Recensie Dotan | Leffingeleuren 2014

Dotan stond voor het eerst op Belgische bodem. Leffingeleuren kreeg de primeur om de Nederlandse singer-songwriter en zijn band op het  festival te zien verschijnen. Vraag was of de Nederlander zijn coherente plaat “7 layers” die in Nederland al sinds januari uit is, en in België pas recent verscheen, ook zou leiden tot een coherent optreden. Tweede vraag die op onze lippen brandde, was of hij een antwoord bij had op het typische geroezemoes in een festivaltent dat soms een akoestisch concert durft te overstemmen. Op vraag één luidde het antwoord neen, op vraag twee ja, gedeeltelijk.

Scoren deed ie hoor met cover “Stolen Dance” van Milky Chance. De eerste keer tijdens de korte set van nog geen drie kwartier dat ie het voltallige publiek meekreeg, was het.  Openen had ie zijn set gedaan met “Home II” en “Let the river in”. De openingssong kreeg al enkele jonge tieners, vooral meisjes aan het meeklappen en werd piekfijn opgebouwd. Dotan begon solo op akoestische gitaar waarna zijn band inviel. Proper.

“Tonight” een nieuwe song werd al met al goed onthaald maar was niets in vergelijking met het luide applaus en gejoel dat we hoorden toen hij als afsluiter “Home” aankondigde. “We are coming home” zong de ganse tent mee op het einde tijdens de song die het verder stevig meeklapte. Bands die erg percussief te werk gaan live zoals Bastille en Imagine Dragons met naast een drumstel ook verschillende troms, het werkt ook bij Dotan.

De vraag is of dit gewoon trendy is en daardoor aanslaat bij jongeren, met als risico dat het zo weer wegwaait en we dergelijke bands over vijf jaar alweer vergeten zijn. Laten we Dotan en co het voordeel van de twijfel gunnen. Nog een late festivaltrend spotten we trouwens. Meisjes die de duimen in elkaar haken en vervolgens wapperen met de 8 andere vingers alsof het vlinders zijn. Geen idee waar dat vandaan komt. “Het zullen de vlinders in de buik zijn zeker?” merkt onze fotograaf op. Wellicht…

< Bert Hertogs >