhere only we know” is opnieuw – we zijn ondertussen de tel kwijt- een nummer dat van begin tot einde stevig meegezongen wordt door de massa.

Dankjewel dat jullie ons opnieuw in jullie hart nemen, zegt Keane wanneer ze aan hun afsluiter van de avond beginnen. De band wil gerust nog een tijdje doorspelen. Met “Crystal Ball” waarbij alle handen nog een laatste keer massaal op elkaar gaan, neemt Keane afscheid van een laaiend enthousiast publiek na een erg scherp festivaloptreden. Keane is terug en hoe! Wat een werklust zagen we van hen om song na song steeds meer Pinkpoppers mee te krijgen. Nu al kanshebber om hét  festivaloptreden van deze zomer te worden.

17 Augustus 2012, Keane, Pukkelpop. Schrijf het in koeien van letters in je festivalagenda. Een must-see!

< Bert Hertogs >

De setlist

1. You are young 
2. This is the last time
3. Is it any wonder
4. Sovereign light café 
5. Bend and break
6. The starting line 
7. Everybody‘s changing 
8. Spiralling
9. On the road
10. Bedshaped
11. Silenced by the night
12. Somewhere only we know
13. Crystal Ball