Recensie High School Musical

High School Musical is hot, zeer hot. Vooral bij jonge meisjes die op de lagere school zitten. Zij vallen collectief in zwijm voor hun idool Zac Efron die het hoofdpersonage Troy Bolton in de films speelt. Disney liet dan ook een theatervoorstelling maken, die nu ook in Antwerpen is aangekomen. Een Nederlandstalige musical. Nu ja, zo Nederlandstalig is die nu ook weer niet als je weet dat ongeveer de helft van de liedjes in het Engels gezongen worden. Maar geen haan die daarnaar kraait. Ook wij – en daar verschieten we zelf van – niet.

High School Musical is schatplichtig aan Grease en nog zovele andere musicals. Gabriëlla Montez  (Nathalie van Gent) is nieuw op de East High school en heeft tijdens de kerstvakantie een vakantielief gevonden. Het toeval wil, dat hij de populairste jongen op dezelfde school is en basketbalspeler van de Wildcats is. Zijn naam: Troy Bolton (vertolkt door Tommie Christiaan). Gabriëlla wordt lid van de Brainiacs, de wiskundefreaks die meedoen met de wetenschapswedstrijd. Wanneer deze wetenschapswedstrijd samenvalt met de belangrijkste basketbalwedstrijd voor de Wildcats, zien Troy en Gabriëlla hun droom aan diggelen. Ze wilden immers samen auditeren voor de musical op school: Romiette en Julio, een naar verluidt “neofeministische bewerking”.

De jongeren moeten nablijven van de lerares drama, mevrouw Darbus (een schitterende rol voor Margot Dames) die hen dieren laat improviseren omdat ze hun gsm gebruikten in de les. Vooral de rups (die we nadien nog een paar keer zien) is hilarisch. Darbus zal in conflict gaan met leerkracht Bolton (coach van de Wildcats) wanneer hij enkele spelers van zijn ploeg ziet nablijven terwijl hij op hen wacht. Cultuur en sport gaan hier in strijd met elkaar, maar zullen later ontdekken dat ze hetzelfde doel voor ogen hebben: samenwerken.

Heerlijk zijn Sarah Chronis  (Sharpay) en Paul Boereboom (Ryan) die broer en zus spelen. Sharpay is al sinds de kleuterklas de hoofdrolspeelster in elke schoolmusical maar dreigt nu al voorzitster van de toneelclub uit de boot te vallen. Een duo, dat aan een potje hilarische overacting doet. Beiden blijken niet van de slimste. “Aida, iedereen weet toch dat dat niet van Verdi is maar van Elton John!” meent Ryan te weten. Terwijl sir Elton John deze musical uiteraard baseerde op Verdi’s gelijknamige opera. Wanneer Sharpay taart over zich krijgt, is ze helemaal over haar toeren. Wanneer haar broer er iets over zegt, antwoordt ze “Ja, de taart past nog goed bij mijn broek.” Nog zo’n hilarische momenten kennen we met de schoolradiopresentator, die lichtjes hyperkinetische trekken heeft. Toeval of niet, we hoorden ook Ben van Michael Jackson op de achtergrond tijdens het begin van deel 2. Net op de dag dat het nieuws kwam dat de zanger overleden was.

High School Musical is een waanzinnig energierijke musical die perfect op maat van tienermeiden is geschreven. Sociale groepen, de druk van groepen op het individu, het conflict om voor het algemeen belang te gaan of het individuele, komen hier ruimschoots aan bod. Wie zegt dat er in deze musical een flinterdun verhaaltje zit, heeft het mis. Hier zitten behoorlijk wat sociologische verschijnselen in die ontzettend herkenbaar zijn voor het jonge volkje. Er komen heel wat dynamische en knappe choreografieën aan te pas. Heel wat scènewissels ook, maar de vaart van de voorstelling blijft ontzettend hoog. Knappe muzikale prestaties horen we vooral van Tommie Christiaan en Nathalie van Gent als Troy en Gabriëlla. Vooral in deel 2 schitteren ze met bloedmooie duetten als “Alles Wat Ik Wil Ben Jij”. Even slikken is het wanneer ze “Toen Jij Nog Ging Voor Mij” zingen, wanneer ze toegeven aan de druk van de groep en uit elkaar gaan als koppel. Maar ook de nummers waar meer tempo inzit zoals “Breaking Free” en “We're all in this together” weten te overtuigen. De nummers worden voldoende herhaald in de voorstelling, zodat je ze op het einde vlotjes kan meezingen.

Disney mag fier zijn op deze productie van Stage Entertainment/Joop van den Ende. Zij doen met High School Musical Disney’s belangrijkste motto alle eer aan: topentertainment met een boodschap brengen voor de ganse familie waarbij je als toeschouwer een goed gevoel aan overhoudt. “Loop niet met de meute mee” horen we in de voorstelling tijdens de song “Doe wat je altijd deed”. Als stelling naar tieners kan dat tellen. Maar toch zagen we na de voorstelling de merchandising in de Stadsschouwburg nog nooit zo’n gouden zaken doen…

< Bert Hertogs >